Της Πέλλας Λασηθιωτάκη

Το μεγάλο θέμα της «ψαλίδας» μεταξύ των τιμών παραγωγού και λιανικής πώλησης του ελαιόλαδου έρχεται και πάλι στο προσκήνιο, αυτή τη φορά με τις δηλώσεις του υφυπουργού Ανθρωπίνων Πόρων και Κοινωνικής Ασφάλειας της Κίνας κ. Ji Yushi, ο οποίος χαρακτήρισε ακριβό το ελληνικό λάδι.

Το γεγονός ότι οι Κινέζοι ασκούν ισχυρές πιέσεις στις τιμές του προϊόντος (βάσει και εγγράφου του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στο Πεκίνο που έχει στη διάθεση της η «Π») δεν αναιρεί το ζήτημα της εξωφρενικής, πολλές φορές, απόκλισης μεταξύ των τιμών που πουλούν οι αγρότες και των επιπέδων στα οποία αγοράζουν το προϊόν οι Έλληνες και οι ξένοι καταναλωτές.

Συγκεκριμένα, μιλώντας πριν λίγες μέρες στην Καλαμάτα ο κ. Ji Yushi ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η Ισπανία και η Ιταλία πωλούν φθηνότερο ελαιόλαδο από ότι η Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κίνα είναι μία αχανής αγορά, που μόλις τώρα μαθαίνει να τρώει ελαιόλαδο. Το λάδι της ελιάς δεν είναι μέσα στις διατροφικές συνήθειες των Κινέζων οι οποίοι προτιμούν τα σπορέλαια και διάφορα άλλα έλαια, ως πιο φθηνή λύση. Προς το παρόν το ελαιόλαδο υπάρχει σε κάποιες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και φαίνεται να κερδίζει το ενδιαφέρον μόνο των εύπορων καταναλωτών. Σύμφωνα ωστόσο με μελέτη του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στην Κίνα οι Έλληνες εξαγωγείς χρειάζεται να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί: «Προσοχή χρειάζεται και στις πρακτικές που ακολουθούν ορισμένοι εισαγωγείς. Συχνά, οι εισαγωγείς αναζητούν νέες εταιρίες για να προμηθευτούν ελαιόλαδο και προσπαθούν να ρίξουν τις τιμές, αλλάζοντας ή εκβιάζοντας τον προμηθευτή τους, ενώ, ορισμένες φορές, πιέζουν να κάνουν εισαγωγές με δικό τους εμπορικό σήμα. Ορισμένοι εισαγωγείς ζητούν, μάλιστα, να γίνει νοθεία στα προϊόντα χωρίς να αναγράφουν το σωστό μείγμα ή ποιότητα του ελαιολάδου, εξαπατώντας έτσι τον καταναλωτή για να επιτύχουν τις τιμές που επιδιώκουν, τονίζει το γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων και επισημαίνει: Το πιθανότερο είναι, ότι θα κατηγορηθεί για νοθεία ο εξαγωγέας διότι σε περίπτωση καταγγελίας ο εισαγωγέας θα επικαλεστεί άγνοια του περιεχομένου και όλη η ευθύνη θα βαρύνει τον εξαγωγέα. Προκειμένου για συνεργασία με νέους μεσίτες/διανομείς, συνιστάται να επιμείνει ο εξαγωγέας σε προ-πληρωμή (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, και ανάλογα με το είδος της πώλησης), ή ενέγγυα πίστωση (Letter of Credit), και συγκεκριμένα, επιβεβαιωμένη αμετάκλητη ενέγγυα πίστωση (Confirmed Irrevocable Letter of Credit), ώστε να προφυλαχθεί από το ενδεχόμενο αφερεγγυότητας του εισαγωγέα».