Του Γιάννη Σπανάκη
Η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος παρουσιαζόταν από την κυβέρνηση σαν «ευκολάκι», αλλά τελικά αποδεικνύεται δυσκολότερη υπόθεση και από το Survivor! Οι δε ρυθμοί της πιο αργοί και από τους ρυθμούς της τουρκικής παραγωγής (πάλι αυτοί παίρνουν τα λεφτά) που προβάλλεται από το ΣΚΑΪ.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Έφη Αχτσιόγλου βαδίζουν από ήττα σε ήττα, θυμίζοντας έντονα ο μεν υπουργός Οικονομικών τον με μονίμως κομμένα τα φτερά Πάνο ή μάνατζερ ράγκμπυ, η δε υπουργός Εργασίας την Ελισάβετ Αϊνατζόγλου, που παραμένει ακόμα στο παιχνίδι, αν και τέσσερις διαδοχικές φορές προτεινόμενη.
Όμως τα μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας δεν μπορεί να έχουν πάντα ατομική ασυλία. Για συλλογική ούτε λόγος να γίνεται. Δεν είναι δα και ο νεαρός Κινέζος επιχειρηματίας Ορέστης Τσανγκ, που κερδίζει συνεχώς ατομική ασυλία με την εκνευριστικά καλή ισορροπία του καίτοι οι «μαχητές» εφτά στις δέκα φορές χάνουν στα αγωνίσματα.
Την ίδια ώρα η ελληνική κοινωνία παραμένει στη δίαιτα. Τα αποθέματα έχουν στερέψει, όπως στα καλυβόσπιτα των «μαχητών» και των «διασήμων».
Και αν οι αδυνατισμένοι από την πείνα και τις κακουχίες παίκτες του survivor έχουν την εναλλακτική της καρύδας, οι κανονικοί άνθρωποι, οι μαχητές της ζωής, στερούνται και το ελάχιστο. Απλώς τρώνε κάθε μέρα και από μια… κεραμίδα στο κεφάλι! Τα σοκ είναι απανωτά.
Η κυβέρνηση έχει τόσες πιθανότητες να επιβιώσει αλώβητη από τη διαπραγμάτευση, όσες να κερδίσουν το survivor o Σπαλιάρας των 4.000… αλμάτων, ο ράθυμος Bo και η ναζιάρα Λάουρα Νάργες!
Η δε επικράτηση της Ελλάδας στην αέναη μάχη με τους δανειστές έχει τόσες πιθανότητες όσο η επικράτηση των «μαχητών» έναντι των «διασήμων». Όχι ότι οι «διάσημοι» είναι κάτι φοβερό και τρομερό, αλλά επειδή οι μαχητές είναι τόσο λίγοι και κατατρεγμένοι. Η κυβέρνηση καρτερεί την ποσοτική χαλάρωση, αλλά είναι σα να ζητούν καθημερινό φαγητό οι παίκτες του Survivor χάσουν- κερδίσουν.
Το να πάρουμε βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους είναι σαν να κερδίσουν εβδομαδιαία επικοινωνία με τους δικούς τους όλοι οι παίκτες του παιχνιδιού. Η μη επιβολή πρόσθετων μέτρων είναι τόσο δύσκολη όσο να κοπεί το υποχθόνιο χαμόγελο του Κώστα του «μισθοφόρου». Και το να ψηφιστούν αντίμετρα ανακούφισης προϋποθέτει την επανάκαμψη του Λάμπρου Χούτου στο… γρασίδι.
