Της

Ευαγγελίας Καρεκλάκη



Στην σκιά μιας βεντέτας που κρατά σε …ομηρεία δύο μεγάλες οικογένειες αλλά και ένα ολόκληρο χωριό από τις αρχές του ʼ80 ξεκίνησε χθες στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου η εκδίκαση της υπόθεσης για το αιματοκύλισμα που είχε σημειωθεί το Μάρτιο του 2009 στα Περιβολάκια Χανίων. Το μίσος ανάμεσα στα δύο σόγια έχει «εμποτίσει» ακόμα και τα νεώτερα μέλη, το αίμα των οποίων συνεχίζει να κυλάει άδικα στη δίνη ενός αέναου κύκλου συγκρούσεων και αλληλοσπαραγμού με αφετηρία τις διαμάχες για τα βοσκοτόπια.

Ο 25χρονος Φώντας Κουκουλάς, ο οποίος έπεσε νεκρός κατά το αιματηρό επεισόδιο που σημειώθηκε πέρυσι ανάμεσα σε μέλη των δύο οικογενειών, μπουσουλούσε ακόμα όταν συνέβη πριν από 22 χρόνια το πρώτο φονικό που έμελε να σημαδέψει καταλυτικά τις σχέσεις των δύο πλευρών.

Νέοι άνθρωποι όμως είναι και εκείνοι που κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Δύο αδέρφια και ένας πρωτοξάδελφος, 27, 37 και 35 ετών αντίστοιχα, οι οποίοι επίσης ήταν παιδιά όταν ξεκίνησε ο «εμφύλιος» ανάμεσα στους παππούδες και στους γονείς τους. O τέταρτος κατηγορούμενος (είναι ο τρίτος αδερφός) εκπροσωπείται από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Ο Φώντας με το Γιώργο, τον βασικό κατηγορούμενο για την ανθρωποκτονία, ήταν συνομήλικοι. Τα σπίτια τους, στα Περιβολάκια, απέχουν μόλις 200 μέτρα και οι περιουσίες τους συνορεύουν. Οι φίλοι τους κοινοί και στο σχολείο πήγαιναν μαζί.

Στην πραγματικότητα δεν είχαν να χωρίσουν κάτι. Όμως ο ένας απέφευγε τον άλλο όπως «ο διάβολος το λιβάνι». Ακόμα και τα βλέμματα τους σπάνια συναντιόντουσαν. Γιατί έτσι τους μεγάλωσαν από την κούνια τους. Ορκισμένοι εχθροί για αμαρτίες άλλων. Από αυτή τη νοοτροπία δύσκολα ξεφεύγει κανείς με το μίσος χρόνο με το χρόνο να κατατρώει ψυχές και εν τέλει ζωές.

Ο Φώντας Κουκουλάς γεννήθηκε μετά από πολλές προσπάθειες. Είχαν προηγηθεί οι τέσσερις αδερφές του. Ο ερχομός του ήταν μεγάλο γεγονός για τον Αντώνη και την Παναγιώτα, τους γονείς του. Είχαν κάνει επιτέλους το γιο, τον άνδρα του σπιτιού, γιʼ αυτό και όλοι στην οικογένεια του είχαν τρομερή αδυναμία. Ο 25χρονος περιγράφεται από συγχωριανούς του άξιο παιδί που σεβόταν τους γονείς του και ήταν πολύ εργατικός. Λίγο διάστημα πριν από το φονικό είχε μπει στο πρόγραμμα των νέων αγροτών. Είχε όνειρα για τη ζωή και το μέλλον του ακόμα και σε ένα τόπο που αποδείχτηκε «καταραμένος» για εκείνον λόγω ακριβώς της βεντέτας που είχε ξεσπάσει.

Ανάλογα όνειρα είχε προφανώς και ο βασικός κατηγορούμενος. Προφυλακισμένος από το Μάρτιο του 2009 η ζωή του κρέμεται από μία κλωστή αφού αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο της ισόβιας κάθειρξης. Ο αδερφός του είναι πατέρας τεσσάρων μικρών παιδιών και περιμένει το πέμπτο αφού η γυναίκα του είναι έγκυος.

Οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν πολύ νωρίς στο δικαστικό Μέγαρο συνοδεία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες αρνήθηκαν να φορέσουν αλεξίσφαιρα.