Αγωνία, εκνευρισμός, απογοήτευση και πολλά ερωτηματικά εξακολουθούν να συνθέτουν το θρίλερ της απαγωγής του 54χρονου Κρητικού επιχειρηματία, Μιχάλη Λεμπιδάκη.

Σήμερα συμπληρώνονται 75 ημέρες από το μοιραίο μεσημέρι της κινηματογραφικής αρπαγής του και ουδείς είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα πότε επιτέλους θα δοθεί οριστικό τέλος σε αυτήν την υπόθεση που δεν έχει προηγούμενο σε πανελλαδικό επίπεδο. 

Οι ελάχιστες πληροφορίες που φθάνουν στα δημοσιογραφικά γραφεία ως προς τον χρόνο απελευθέρωσης του 54χρονου επιχειρηματία βασίζονται κυρίως σε εκτιμήσεις με βάση τη μέχρι τώρα τακτική των απαγωγέων. 

Όλα εξαρτώνται αποκλειστικά από τις προθέσεις και τις διαθέσεις των απαγωγέων, οι οποίοι 2,5 μήνες μετά αποδεικνύονται «βράχοι» στις οικονομικές απαιτήσεις τους, παραμένουν άτεγκτοι και «σφυροκοπούν» ανηλεώς  την οικογένεια που δίνει τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής της στην προσπάθειά της να πάρει πίσω τον 54χρονο. Και το κάνουν αυτό, έχοντας διασφαλίσει ως φαίνεται, ότι είναι «άτρωτοι». Ο τρόπος με τον οποίο έχουν επιλέξει να επικοινωνούν (με ελάχιστα SMS, με διαφορετικές συσκευές και κάρτες κάθε φορά) τού δίνει τη δυνατότητα να παρατείνουν το θρίλερ για όσο χρονικό διάστημα κρίνουν εκείνοι σκόπιμο. 

Η σκληρή στάση των απαγωγέων, οι οποίοι κάθε άλλο παρά διαπραγματευτική διάθεση δείχνουν, τουλάχιστον με όσα έχουν γίνει γνωστά,  έχει οδηγήσει σε ένα τεράστιο αδιέξοδο αφού φαίνεται ότι οι δράστες αδιαφορούν για την ψυχολογική και οικονομική εξόντωση της οικογένειας. Ο 54χρονος μπορεί να είναι μέλος μίας ισχυρής και επιφανούς επιχειρηματικής οικογένειας, ακόμα και έτσι όμως οι απαιτήσεις των απαγωγέων παραμένουν ιλιγγιώδεις. 

Σε αυτό το πλαίσιο εκτιμάται ότι η υπόθεση θα «τραβήξει» και άλλο χρονικά και αυτό είναι κάτι που έχει καταβαραθρώσει την ψυχολογία όλων. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, η οικογένεια δεν «ζει» πια. Υποφέρει μέρα και νύχτα, περιμένοντας από τους απαγωγείς να δώσουν το «πράσινο φως» για να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση και να σφίξουν τον άνθρωπό τους στην αγκαλιά τους.