Του Γιάννη Μιχελογιαννάκη*

Τώρα έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να οργανώσουμε μια αναπτυξιακή φυγή προς τα εμπρός, ώστε να μην χαθούν οι θυσίες των Ελλήνων και να μπει τέλος στα μνημόνια και την επιτροπεία. Δεν μπορεί μια χώρα με τις δυνατότητες της Ελλάδας και το ανθρώπινο δυναμικό της να μην μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές. Θα είναι ωφέλιμο να μας δοθούν μέτρα ελάφρυνσης για το χρέος, όπως και η ένταξη των ομολόγων μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (αναμένεται τον Οκτώβρη), μέτρα που θα οδηγούσαν στην εκτίναξη της οικονομίας, ωστόσο είναι πλέον κοινώς αποδεκτό ότι διανύουμε μια χρονιά σταθερότητας της οικονομίας, γεγονός που αποδείχτηκε με την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές μετά από 3 χρόνια, το κουπόνι του πενταετούς ομολόγου διαμορφώθηκε στο 4,375%, τιμές σαφώς χαμηλότερες από την προηγούμενη έξοδο της χώρας στις αγορές χρήματος, τον Απρίλιο του 2014, που είχαν διαμορφωθεί στο 4,75% και 4,95% αντίστοιχα. Σημαντικό στοιχείο αποτελεί επίσης ότι από τις πάνω από 200 επίσημες προσφορές συνολικού ύψους 6,5 δισ. ευρώ η πλειοψηφία αφορούσε πραγματικούς επενδυτές παγκόσμιου βεληνεκούς και όχι κερδοσκοπικά funds, 45% προερχόμενοι από τις ΗΠΑ και 25% από τη Μεγ. Βρετανία, γεγονός που αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Η διαφαινόμενη απόφαση του τελευταίου eurogroup για μετάθεση των τοκοχρεολυσίων μέχρι και 15 έτη αυξάνει αφάνταστα τις προοπτικές για βιωσιμότητα του χρέους. Τι χρειάζεται να γίνει για να ξεκινήσει η φυγή προς τα εμπρός της ελληνικής οικονομίας; Πράγματι η ελληνική οικονομία έχει να αντιμετωπίσει υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, υψηλή ανεργία και μεγάλο όγκο μη εξυπηρετούμενων δάνειων. Όμως η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Χρειάζεται να γίνει αναδιάρθρωση μη παραγωγικών δαπανών, βελτίωση της εισπραξιμότητας των φορών και των εισφορών, να αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία με γοργούς ρυθμούς, να επιταχύνουμε τις διαδικασίες για τις επενδύσεις, μείωση του χρόνου απονομής της δικαιοσύνης, να μειωθεί σε όλους τους τομείς η γραφειοκρατία, να προωθήσουμε την καινοτομία και την οικονομία της γνώσης. Άμεσα μέτρα που θα βοηθήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση είναι η εξωδικαστική διευθέτηση των οφειλών και η νομική προστασία των τραπεζικών στελεχών και των δημοσίων φορέων. Οι τράπεζες από την πλευρά τους οφείλουν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις με προοπτική βιωσιμότητας, καθώς και να δείξουν αυστηρότητα σε στρατηγικούς κακοπληρωτές.Τα εργαλεία επενδύσεων, που διαθέτουμε άμεσα στα χέρια μας είναι: 1. Το ΕΣΠΑ με ενεργοποίηση 11 δισ. ευρώ, επιτυγχάνοντας οχταπλάσια απορρόφηση σε σχέση με το παρελθόν, 2. Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, από 700 εκατ. ευρώ το 2014 ανέρχεται φέτος σε 1,5 δισ. ευρώ, 3. Σχέδιο Γιουνγκέρ, έχει ήδη εγκριθεί 1,5 δισ που θα αποφέρει επενδύσεις 3 δισ. ευρώ, 4. Ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων που θα βοηθήσει ουσιαστικά στο εγχείρημα, υπάρχουν ήδη υπογραφές συμβάσεων 2 δισ ευρώ με εκταμίευση 1,8 δισ., 5. 3 πακέτα στήριξης: α) επιχειρηματικότητα β) αναπτυξιακός νομός γ) ερευνώ- καινοτομώ -δημιουργώ, 6. δυο νέα ταμεία χαρτοφυλακίου: α) ταμείο συμμετοχών με 320 εκατ. ευρώ και β) ταμείο επιχειρηματικότητας II με συμμετοχή 400 εκατ. ευρώ, 7. Από Σεπτέμβρη το νέο εξοικονομώ κατ΄οίκον”, εξοικονόμηση ενέργειας σε κατοικίες με προϋπολογισμό 60 εκατ. ευρώ, για αυτούς που δεν χρηματοδοτήθηκαν από το ΕΣΠΑ του 2007-2013, 8. Ταμείο υποδομών με 600 εκατ. ευρώ, 9. Κοινωνικό ταμείο, 10. Εquifund με 1 δισ ευρώ χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το πακέτο Γιουνγκέρ για μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όλα αυτά γιατί η Ελλάδα χωρίς επενδύσεις δεν μπορεί να κάνει τη φυγή προς τα εμπρός.

* Ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης είναι βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ