Του Στέλιου Βασαλάκη*

1. Ειπώθηκε ορθά κάποτε από τον Κώστα Σημίτη, όταν κάποιος πιλότος της πολεμικής αεροπορίας πέταξε πάνω από συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη και πέταξε προκηρύξεις κατά του ονόματος των Σκοπίων με το όνομα της Μακεδονίας ή ακόμα και σύνθετης ονομασίας με το όνομα της Μακεδονίας περιλαμβανόμενο, ότι δεν μπορεί να εμπλέκει τη χώρα κάποιος σε διεθνείς περιπέτειες, ούτε μπορεί να ασκεί εξωτερική πολιτική. Το ίδιο έγινε και στην περίπτωση των Ιμίων με το δήμαρχο της Καλύμνου.

Ισχύει η ίδια τοποθέτηση για τη δημόσια διοίκηση και κατά μείζονα λόγο για την απονομή δικαιοσύνης;

Η δικαιοσύνη είναι αυτοτελής και ισότιμη εξουσία προς τις άλλες δύο,εκτελεστική και νομοθετική. Είναι η από το Μοντεσκιέ αρχή της διάκρισης των εξουσιών βασικότατος πυλώνας κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος και του δικού μας από της σύστασής μας ως κράτους, όπως και αυτός της ελεύθερης έκφρασης της λαϊκής βούλησης και κυριαρχίας με εκλογές.

Η δικαιοσύνη ορθά χαρακτηρίστηκε από τους Ρωμαίους ως έσχατο καταφύγιο (ultimum refugium).

Δεν νοείται δικαστική απόφαση που δεν υπαγορεύεται από την εφαρμογή του νόμου και μόνο. Κανένα άλλο κίνητρο, σκοπός ή αίτιο νοείται, άλλως εκθεμελιώνεται και η ίδια η δικαιοσύνη και το κράτος ως σύνολο. Βεβαίως και άκρα δικαιοσύνη ίσον άκρα αδικία, αλλά αυτό με πολλή προσοχή και κατά περίπτωση και όχι με ταπεινά ελατήρια ερμηνείας.

2. Οι Τούρκοι αξιωματικοί που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Αλεξανδρούπολη την επομένη, που προσγειώθηκαν, μετά την καταστολή του κινήματος στην Τουρκία από τις Ε.Δ. του Ερντογάν, καταδικάστηκαν μεν για την παράνομη είσοδό τους στη χώρα και μάλιστα με στρατιωτικό ελικόπτερο χωρίς σχετική ειδική άδεια, όμως μέχρι σήμερα η υπηρεσία ασύλου δεν απάντησε στο αίτημά τους.

Η πρώτη εικόνα είναι ότι η προσγείωση αποτελεί έμμεση χορήγηση ασύλου,καθ’όσον αποκλείεται να διέφυγε του ελέγχου αποτροπής της πολεμικής μας αεροπορίας, από την ώρα δε της αίτησης αναστέλλεται η έκδοση. Βεβαίως εσπευσμένη χορήγηση ασύλου προφανώς θα κατηγορείτο εκ μέρους της Τουρκίας ως προκατειλημμένη απόφαση και εχθρική ενέργεια.

Η Τουρκία αμέσως μετά την καταστολή του κινήματος έκανε επίσημο αίτημα έκδοσης των οκτώ αξιωματικών της ως προδοτών του νομίμου καθεστώτος της και επιστροφής του ελικοπτέρου, το οποίο και επιστράφηκε άμεσα.

Η ελληνική διοίκηση, πέραν του ίδιου του Συντάγματος και ειδικά μάλιστα περί έκδοσης αλλοδαπού λόγω της δράσης του για την ελευθερία (άρθρο 5 παράγραφος 3) καθώς και της κυρωμένης από την Ελλάδα Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) υποχρεούται να εφαρμόσει ειδικά τη διεθνή και κυρωμένη από την Ελλάδα σύμβαση της Γενεύης του 1951 και διά της διαδικασίας του Προεδρικού Διατάγματος 114/2010, έχοντας ήδη ριζικά αναδιοργανώσει την υπηρεσία ασύλου πολύ πρόσφατα σε εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Με απλά λόγια διαθέτει όλο το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο και οργάνωση για εξέταση του αιτήματος ασύλου, αλλά και έκδοσης.

Η σύμβαση της Γενεύης προστατεύει τον αιτούντα άσυλο και για πολιτικούς λόγους (των πολιτικών του πεποιθήσεων) διωκόμενο ή απειλούμενο.

Οι Τούρκοι αξιωματικοί συμμετείχαν σε κίνημα ανατροπής του νομίμου μεν καθεστώτος της Τουρκίας, κατ’ επίφαση όμως δημοκρατικού σύμφωνα με εκθέσεις της διεθνούς αμνηστείας, της Ε.Ε. κλπ. Συνεπώς είναι ολοφάνερη η εδραίωση των κινήτρων των κρινομένων αξιωματικών στις πολιτικές τους πεποιθήσεις, γεγονός που καθιστά υποχρεωτική τη χορήγηση ασύλου από την Ελλάδα σε επίπεδο κατ’αρχήν Υπηρεσίας Ασύλου και σε επίπεδο Δικαιοσύνης με την προβλεπομένη αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας της τυχόν άρνησης παροχής ασύλου και αναστολής της τυχόν θετικής πράξης απέλασης.

Η δικαιοσύνη τόσο σε επίπεδο Συμβουλίου της Επικρατείας επί του αιτήματος ασύλου, όσο και Συμβουλίου Εφετών και Α.Π. σε επίπεδο έκδοσης κατά τις διατάξεις της Ποινικής Δικονομίας οφείλει να μην ασκήσει εξωτερική πολιτική. Αντίθετες αποφάσεις θα πρέπει να αιτιολογήσουν και να απαντήσουν εξαιρετικά εμπεριστατωμένα και πειστικά σε εφαρμογή των παραπάνω νομοθετημάτων ότι οι αιτούντες θα τύχουν δίκαιης δίκης στην Τουρκία, δεν διώκονται για πολιτικό έγκλημα και τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και δεν κινδυνεύουν εκδιδόμενοι στην Τουρκία με βάση τα όσα αντικειμενικά γεγονότα συνέβησαν μετά το αποτυχημένο κίνημα και στηριζόμενα σε εκθέσεις διεθνών παρατηρητών του Ο.Η.Ε. και της Διεθνούς Αμνηστείας.

Νέα υπόθεση Οτσαλάν με την εμπλοκή και της Ελληνικής Δικαιοσύνης θα είναι κόλαφος για την Ελλάδα των αγώνων για την ελευθερία, τη Δημοκρατία και τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα του πολίτη και του ανθρώπου.

*Ο Στέλιος Βασαλάκης είναι συνταξιούχος νομικός σύμβουλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, συνταξιούχος δικηγόρος Ηρακλείου του Δ.Σ.Η, πτυχιούχος Νομικής και Πολιτικών Επιστημών