Έχετε ασχοληθεί με τον Εμφύλιο, είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας που παραμένει «σκοτεινό»;
«Ο εμφύλιος είναι το κομμάτι της ελληνικής ιστορίας για το οποίο γίνονται οι περισσότερες μελέτες αυτή τη στιγμή. Ζητήματα τα οποία ήταν πλήρως αγνοημένα μέχρι πριν από λίγα χρόνια είναι στο επίκεντρο: η θέση της γυναίκας, η τύχη των μειονοτήτων, οι στρατηγικές πολιτικής ένταξης, η μνήμη. Σίγουρα όσο συνεχίζεται η έρευνα νέα πεδία θα ανοίγονται με προσεγγίσεις που δεν έχουμε φανταστεί ως τώρα.
Νομίζω, όμως, ότι όταν αναρωτιόμαστε για το αν ο εμφύλιος είναι «σκοτεινός» εννοούμε κάτι άλλο. Αν αυτά που λέει η ιστοριογραφία και η δημόσια ιστορία ταυτίζονται με όσα πιστεύουμε οι ίδιοι. Δηλαδή, λόγω του ότι είναι ένα αρκετά πρόσφατο γεγονός, κουβαλάμε όλοι τις προσωπικές, αδιαπραγμάτευτες «αλήθειες» μας και στη συνέχεια ελέγχουμε αν η έρευνα συμφωνεί μαζί μας».
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
«Ένα δεύτερο βιβλίο καλύτερο από το πρώτο. Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Όσα συμβαίνουν γύρω μας συγκροτούν ένα συναρπαστικό λογοτεχνικό υλικό. Από την άλλη, όμως, ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρασυρθείς, να γράψεις κάτι και σύντομα να καταλάβεις ότι σκεφτόσουν εν θερμώ στη μέση μιας τεράστιας αλλαγής. Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεξα στο πρώτο βιβλίο να μιλήσω για την εποχή αμέσως πριν την κρίση επειδή είμαστε σε καλύτερη θέση για να την αποτιμήσουμε, ενώ ταυτόχρονα τη θεωρώ εξαιρετικά επίκαιρη αφού είναι αυτή που θα μας παρέχει τις απαντήσεις για το πώς βρεθήκαμε εδώ. Άλλωστε το να είμαι δημιουργικός στην προσωπική μου ζωή είναι και ο μόνος τρόπος να διατηρήσω τη νηφαλιότητά μου σε συνθήκες όπως οι σημερινές που όλα καταρρέουν».
«Αλεπούδες στην πλαγιά»
"Μετά θα ντυνόμουν και θα έφευγα. Ο Σταμάτης δεν θα μάθαινε τίποτα. Η Λίνα δεν θα μάθαινε τίποτα. Η Βίκυ δεν θα μάθαινε τίποτα. Τα παιδιά της δεν θα μάθαιναν τίποτα. Ο Παύλος δεν θα μάθαινε τίποτα. Δεν θα επαναλαμβανόταν, ή θα το επαναλάμβανε λίγες μόνο φορές στα κρυφά πριν καταλάβουμε ότι δεν είχε νόημα".
Τις τελευταίες μέρες πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης ένας λέκτορας που πλησιάζει τα σαράντα και προσπαθεί μάταια να τελειώσει το βιβλίο του για τον "Κλόουν" του Χάινριχ Μπελ συναντάει μια παλιά του φίλη. Υπήρξαν κάποτε συμφοιτητές στη Φιλοσοφική Σχολή και συνάδελφοι σε επαρχιακά λύκεια, όμως πια δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλο. Καθώς προετοιμάζονται για ένα στάσιμο μέλλον στην υπόλοιπη ζωή τους, ανατρέπεται το παρελθόν τους".
