Ρεπορτάζ Λίλιαν Δαφερμάκη

Στη μάχη των δημοτικών εκλογών μπαίνει από σήμερα ο Θεόφιλος Τρουλινός ο οποίος θα διεκδικήσει το δήμο Ηρακλείου, ως επικεφαλής της κίνησης «Ηράκλειο-Ανθρώπινη Πόλη», που τον ανέδειξε χθες υποψήφιο δήμαρχο.

Σε ανοικτή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε χθες σε κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης, παρουσία δεκάδων συμπολιτών μας, ανακηρύχθηκε ο επίσημος υποψήφιος της νεοσυγκροτηθείσας κίνησης, την οποία έχει ανακοινώσει επισήμως ότι στηρίζει πολιτικά και ο ΣΥΝ. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του ο κ.Τρουλινός, μίλησε για το όραμά του για την πόλη, και εξαπέλυσε σκληρή επίθεση κατά της δημοτικής Αρχής, την οποία κατηγόρησε ευθέως, για καθεστωτική διαχείριση χωρίς αντίλογο, και αδύναμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά σημαντικά προβλήματα που μονοπωλούν την καθημερινότητα των πολιτών. Ο ίδιος αφού ξεκαθάρισε ότι, η δημοτική Αρχή κυριαρχείται από μιαν αντίληψη «σύγχρονου» και «μοντέρνου» και εννοεί σύγχρονο καθετί που δεν έχει σχέση με την ιστορία της πόλης και μοντέρνο καθετί που υπερβαίνει το μέτρο και την κλίμακα, υπογράμμισε ότι επιδίδεται σε έργα βιτρίνας αφήνοντας πίσω της σημαντικά προβλήματα όχι μόνο στην πόλη αλλά και στα δημοτικά διαμερίσματα. Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του κ.Τρουλινού, όσον αφορά στην αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος που η αντιμετώπιση του σύμφωνα με τη δημοτική Αρχή, περνά μέσα από την ολοένα και μεγαλύτερη διευκόλυνση της κυκλοφορίας και γι΄ αυτό παραδίδει όλο και περισσότερο δημόσιο χώρο στα Ι.Χ, σε βάρος των πεζών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Λεωφ. Κνωσού, όπου αντί για αναβάθμιση του δρόμου που οδηγεί στο μοναδικό μνημείο της Κνωσού, με ήπια κυκλοφορία, με ποδηλατόδρομο, κατασκευάζεται τελικά μια οδός ταχείας κυκλοφορίας που διχοτομεί την συνοικία και ακυρώνει την εμπορική χρήση της περιοχής. Με τέτοιες παρεμβάσεις γίνεται δυσκολότερη η προσπάθεια ένταξης της Κνωσού στον κατάλογο των ιστορικών μνημείων της Ουνέσκο. Η λύση προφανώς βρίσκεται στις καλές αστικές συγκοινωνίες, στα πολλά πάρκινγκ περιμετρικά και συνοικιακά και σ΄ ένα ευρύ και καλά σχεδιασμένο δίκτυο πεζοδρόμων, ώστε να περιοριστεί σημαντικά η κυκλοφορία των Ι.Χ. Αυτή η λύση όμως είναι έξω από την πολιτική του Δήμου, που χρησιμοποιεί ως άλλοθι την αγανάκτηση των δημοτών από το κυκλοφοριακό έμφραγμα. Ο δε σχεδιασμός δεκάδων πάρκινγκ στο εντός τειχών τμήμα της πόλης, σε βάρος μάλιστα και του πρασίνου (πάρκα Γεωργιάδη, Θεοτοκόπουλου), μαρτυρά πως δεν επιδιώκεται σταδιακά η απομάκρυνση των Ι.Χ απ΄ αυτό.

Ο κ.Τρουλινός σχολίασε σκωπτικά το μόνιμο όπως το χαρακτήρισε φαινόμενο που έχει γίνει η τροποποίηση -μέχρι και ανατροπή- κάθε μελέτης κατά την εφαρμογή της και η προσαρμογή των μελετών στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων και των συντεχνιακών συμφερόντων, συνήθως σε βάρος των πεζών και του πράσινου. «Κυριαρχεί η αντίληψη της ανοικοδόμησης, πολυώροφων μάλιστα συγκροτημάτων πολλαπλών χρήσεων. Κυριαρχεί η αντίληψη της πλήρους εμπορευματοποίησης κάθε «αναβαθμισμένης» περιοχής. Έφτασε μάλιστα να θεωρείται ως στροφή της πόλης στη θάλασσα η εμπορευματοποίηση και του παραλιακού μετώπου. Μεγάλα οικονομικά, εμπορικά και οικοδομικά συμφέροντα ξεπηδούν κι αναπτύσσονται στις περιοχές που σχεδιάζονται παρεμβάσεις, πολύ πριν δημοσιοποιηθούν αυτές. Είναι άραγε τυχαίο ; Η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να δρα συμπληρωματικά στην δημόσια παρέμβαση εναρμονιζόμενη στον σχεδιασμό της. Δεν είναι όμως επιτρεπτό να επιβάλει τις βουλές της και κυρίως να ανταγωνίζεται το γενικότερο δημόσιο συμφέρον και να δρα ακυρωτικά στο κοινωνικό όφελος. Και τέλος πάντων, δεν είναι δυνατό η πόλη να έχει ως όραμα τα τραπεζοκαθίσματα της «αγοράς αναψυχής» και την ανεξέλεγκτη χρήση των Ι.Χ. Τελευταία ακούγεται πλέον επίσημα η παραχώρηση της δημοτικής περιουσίας σε ιδιώτες για να την αξιοποιήσουν (βλέπε ακτή Καρτερού, Αχτάρικα), πράγμα που μας βρίσκει ριζικά αντίθετους γιατί θα κληθεί ξανά ο δημότης να πληρώσει, γιατί ομάδες δημοτών θα αποκλειστούν από τη χρήση των χώρων».

Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του κ.Τρουλινού στους χειρισμούς της δημοτικής Αρχής στα θέματα του πολιτισμού, όπου σχολίασε με έμφαση ότι ο πολιτισμός της καθημερινότητας είναι πανηγυρικά απών. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «λέγεται πως η δημοτική Αρχή υστερεί μόνο στα θέματα πολιτισμού. Η διοργάνωση του παγκόσμιου φιλοσοφικού Συνεδρίου που της προτάθηκε και αποδέχθηκε, η απεμπλοκή του έργου του Πολιτιστικού Κέντρου και η σκέψη για απαλλοτρίωση και ανάδειξη των τεσσάρων ενετικών εκκλησιών -από τα ελάχιστα μνημεία που παρέμειναν όρθια στην πόλη- λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, δεν ακυρώνουν τον ισχυρισμό αυτό. Μάλλον παραπλανούν και συσκοτίζουν το πραγματικό γεγονός ότι ο πολιτισμός της καθημερινότητας, ο πολιτισμός των πολλών και μικρών πραγμάτων είναι πανηγυρικά απών!».