Ξεκινήσαμε πρωί το καθιερωμένο πλέον “πείρα(γ)μα του Ερατοσθένη”... μια παραλλαγή δηλαδή της ιδέας του μεγάλου Αλεξανδρινού Μαθηματικού για την μέτρηση της περιμέτρου της Γης.

Στην προσπάθεια μας να επαναλάβουμε την διαδικασία, αντικαταστήσαμε τους αρχαίους βηματιστές της Αιγύπτου με την τεχνολογία του διαδυκτίου...

Κι έτσι αντί για Φάρο της Αλεξάνδρειας, ανάψαμε την φωτιά της γνώσης στους Αρμένους Σητείας, ενώ για πηγάδι στο νότιο Ασσουάν διαλέξαμε το βόρειο Κιλκίς και την ακόμα πιο βόρεια Φινλανδία.

Με αυτές τις μικρές δικές μας συνθήκες-παραδοχές και με πολύ μεράκι, επράξαμε επιστήμη...

Ανάμεσα στις συνεχόμενες μετρήσεις, μιλήσαμε για τον “πατέρα” Ήλιο που μας συστήθηκε μέσα από το τηλεσκόπιο μαζί με δυο μικρές δίδυμες ηλιακές κηλίδες του.

Κατανοήσαμε την κίνηση της Γης μας, βλέποντας την σκιά του γνώμονα να μικραίνει και μετά να ξεμακραίνει πάλι ..

Ο καιρός σύμμαχος μας, περίμενε στωικά να ζήσουν οι 28 ψυχές την εμπειρία.

Συνδεθήκαμε ψηφιακά με τα παιδιά στον βορρά, ανταλλάξαμε πληροφορίες και χαμόγελα.

Κι ύστερα στην τάξη μέσα λύσαμε τις απορίες μας, υποκλινόμενοι στον αρχαίο προπροπρο-πάππου μας και την ευφυΐα του...

Τι κι αν η Γη όμως είναι περί τα 40.000 χιλιόμετρα, την ώρα που έκαμα να αποχαιρετήσω τα παιδιά, ήρθε εκείνο το μικρό κοριτσάκι και μου χάρισε μια τεράστια για την Γη μας αγκαλιά ...

Μια αγκαλιά πιο μεγάλη κι από την ίδια την Γη, και ολάκερη την ιστορία της...

Το σχολείο των Αρμένων βρίσκεται στα 564 μέτρα ύψος, όμως οι καρδιές των παιδιών του κοιτάζουν πιο ψηλά.

Στο σχολείο των Αρμένων, διδάσκονται συναισθήματα...

Αφιερωμένο στα “ξεχασμένα” παιδιά και στους “μαχητές” εκπαιδευτικούς τους ..

Μιχάλης Περάκης .