Η τέχνη διασαλπίζει την επανάσταση των λέξεων, των εννοιών, την αναθεώρηση και ανασύσταση του κόσμου πάνω σε καινούργια βάση

Πιστεύετε πως σε καιρούς κρίσης ο κόσμος αναζητά την ποίηση για να βρει αποκούμπι;

«Ο κόσμος όφειλε να αναζητά, δεν μπορώ να απαντήσω για λογαριασμό όλου του κόσμου αν κάνει αυτό που κάνει, αν το κάνει όπως πρέπει να γίνεται αλλά ξέρω τι έπρεπε να κάνει ο κόσμος για να βρει λύτρωση σε κάποια προβλήματα. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι μάλλον πνευματικό, κοινωνικό. Έχει αποσαθρωθεί ο χώρος, ο κοινωνικός και ο πολιτικός ιστός. Έχει περιπέσει η πολιτική σε ανυποληψία με όλα τα σκάνδαλα και ο κόσμος πια είναι απελπισμένος και στην απελπισία του ψηφίζει όπως ψηφίζει δίνοντας ένα μάθημα σε αυτούς που τον διέψευσαν στις ελπίδες του ή τον πρόδωσαν στις προσδοκίες του. Αυτά είναι η πραγματικότητα που ζούμε. Ποιος είναι τώρα ο ρόλος της ποίησης; Θα πω ένα παράδειγμα από άλλη πλευρά, όταν έγινε η εισβολή, ένας φίλος ποιητής, ο Θεοδόσης Νικολάου, πέθανε τώρα, Κύπριος, μου είπε «ξέρεις γιατί έγινε η εισβολή στην Κύπρο και το πραξικόπημα; Έγιναν επειδή ο κόσμος δε διάβαζε τους ποιητές του». Φυσικά, μπορεί κανείς εδώ να χαμογελάσει και να πει «τι λέει; Ποίηση μέσα σε τόση εισβολή, προσφυγιά, καταστροφή και χιλιάδες νεκρούς και αγνοουμένους;». Η αλήθεια είναι ότι η τέχνη, η ποίηση, με την ευρύτερη σημασία, έχει να κάνει με την εγρήγορση του μυαλού, την ολοκλήρωση του ανθρώπου, τη συγκρότηση μιας ηθικής και εθνικής στάσης στον κόσμο. Δημιουργεί στιβαρούς χαρακτήρες η πνευματικότητα και η αγνότητα που είναι μια μορφή ευφυΐας.

Η τέχνη διασαλπίζει την επανάσταση των λέξεων, των εννοιών, την αναθεώρηση και ανασύσταση του κόσμου πάνω σε καινούργια βάση. Ο πραγματικά αναρχικός είναι ο αληθινός ποιητής, κι έτσι νομίζω ότι εφόσον η κοινωνία, η πολιτική και γενικά σε όλες τις φάσεις τους οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτό τον τόπο δεν προσφεύγουν στην τέχνη για να αντλήσουν από αυτή ζωοποιά νοήματα και δωρήματα ψυχικά θα χάσουν το στίγμα της πλεύσης τους, δηλαδή, ένας άνθρωπος που έχει πνευματικότητα μπορεί να δει με ευγενέστερο τρόπο το καθετί και κυρίως θα βρει τον τρόπο και την επιστήμη να αγαπήσει σωστά την πατρίδα. Η αγάπη της πατρίδας δε στηρίζεται στον απλό συναισθηματισμό και στο συρμό, την έκφραση μιας απελπιστικής ας πούμε αποδοκιμασίας. Στηρίζεται στο να στοχαστείς και να αναστοχαστείς, διπλά και τριπλά πάνω στο τι συμβαίνει για να πάρεις σωστές αποφάσεις. Επομένως, ο συγκροτημένος άνθρωπος είναι αυτός που είναι πνευματικός άνθρωπος και για να είναι πνευματικός πρέπει να καταγίνεται ή τουλάχιστον να σχετίζεται εν πολλοίς με τη μελέτη της καλλιτεχνικής δημιουργίας».