Της Αννας Κωνσταντουλάκη

Εφιαλτικά στοιχεία για τους νεκρούς της ελληνικής κρίσης, τη δραματική αύξηση της θνησιμότητας και της νοσηρότητας σε μωρά και ενηλίκους, την αδυναμία χιλιάδων ανθρώπων να έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και δομές υγείας παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο ανοικτής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε χθες στο Επιμελητήριο από το Κοινωνικό Ιατρείο - Φαρμακείο Αλληλεγγύης Ηρακλείου, το Δίκτυο Αλληλεγγύης Νοσοκομει- ακών Γιατρών, το Σύλλογο “Ευ Ζω με τον Καρκίνο”. Το θέμα ήταν: “Λιτότητα στην υγεία. Ποιον συμφέρει τελικά;”

Σύμφωνα με το μέλος του Κοινωνικού Ιατρείου, γιατρό επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης Ευγένιο Δαφνή, ο αριθμός νεκρών φτάνει τους 22.500 Ελληνες είναι μεγαλύτερος από τον πληθυσμό του Αγίου Νικολάου και αντιστοιχεί στους επιπλέον θανάτους της πενταετίας 2008-2012 σε σχέση με την πενταετία 2003-2007 σε έναν πληθυσμό που έχει συρρικνωθεί περίπου κατά 300.000.

Αύξηση του

βρεφικού θανάτου και των νεκρών

εμβρύων

Ο καθηγητής υπογράμμισε ότι αν οι απώλειες αυτές ήταν συνέπεια ενός βομβαρδισμού ή μιας φυσικής καταστροφής, θα προκαλούσαν παγκόσμια ανατριχίλα ωστόσο οι απώλειες ενός οικονομικού πολέμου περνούν απαρατήρητες. Οπως είπε, “σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο αριθμός των θανάτων από 107.979 το 2008 ανήλθε στους 116.670 το 2012. O ετήσιος μέσος όρος θανάτων τη τελευταία πενταετία είναι 110.603 θάνατοι έναντι 106.180 της προηγούμενης, αύξηση κατά 4.423. Η βρεφική θνησιμότητα η οποία από το 1950 παρουσίαζε συνεχή μείωση και η οποία ήταν μεταξύ των τριών μικρότερων στο κόσμο το 2008, από 2,7ο/οο το 2008 αυξήθηκε στο 3.8 ο/οο το 2012, αύξηση κατά 34%. Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε 100 επιπλέον θανάτους βρεφών το 2012 σε σχέση με το 2008. Το ποσοστό γεννήσεων νεκρών εμβρύων παρουσίασε αύξηση κατά 21% από το 2008 έως το 2011, από 3,31 ο/οο το 2008 έφθασε στο 4,01 ο/οο το 2011. Για το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων δεν υπάρχει πρόσφατος επιστημονικός προσδιορισμός αλλά εκτιμάται ότι κατά την τελευταία 5 ετία έχει μειωθεί κατά 3 χρόνια, από τα 80 χρόνια το 2008 έχει περιοριστεί στα 77 το 2013. Οι γεννήσεις από 118.302 το 2008 μειώθηκαν στις 100.980 το 2012, μείωση 14%. Για πρώτη φορά τα τελευταία 65 χρόνια, το 2011 κα 2012 παρατηρήθηκε αρνητική μεταβολή στη φυσική κίνηση του πληθυσμού. Οι θάνατοι το 2011 υπερέβησαν τις γεννήσεις κατά 3 799 και το 2012 κατά 9 690. Η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική δεν μπορεί να υποστηριχθεί από απλή λογική ή τα δεδομένα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο περιορισμός της χορήγησης συριγγών στους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών το 2010, για να εξοικονομηθούν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ αύξησε κατά 50 φορές του οροθετικούς για τον ιό του AIDS, 14 ήταν οροθετικοί χρήστες το 2009, στους 522 ανήλθαν το 2012”.

Τετραπλασιάστηκαν τα ποσοστά

κατάθλιψης

Ο κ. Δαφνής είπε ακόμη ότι “η ψυχική ψυχική υγεία των Ελλήνων έχει επίσης επιβαρυνθεί σημαντικά. Το 2008 το 3,3% των Ελλήνων πληρούσε κριτήρια μείζονος κατάθλιψης και το ποσοστό αυτό το 2012 τετραπλασιάστηκε και έφτασε στο 12,3%, οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 30% και το 43% των αυτοχείρων ήταν άνεργοι”.

Μειώθηκαν κατά 50% οι δαπάνες

παροχών υγείας

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι συνολικές δαπάνες για τη υγεία μειώθηκαν από 23,2 δισ. ευρώ το 2009 σε 18,8 δισ. ευρώ το 2011. Οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατά 25% από 16,1 σε 12,4 ενώ οι ιδιωτικές μόνο κατά 10% από 7,1 σε 6,4. Οι δαπάνες για παροχές ασθένειας μειώθηκαν κατά 50% από 8,3 δισ. ευρώ το 2009 σε 4,5 δισ. ευρώ το 2012. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας. Οι Έλληνες δαπανούν ετησίως από τη τσέπη τους το 4,76% του εισοδήματος τους που αντιστοιχεί σε 1.051 δολάρια ενώ οι Βέλγοι το 2,19% και η Ισπανία το 2,09.

Αδυναμία

των ασθενών για φαρμακευτική αγωγή

Οπως είπε, “μια εξήγηση για την αύξηση των θανάτων θα μπορούσαν να δώσουν τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης έρευνας σύμφωνα με την οποία η οικονομική κρίση επηρέασε το 50% των ασθενών στη δυνατότητα αγοράς φαρμάκων και το 30% στη συχνότητα λήψης τους. Κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η ρίζα του κακού βρίσκεται αλλού. Σύμφωνα με τις μελέτες των ειδικών επιστημόνων του η περίθαλψη συμμετέχει στην υγεία ενός λαού μόνο κατά 15% και το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον κατά 85% για αυτό η αύξηση των θανάτων τη τελευταία πενταετία θα μπορούσε να αποδοθεί στην αύξηση των αστέγων, τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, την έλλειψη θέρμανσης , τον υποσιτισμό, την περιβαλλοντική καταστροφή, την εργασιακή καταπόνηση και εκμετάλλευση κ.λπ.”.

Ο κ. Δαφνής αφού παρουσίασε εκείνους που ωφελούνται από την λιτότητα στην υγεία δηλαδή τις ιδιωτκές ασφαλιστικές εταιρείες, τα ιατρικά κέντρα κλ.π., υπογράμμισε: “Στην κορυφαία μάχη που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος αυτή, για την ίδια του τη ζωή, μπορεί να μην έχει πια κανέναν από τους αυτονόητους συμμάχους του, την πολιτεία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Αλλά 30 κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία λειτουργούν σε όλη τη χώρα για να προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη στους ανασφάλιστους κατοίκους της στην πλειονότητά τους χωρίς να κάνουν διακρίσεις στην εθνικότητα, το θρήσκευμα και τη φυλή”.

Ωστόσο κατέληξε λέγοντας ότι η αλληλεγγύη μπορεί να βοηθήσει αλλά δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα στο χώρο της υγείας.

Στην εκδήλωση ομιλητής ήταν ο διδάκτωρ κοινωνικής ιατρικής και μέλος του Κοινωνικού Ιατρείου Αντώνης Κούτης ο οποίος αναφέρθηκε στις συνέπειες που είχαν στην υγεία οι οικονομικές κρίσεις του τελευταίου αιώνα και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπιση των κρίσεων αυτών.