Tου Eμμ. Λιοδάκη, Iεροκήρυκος
Η απιστία στις μέρες μας έχει περισσεύσει. Για να μην πλεονάσουν λοιπόν οι άπιστοι και η απιστία, πρέπει οι πιστοί να γίνουν πιο θερμοί στην πίστη.
Πρέπει δηλαδή να πιστέψουν με όλη τους την ψυχή στο Θεό, αλλά και να τον εμπιστευθούν. Πίστη σημαίνει, εμπιστεύομαι απόλυτα αυτόν που πιστεύω. Ο Κύριος στην προσευχή της Κυριακής ζητάει από τους πιστούς όλων των εποχών μεταξύ των άλλων να γίνεται το θέλημά Του. (Γεννηθήτω το θέλημά Σου...) και όχι το δικό μας θέλημα. Είναι αλήθεια ότι εμείς τις περισσότερες φορές ζητούμε να γίνεται το δικό μας θέλημα. Ζητούμε επίσης πράγματα που όσο κι αν φαίνονται σε μάς ωφέλιμα, αυτά δεν είναι προς το συμφέρον μας. Και επειδή δεν είναι προς το συμφέρον μας, ο Θεός σιωπά. Εμείς όμως γεμάτοι πικρία και παράπονα λέμε ότι ο Θεός δεν μας αγαπά. Λέμε δηλαδή αυτό που πολλές φορές λένε και τα παιδιά μας. Όταν αυτά μας ζητάνε κάτι που εμείς σαν πιο έμπειροι βλέπουμε ότι αυτό που μας ζητούν δεν είναι προς το συμφέρον τους, αρνούμεθα να τους το δώσουμε. Αυτά τότε μας παραπονούνται. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά που ζητάνε θα τους κάνουν κακό. Αυτός είναι και ο λόγος που εμείς δεν τους το προσφέρουμε. Αυτό ακριβώς κάνει και ο Θεός σε μας. Ο Απ. Ιάκωβος δίνει την απάντηση όταν λέει: “Αιτείτε και ού λαμβάνετε, διότι κακώς αιτείτε ίνα εν ταις ηδοναίς υμών δαπανήσητε...” (‘ακ.δ’ 2-4). Ποτέ ο Θεός δεν εγκαταλείπει τα παιδιά Του. Ξέρει εκείνος τί ανάγκη έχουν. Να ακούσουμε τί μας λέει γι’ αυτό ο Θεός. Όταν το παιδί σας σας ζητάει ψωμί, εσείς δεν του δίνετε πέτρα, ή όταν σας ζητάει ψάρι δεν του δίνετε φίδι. Πόσο μάλλον ο πατήρ σας ο Ουράνιος;” (Λουκ. ια’ 11-14). Στις μέρες μας ο Θεός για να τονώσει την πίστη μας επιτρέπει να γίνονται πολλά θαύματα και τούτο, διότι όσο κι αν φαίνεται ότι η απιστία είναι μεγάλη, ανάμεσά μας υπάρχουν πολλοί πιστοί. Διαφορετικά ο πλανήτης μας θα είχε καταστραφεί. Πόσο ενθαρρυντικό είναι το παράδειγμα μιας πιστής μητέρας που φεύγοντας από τη ζωή άφησε στα παιδιά της εκτός από τα υλικά αγαθά και κάτι άλλο σαν διαθήκη. Έγραφε σε χωριστό χαρτί τέσσαρες λέξεις που τις ονόμαζε, τέσσαρες λέξεις της ευτυχίας. Και αυτές είναι: - όταν - όπου - όπως - όσο. Έγραφε η πιστή μητέρα ότι αυτές οι τέσσαρες λέξεις αποτελούν όταν συνδεθούν με τον Ουρανό τα τέσσερα μυστικά της ευτυχισμένης ζωής. Κύριε Ιησέ Χριστέ μου. Σε πιστεύω και Σε εμπιστεύομαι: Γι’ αυτό χρησιμοποίησέ με: όταν θέλεις, όπου θέλεις, όπως θέλεις, όσο θέλεις. Αυτή είναι η αληθινή πίστη και εμπιστοσύνη. Αυτή ήταν και η πίστη της χριστιανής μητέρας, αλλά και η προσευχή της, όσο ζούσε. Και τώρα η ιερή παρακαταθήκη στα παιδιά της. Αδελφοί μου. Ας γίνει και δική μας προσευχή, πίστη και παρακαταθήκη.
