Μέσα από ένα… όνειρο γεμάτο πετράδια, ένα μικρό αγόρι, ο Πέτρος κατάφερε να κάνει την ευτυχία πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θα τη ζήλευαν όλα τα παιδιά της γης.

Ο Πέτρος είναι ο ήρωας του παιδικού μυθιστορήματος «Ένα όνειρο γεμάτο πετράδια» της Έλενας Μπουχαλάκη, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ. Πρόκειται για μια ιστορία πρωτότυπη, όπου ο αναγνώστης είναι σίγουρο ότι θα βρει κομμάτια του εαυτού του, αλλά και στοιχεία της παιδικής του αθωότητας…

Η συγγραφέας του παιδικού αυτού μυθιστορήματος κα Έλενα Μπουχαλάκη μίλησε στην «Π» παρουσιάζοντας μας τη νέα της δουλειά.

Eρώτηση: Kυρία Mπουχαλάκη πώς προέκυψε η συγγραφή του παιδικού μυθιστορήματος «ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΓΕΜΑΤΟ ΠΕΤΡΑΔΙΑ»;

Απάντηση: Κατά βάθος όλοι οι άνθρωποι στον εσωτερικό τους κόσμο κρύβουν ένα μικρό παιδί. Το πώς το εκφράζει ο καθένας είναι θέμα καθαρά προσωπικό. Ορμώμενη απ’ όλα αυτά τα συναισθήματα, που έχω μέσα μου, αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο. Το κατά πόσο θα καταφέρει να αγγίξει τις παιδικές ψυχές αυτό είναι κάτι που θα το κρίνουν οι μικροί αναγνώστες και αυτό είναι το ζητούμενο και η επιτυχία του βιβλίου.

Ερώτηση: Μέχρι τώρα γνωρίζαμε για τη συγγραφή της ποιητικής σας συλλογής «ΑΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΙΩΠΕΣ» που εκδόθηκε το 2002. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με κάτι εντελώς διαφορετικό από την ποίηση;

Απάντηση: Ούτε εγώ η ίδια περίμενα τη στροφή στο παιδικό βιβλίο. Ήταν κάτι εντελώς αυθόρμητο και καθόλου προσχεδιασμένο. Είναι πολύ σημαντικό για όποιον ασχολείται με τον γραπτό λόγο να μπορεί να εκφραστεί μέσα απ’ αυτόν σε όλες τις μορφές του. Όταν έχεις πράγματα να δώσεις, τα δίνεις και τα εκφράζεις με όλους τους τρόπους.

Ερώτηση: Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο κανείς, δεν μπορεί να μην ανακαλύψει τα πολλά μηνύματα που βγάζει προς τα έξω. Πώς προέκυψαν αυτά τα μηνύματα, ήταν κάτι που έγινε σκόπιμα;

Απάντηση: Οχι. Τα όποια μηνύματα βγαίνουν από την ανάγνωση του βιβλίου, προέκυψαν από τη ροή της ιστορίας, η οποία ήδη προϋπήρχε στο μυαλό μου.

Ερώτηση: Φαντάζομαι ότι εσείς σίγουρα δεν ζήσατε σαν παιδί, όσα ο ήρωας του βιβλίου σας. Σαφώς κάποτε ήταν άλλες οι εποχές. Πώς λοιπόν μπορέσατε να γράψετε κάτι το οποίο εσείς η ίδια δεν βιώσατε;

Απάντηση: Ακριβώς επειδή δεν τα έζησα μπορώ να φανταστώ πολύ περισσότερο όσους δεν τα ζουν. Εκεί ακριβώς είναι και η τέχνη του γραπτού λόγου, το να μπορείς να φαντάζεσαι καταστάσεις που ίσως να μην έζησες, δηλαδή να μην είναι προσωπικά βιώματα, αλλά να τα εκφράσεις τόσο αληθινά που ν’ αγγίζουν την πραγματικότητα. Εκεί είναι το ζητούμενο. Την ιστορία που εσύ φαντάστηκες να καταφέρεις να τη μοιραστείς και να τη «ζήσεις» με όλους τους αναγνώστες, ακριβώς γιατί περιέχει και στοιχεία του πραγματικού.

Ερώτηση: Είναι δύσκολο ή εύκολο να απευθυνθείς σε παιδιά;

Απάντηση: Είναι δύσκολο ν’ απευθυνθείς σε παιδιά, γιατί εκείνα έχουν από τη φύση μια άλλη αντίληψη των πραγμάτων και των καταστάσεων, πολλές φορές πολύ σοφότερη απ’ αυτή των μεγάλων. Γι’ αυτό συνηθίζεται να είναι και οι πιο αυστηροί κριτές. Φυσικά επειδή τα παιδιά έχουν την τάση να δέχονται τα εξωτερικά ερεθίσματα, ακριβώς γι’ αυτό η προσέγγιση που τους κάνεις με το γραπτό ή τον προφορικό λόγο, πρέπει να είναι πολύ προσεκτική. Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο ήρθε η βοήθεια της ψυχολόγου κυρίας Πόπης Μεταξάρη, ούτως ώστε τα μηνύματα που θα έβγαιναν απ’ αυτό το βιβλίο να ήταν ό,τι καλύτερο για το παιδικό μυαλό.

Ερώτηση: Εχετε κοινά στοιχεία με τον ήρωα του βιβλίου;

Απάντηση: Στον ήρωα του βιβλίου τον Πέτρο, υπάρχουν στοιχεία του δικού μου χαρακτήρα. Υπάρχει η αγάπη προς τον παππού και τη γιαγιά, η πίστη ότι όσο δύσκολες κι αν είναι οι καταστάσεις πάντα μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τις αλλάξουμε και να μην τις δεχόμαστε παθητικά. Αλλά το πιο σημαντικό στοιχείο με μένα και τον ήρωα του βιβλίου, άσχετα αν πρόκειται για το άλλο φύλο, είναι η αγάπη προς τη φύση, τη θάλασσα και τον καθαρό ουρανό.

Ερώτηση: Τί σας ώθησε να γράψετε τη συγκεκριμένη ιστορία; Από πού πήρατε το ερέθισμα;

Απάντηση: Μου αρέσει όχι μόνο να είμαι θεατής της ζωής, αλλά να συμμετέχω σ’ αυτή. Έτσι, εδώ και καιρό με είχε προβληματίσει ο τρόπος που στην πλειοψηφία τους μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά αυτής της ηλικίας, γιατί έκανα σύγκριση με το πώς μεγάλωσα εγώ. Δε μπορώ άλλο να βλέπω τα παιδιά να μεγαλώνουν μέσα σ’ ένα διαμέρισμα, μπροστά σ’ έναν υπολογιστή, με τους γονείς διαρκώς να δουλεύουν για να τους προσφέρουν όλα όσα απαιτεί η ζωή. Έτσι τα παιδιά είναι αναγκασμένα να πλάθουν ένα δικό τους κόσμο μέσα απ’ τον οποίο απουσιάζει τις περισσότερες φορές ό,τι έχει σχέση με τη φύση και το περιβάλλον της. Σίγουρα, πιστεύω ότι τα παιδιά τα ενοχλεί ο θόρυβος και το καυσαέριο της πόλης. Κι αυτά που δεν τα ενοχλεί είναι γιατί δεν έχουν γνωρίσει ένα διαφορετικό περιβάλλον.

Χαίρομαι πολύ γιατί ήδη πήρα θετικά μηνύματα από παιδιά, αλλά και ένα γράμμα από ένα οκτάχρονο παιδί, που για μένα και μόνο γι’ αυτό το γράμμα άξιζε που έγραψα το βιβλίο.

ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μιχάλης Χονδροζουμάκης, Δ’ τάξη, 9 ετών.

Μου άρεσε γιατί είναι ωραία ιστορία. Κατάλαβα ότι πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον, να μην πετάμε σκουπίδια, να ζούμε κοντά στη φύση. Ο Πέτρος είναι διαφορετικός από άλλα παιδιά, γιατί καθάρισε την πόλη από τα σκουπίδια. Τα συνηθισμένα παιδιά δεν το κάνουν. Τα πετράδια ήταν η αγάπη του παππού του για να καθαρίσει το περιβάλλον. Έχω διαβάσει και άλλα βιβλία, αυτό μου άρεσε πολύ γιατί έμαθα πολλά πράγματα. Είναι κοντά στην αλήθεια αυτή η ιστορία. Το διάβασα σε τρεις μέρες. Μου άρεσαν πολύ οι εικόνες στο βιβλίο. Το καταλάβαινα και μου άρεσε. Τα βράδια πήγαινε στην πλατεία όλος ο κόσμος γιατί ήταν καθαρή και ο Πετρής πήγαινε εκεί με τους γονείς του γιατί ήταν καθαρή. Έτσι βρέθηκε πιο κοντά με τους γονείς του και τους άλλους ανθρώπους.

Μαρία Σπυριδάκη, ΣΤ’ τάξη, 12 ετών.

Μου άρεσε το βιβλίο. Εγώ ταυτίστηκα με τον ήρωα, γιατί έχω το ίδιο πρόβλημα με τους γονείς μου που δουλεύουν συνέχεια. Αναζητώ τρόπους να βρεθώ πιο πολύ κοντά τους. Μου άρεσε που βρήκε ο Πέτρος τρόπο ν’ αλλάξει η ζωή του. Επίσης, μου άρεσε που έγραφε στον παππού του που έχει πεθάνει ένα γράμμα. Έχει φανταστικά στοιχεία που θυμίζουν την πραγματικότητα. Είναι διαφορετικό από άλλα βιβλία, η ιδέα του βιβλίου είναι διαφορετική. Το βιβλίο είναι μικρό και δεν με κούρασε, το διάβασα ευχάριστα και συζητώντας με τη φίλη την Πέπη, που το διάβασε, συμφωνήσαμε ότι είναι πολύ ωραίο βιβλίο. Μετά έβαλα και τη μαμά μου να το διαβάσει, γιατί έχει μηνύματα και προς τους γονείς.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

«Γειά σας κυρία Ελένη Μπουχαλάκη. Είμαι ο Αγγελος Παπανικολάου. Μου άρεσε πολύ το βιβλίο σας. Η μαμά του Πέτρου σ’ ένα σημείο του βιβλίου λέει στον Πέτρο πως πρέπει να είναι αρχηγός του εαυτού του. Πιστεύω πως είναι σπουδαίο να είμαστε κύριοι του εαυτού μας από τώρα που είμαστε ακόμα παιδιά. Επίσης μου άρεσε πολύ όταν ο Πέτρος πήρε τα εργαλεία του μπαμπά του για να δει πως δουλεύει το ραδιόφωνο. Ε! Τι να κάνουμε μου αρέσουν οι ζαβολιές. Μου άρεσε που ο Πέτρος έστειλε ένα γράμμα στον παππού του που ήταν στον ουρανό.

Κυρία Ελένη περιμένω με ανυπομονησία το καινούργιο σας βιβλίο.

Αγγελος”.