Η τελική “Διασύνδεση Εξοικονόμησης” όπως την ονομάζει ο ΑΔΜΗΕ, εξετάστηκε με στόχο τη διασύνδεση της Κρήτης με ελαχιστοποίηση τον απαιτούμενων έργων, του κόστους και του χρόνου υλοποίησης, έτσι ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει άμεσα η εξοικονόμηση κόστους ΥΚΩ.

Η χερσαία όδευση επί της Πελοποννήσου από το σημείο προσαιγιάλωσης (ευρύτερη περιοχή ακρ. Μαλέα) έως τον Υ/Σ Μολάων προτείνεται για λόγους ταχύτητας σε σχέση με την αδειοδοτική διαδικασία, να γίνει με υπόγειο καλώδιο 200ΜνΑ. Περαιτέρω, θα απαιτηθεί μικρή ενίσχυση του συστήματος από το ΚΥΤ Μεγαλόπολης έως τον Υ/Σ Σπάρτης I με αναβάθμιση της υφιστάμενης Γ.Μ. ελαφρού τύπου απλού κυκλώματος με Γ.Μ. βαρέος τύπου διπλού κυκλώματος και από τον Υ/Σ Σπάρτης I έως τον Υ/Σ Μολάων με αντικατάσταση των τμημάτων Γ.Μ. ελαφρού τύπου με ενισχυμένο αγωγό μεγάλης μεταφορικής ικανότητας. Τα έργα αυτά μπορούν να υλοποιηθούν σχετικά άμεσα και δε συνδέονται με μεγάλο κόστος.

Σε ό,τι αφορά τη σύνδεση στην Κρήτη, θα γίνει σε σημείο στα δυτικά του νησιού (ευρύτερη περιοχή Ακρωτηρίου Χανιών). Λόγω του μεγέθους της διασύνδεσης, δεν προβλέπεται να απαιτηθούν άμεσα ενισχύσεις για το σύστημα της Κρήτης. Ωστόσο, θα πρέπει να διατηρηθούν και να τίθενται σε λειτουργία οι μονάδες του σταθμού Παραγωγής Λινοπεραμάτων, ο οποίος με βάση τον έως σήμερα προγραμματισμό προβλέπεται να αποσυρθεί στο σύνολό του κατά την επόμενη δεκαετία.

Η εν λόγω λύση αναμένεται να συναντήσει μικρές δυσκολίες σε ό,τι αφορά το αδειοδοτικό και κατασκευαστικό μέρος στο χερσαίο κομμάτι επί της Πελοποννήσου, αλλα και σε ό,τι αφορά τους περιορισμούς που τίθενται στις δυνατότητες απορρόφησης της ισχύος ΑΠΕ που θα προέρχεται από την Κρήτη από το σύστημα της Πελοποννήσου, δεδομένου ότι η μεταφορική ικανότητα της διασύνδεσης ΕΡ είναι πολύ μικρή και δεν είναι σε θέση να περιορίσει σημαντικά τη δυνατότητα απορρόφησης της αιολικής ισχύος της Πελοποννήσου.