Ακόμη μια ταινία από την προσωποποίηση της χλιαρότητας, Ρον Χάουαρντ.

INFERNO

Σκην.: Ρον Χάουαρντ.

Πρωτ.: Τομ Χανκς, Φελίσιτι Τζόουνς, Σίντσε Μπάμπετ Νούτσεν, Ίρφαν Καν, Ομάρ Σι, Μπεν Φόστερ.

Ο αμερικανός καθηγητής Ρόμπερτ Λάνγκντον ξυπνάει τραυματισμένος σ’ ένα νοσοκομείο της Φλωρεντίας, έχοντας χάσει τη μνήμη του. Όταν μια ιταλίδα αστυνομικός καταφτάνει κι αρχίζει να πυροβολεί εναντίον του, η νοσοκόμα τον βοηθάει να διαφύγει και μαζί αρχίζουν ν’ αναζητούν τη λύση σ’ έναν γρίφο, από τον οποίο εξαρτάται η σωτηρία της ανθρωπότητας.

Περιπέτεια μυστηρίου, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 52χρονου αμερικανού Νταν Μπράουν, το οποίο εκδόθηκε το 2013. Μετά από τα «Κώδικας Da Vinci» («The Da Vinci code», 2006) και «Illuminati: οι Πεφωτισμένοι» («Angels & demons», 2009), πρόκειται για την τρίτη συνεχόμενη μεταφορά μυθιστορήματος του συγγραφέα με ήρωα τον ακαδημαϊκό Ρόμπερτ Λάνγκντον, πάντα με σκηνοθέτη τον Χάουαρντ και πρωταγωνιστή τον Χανκς στον κεντρικό ρόλο.

Δυστυχώς, όπως οι δύο προηγούμενες ταινίες της σειράς, αποδεικνύεται κι αυτή μια άνευρη, αδέξια χαραμισμένη εξόρμηση του Λάνγκντον, αφού ο Χάουαρντ προφανώς δεν είναι ικανός να προσδώσει στο συνηθισμένο αλλά πρόσφορο σενάριο του έμπειρου Ντέιβιντ Κεπ (ο οποίος, μεταξύ άλλων, είχε επίσης γράψει την προηγούμενη προσθήκη της σειράς) την παραμικρή ατμόσφαιρα, μυστήριο ή αγωνία, τη στιγμή μάλιστα που όλες οι απαντήσεις βρίσκονται ήδη μέσα στο τρέηλερ. Ο σκηνοθέτης αφήνει ανεκμετάλλευτο ακόμη και το εξαιρετικό καστ του, με τη Τζόουνς και τη Νούτσεν σε απογοητευτικά νωθρές και άχρωμες ερμηνείες, τους Φόστερ και Χανκς απλώς διεκπεραιωτικούς, αφήνοντας μόνο τον Σι αξιόπιστα στιβαρό και τον Καν να προσφέρει τη διασκεδαστικότερη ερμηνεία του φιλμ, ισορροπώντας ιδανικά το φλεγματικό χιούμορ με το απειλητικό κύρος στον απολαυστικότερο ρόλο του σεναρίου, ως Χάρι Σιμς.