Του Γιάννη Ζωράκη

Το τίμημα της περυσινής ξηρασίας «πληρώνουν» φέτος οι χοχλιοί, που είναι σαφέστατα μειωμένοι, σχεδόν σε κάθε σημείο της Κρήτης.

«Οι χοχλιοί έχουν εξαφανιστεί όπου και να πάμε» είναι η κλασική φράση των περισσότερων κατοίκων χωριών, οι οποίοι παρατηρούν μια μεγάλη μείωση του πληθυσμού των χοχλιών, εκφράζοντας φόβους ακόμα και για την εξαφάνισή τους.

Επιστημονική τοποθέτηση για το θέμα δίνει ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, Μωυσής Μυλωνάς, ο οποίος αναφέρει μεν ότι φέτος ο αριθμός των σαλιγκαριών είναι μειωμένος, χωρίς ωστόσο να εκφράζει ανησυχία για εξαφάνιση του πληθυσμού.

«Η περυσινή χρονιά ήταν πάρα πολύ κακή, αφού οι βροχοπτώσεις ήταν ελάχιστες και είχαν σταματήσει από τον Φεβρουάριο» αναφέρει ο κ. Μυλωνάς χαρακτηριστικά. Ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης εξηγεί ότι η αύξηση ή μείωση του πληθυσμού των σαλιγκαριών είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις καιρικές συνθήκες. Υποστηρίζει παράλληλα, πως τα σαλιγκάρια, τα οποία αποτελούν μέρος της πανίδας της Κρήτης και βρίσκονται στη φύση, χρειάζονται δύο χρόνια για να μεγαλώσουν.

«Η φετινή χρονιά θεωρείται σχετικά καλή, οπότε εκτιμάται ότι την επόμενη χρονιά ο πληθυσμός των σαλιγκαριών θα είναι και πάλι αυξημένος» διευκρινίζει ο κ. Μυλωνάς.

Απαντήσεις δίνονται επιπρόσθετα και για τον κλασικό ισχυρισμό «έρχονται και μαζεύουν όλους τους χοχλιούς οι ξένοι». Ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας εξηγεί πως ο συγκεκριμένος ισχυρισμός μπορεί να έχει βάση, αλλά κάτω από ορισμένες μόνο συνθήκες. Σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά, αν υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία στα οποία άνθρωποι μαζεύουν σαλιγκάρια συνεχώς, είναι πολύ πιθανό ο πληθυσμός τους στο συγκεκριμένο σημείο να μειωθεί στο ελάχιστο.

«Δε σημαίνει πως τα σαλιγκάρια έχουν εξαφανιστεί» διευκρινίζει ο κ. Μυλωνάς, ο οποίος και προσθέτει:

«Αν υπάρχουν ορισμένα σημεία στα οποία συλλέγονται σαλιγκάρια συνεχώς, είναι πιθανό, ο πληθυσμός να μειωθεί σε τεράστιο βαθμό. Αυτό έχει ως συνέπεια να απαιτούνται δύο χρόνια έως ότου αποκατασταθεί η κατάσταση στο σημείο».

Ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας κάνει σαφές ότι σε τέτοιες περιοχές είναι απαραίτητο να σταματήσει για κάποιο διάστημα η συλλογή, έως ότου ο πληθυσμός των σαλιγκαριών επανέλθει στην κανονικότητά του.