«Ίσως κάποιοι “αρμόδιοι” το θεωρούν “φυσιολογικό” όμως ας μας επιτραπεί να έχουμε την άποψη ότι δε μπορεί εν έτει 2005, με την τεχνολογία που διαθέτουμε να παραμένει το νοτιότερο κατοικημένο σημείο της ελληνικής επικράτειας αποκλεισμένο επί 15 μέρες και ουδείς να ασχολείται» υπογραμίζεται στο σχετικό κείμενο.
Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων αναφέρει έπειτα ότι εδώ και χρόνια υποστηρίζει μαζί με το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών την επαναλειτουργία του σχολείου (δημοτικού και νηπιαγωγείου) στη Γαύδο καθώς πιστεύει ότι πρέπει να στηριχθούν με κάθε τρόπο οι κάτοικοι του ακριτικού νησιού, να σπάσει η απομόνωσή τους και να αγκαλιαστούν από την Πολιτεία, όπως τονίζει χαρακτηριστικά.
Στο ίδιο κείμενο η Ο.Π.Χ. υπογραμμίζει έπειτα ότι η αδιαφορία της Πολιτείας για τη Γαύδο κάνει ακόμα δυσκολότερη τη διατήρηση του σχολείου (αλλά και των κατοίκων) στο νησί, ενώ στη συνέχεια η οικολογική οργάνωση θέτει τα εξής ερωτήματα: «Είναι δυνατόν να μην έχει νερό η Γαύδος και να μην μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι μπάνιο επί 15 μέρες;
Είναι δυνατόν να μην έχει ρεύμα το σχολείο, έστω για να ανάβουν μερικές λάμπες, ώστε με τη συννεφιά να μπορεί να γίνεται μάθημα; Δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ρεύμα για φωτισμό του σχολείου τουλάχιστον από ηλιακό συλλέκτη, από μια μικρή ανεμογεννήτρια, ή έστω από μια απλή γεννήτρια; Νομίζω ότι το Πολυτεχνείο Κρήτης ή το ΤΕΙ θα μπορούσαν να δώσουν μια λύση, εάν “υιοθετούσαν” με κάποιο τρόπο το σχολείο (ή και ολόκληρο το νησί) της Γαύδου.
Είναι δυνατόν να μη λειτουργεί στη Γαύδο, δύο βήματα από την Αφρική, ηλιακός θερμοσίφωνας, είτε επειδή είναι χαλασμένος, είτε επειδή δεν υπάρχει νερό;».
