Από τη φυσική κι ιστορική πραγματικότητα ως τη ρεαλιστική κι εξωφρενική φαντασία.

ARES: ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ - ARÈS
Σκην.: Ζαν-Πατρίκ Μπενές
Πρωτ.: Όλα Ραπάς, Μισά Λεσκό, Τιερί Ανσίς
Στο δυστοπικό Παρίσι του 2035, ο Ρεντά είναι ένας πυγμάχος που δέχεται να γίνει το πειραματόζωο μιας φαρμακευτικής εταιρείας, ώστε να κερδίσει τα χρήματα που χρειάζονται για να σώσει την αδερφή του από τα χέρια του διεφθαρμένου κράτους.
Φουτουριστική περιπέτεια που ξέρει πώς να χτίσει υποβλητικά ζοφερή ατμόσφαιρα μ’ ελάχιστα ψηφιακά κι οικονομικά μέσα, ταυτόχρονα προσφέροντας έξυπνους χαρακτήρες κι αδυσώπητες σκηνές σωματικής μάχης, που αναδεικνύουν τον 45χρονο σουηδό Ραπάς σ’ έναν πρώτης τάξης ήρωα δράσης, με συναίσθημα που διέφευγε από τον βωβό, διεκπεραιωτικό ρόλο του ως εκτελεστή Πατρίς στην εναρκτήρια σεκάνς του «Skyfall» (Σαμ Μέντες, 2012), μέσα από το οποίο το πρόσωπό του γνώρισε μεγαλύτερη δημοσιότητα απ’ ό,τι είχε κάνει ως τότε στη μακρόχρονη καριέρα του.


Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ - UN SAC DE BILLES
Σκην.: Κριστιάν Ντουγκέ
Πρωτ.: Ντοριάν Λε Κλες, Μπατίστ Φλοριάλ Παλμιερί, Πατρίκ Μπρουλ
Στην κατεχόμενη Γαλλία του 1944, ο Ζοζέφ κι ο Μωρίς είναι δύο αγαπημένα αδέρφια κι εβραιόπουλα, που μετά από παρότρυνση του πατέρα τους, διασχίζουν τη χώρα προκειμένου να γλιτώσουν την αιχμαλωσία από τους Ναζί.
Πολεμικό δράμα βασισμένο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ζοζέφ Ζοφό, που κυκλοφόρησε το 1973. Πρόκειται για τη δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, μετά από εκείνη του 1975 σε σκηνοθεσία Ζακ Ντουαγιόν.
Μπορεί η ιστορία να είναι κοινότοπη κι η πλοκή να πλατειάζει περιστασιακά, αλλά η ταινία συνολικά παραμένει ευαίσθητη και συγκινητική, κυρίως χάρη στις τόσο αφοσιωμένες, ‘φυσικές’, ζωηρές και κυμαινόμενες ερμηνείες των δύο ανήλικων πρωταγωνιστών, Λε Κλες και Παλμιερί.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ 2: ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ - L’ EMPEREUR
Σκην.: Λικ Ζακέ
Αφήγηση: Διονύσης Σαββόπουλος
Ένας αυτοκρατορικός πινγκουίνος μεγαλώνει και αναλαμβάνει τον ρόλο του γονέα. Ντοκιμαντέρ που αποτελεί συνέχεια του «Το ταξίδι του αυτοκράτορα» («La Marche de l’ Empereur», Λικ Ζακέ, 2005), που είχε κερδίσει Όσκαρ ντοκιμαντέρ 2006.
Παρότι είναι συζητήσιμο το αν προσθέτει κάτι καινούριο σ’ όσα είχε ήδη πει και παρουσιάσει το πρώτο φιλμ, αυτό εδώ είναι εξίσου αξιολάτρευτο κι εικαστικά πανέμορφο, ένας ακόμη άθλος στις άγριες κλιματικές συνθήκες της Ανταρκτικής, με αριστοτεχνική ποικιλία, λεπτομέρεια και μελετημένη σύνθεση των πλάνων.


ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ 8 - FAST AND FURIOUS 8
Σκην.: Φ. Γκάρι Γκρέι
Πρωτ.: Βιν Ντίζελ, Ντουέιν Τζόνσον, Σαρλίζ Θέρον, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Ταϊρίζ Γκίμπσον, Λούντακρις, Τζέισον Στέιθαμ, Κερτ Ράσελ, Έλεν Μίρεν, Λούκας Μπλακ
Η διαβόητη κυβερνο-εγκληματίας, Σάιφερ, εκβιάζει τον Ντομ και τον αναγκάζει να στραφεί εναντίον της ομάδας του, προκειμένου να τη βοηθήσει να υλοποιήσει τα σχέδιά της για την έναρξη ενός παγκοσμίου πολέμου. Φυσικά, η ομάδα του Ντομ δε θα μείνει άπραγη.
Ταινία δράσης που αποτελεί την όγδοη προσθήκη στη σειρά περιπετειών με αυτοκίνητα, που ξεκίνησε το 2001 και συνεχίζει όχι απλώς απτόητη, αλλά με συνεχώς ανοδική εισπρακτική πορεία, αφού η προηγούμενη ταινία συγκέντρωσε πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, απήχηση πρωτόγνωρη για μια σειρά, οι ταινίες της οποίας πριν από μια δεκαετία κινδύνευαν να κυκλοφορούν κατευθείαν στο βίντεο. Βεβαίως η τεράστια επιτυχία της έβδομης ταινίας οφειλόταν στον πρόωρο θάνατο του δεύτερου βασικού πρωταγωνιστή, Πωλ Γουόκερ, ο χαρακτήρας του οποίου υποτίθεται ότι αποσύρθηκε και πλέον η παρέα συνεχίζει χωρίς αυτόν. Δεδομένου ότι η φετινή ταινία έσπασε το ρεκόρ παγκόσμιου ανοίγματος με 532 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο της τριήμερο κι ετοιμάζεται να ξεπεράσει το δισεκατομμύριο μέσα στην εβδομάδα που διανύουμε, το αστρονομικό επίπεδο επιτυχίας του προηγούμενου φιλμ δεν ήταν μια μεμονωμένη ‘εκτόξευση’ που οφειλόταν μόνο στη συγκίνηση των οπαδών, αλλά στην αγάπη τους για τη σειρά που μοιάζει να ενισχύθηκε με αναπάντεχη σταθερότητα, ικανή να την οδηγήσει με άνεση στην προγραμματισμένη ολοκλήρωσή της με την ένατη ταινία το 2019 και τη δέκατη το 2021.
Προσωπικά συνεχίζω να διασκεδάζω μ’ αυτές τις ταινίες, αναγνωρίζοντας την αμείωτη όρεξη των πρωταγωνιστών, τον ευφάνταστο χειρισμό των χαρακτήρων και τις σκηνές δράσεις που εξακολουθούν να στήνονται με εξωφρενική ευρηματικότητα, υπερβολή κι υλικό πλούτο που τις κάνει όσο το δυνατόν πιο αληθοφανείς.
Παρ’ όλα τα αυξανόμενα θέλγητρα όμως, συνεχίζω να πιστεύω ότι οι καλύτερες προσθήκες της σειράς ήταν η πέμπτη κι η έκτη ταινία, όταν ακριβώς μεταμορφώθηκε αναπάντεχα για μας από ευυπόληπτο b-movie σε πρωτοκλασάτο blockbuster. Έκτοτε ομολογουμένως καταφέρνει να συντηρεί επιδέξια την ίδια συνταγή, αλλά για μένα τουλάχιστον, η στιγμή της έκπληξης δύσκολα θα ξεπεραστεί, όσο φιλότιμες κι αν αποδεικνύονται οι κατοπινές προσπάθειες, με απολαυστικότερα φετινά παραδείγματα το κυνηγητό στη Νέα Υόρκη και με το υποβρύχιο στους πάγους.


LIFE
Σκην.: Ντάνιελ Εσπινόζα
Πρωτ.: Τζέικ Τζίλενχολ, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Ράιαν Ρέινολντς, Αρίγιον Μπακάρε
Μια διαστημική αποστολή ανακαλύπτει στον Άρη την πρώτη εξωγήινη μορφή ζωής, μόνο που προκύπτει πολύ πιο επιθετική απ’ όσο οι αστροναύτες φαντάζονταν. Έτσι, τα μέλη του πληρώματος πρέπει να βρουν τρόπο να τη σταματήσουν πριν καταλήξει στη Γη.
Έγκριτο καστ και πειστικά ψηφιακά εφέ καλούνται ν’ αποζημιώσουν για μια χιλιο-ιδωμένη ιδέα, μια εντελώς προβλέψιμη πλοκή, άνισο ρυθμό κι ένα εξωγήινο… χταπόδι, σε μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει ότι γράφτηκε από τους Ρετ Ρις και Πωλ Γουέρνικ, το ίδιο σεναριογραφικό δίδυμο που μας έδωσε το τόσο έξυπνο «Deadpool» (Τιμ Μίλερ, 2016). Η χρονική στιγμή της παγκόσμιας ταυτόχρονης εξόδου της ταινίας στις αίθουσες γίνεται ακόμη πιο ατυχής, έναν μήνα πριν δούμε τη συνέχεια της αρχετυπικής σειράς σ’ αυτήν την κατηγορία ταινιών, «Alien: Covenant», και μάλιστα από τον σκηνοθέτη που την ξεκίνησε, Ρίντλεϊ Σκοτ.