“Αν υπάρχει κάτι στη ζωή μας που δεν τιθασεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμών και το αύριο σήμερα και χθες.

Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα.

Αυτή είνα η μοίρα των θνητών”.

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος”

Και εσύ Σταύρο, ένας θνητός ήσουν δυστυχώς!

Εφυγες περήφανος, αφού απλόχερα η φωτεινή παρουσία σου μας γέμισε “φως”.

Αφού για πολλα χρόνια θηλάζαμε τη γνώση σου και την καθημερινή σου παρέμβαση στην καθημερινότητα. Τα μηνύματά σου “Ρωμιός είναι βαράτε του”, σίγουρα δεν έσωσαν τον κόσμο, βοήθησαν όμως για ένα καλύτερο κόσμο.

“Το δικό μου τίποτα”, στη μνήμη σου αγαπημένε Σταύρο με την υπόσχεση ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ, τη φιλία σου, την εκτίμησή σου, την παρουσία σου.

Καλό σου Ταξίδι γείτονα και φίλε.

Μανόλης Παπαχατζάκης

Φαρμακοποιός

Τ. Νομάρχης Λασιθίου