Σαν το αστέρι λαμπερή ήρθες στην καταιγίδα
να μας χαρίσεις τη χαρά το δάκρυ την ελπίδα.

Να ξαναζήσουμε στιγμές όπως τις περασμένες
να ξανανιώσουν οι καρδιές μέρες ευτυχισμένες.

Να ξαναδούμε τη ζωή όπως ήτανε πρώτα
να μην κτυπά η τρόικα κάθε φτωχού την πόρτα.

Το γέλιο που ξεχάσαμε ήρθες να μας χαρίσεις
με το κρασί της ανθρωπιάς ήρθες να μας μεθύσεις.

Να ξαναδούμε όνειρα χωρίς να έχουν πόνο
να ξαναβρύμε σαν λαός της λευτεριάς τον δρόμο.

Χωρίς τα μέσα έγραψες ολόχρυση σελίδα
σαν αμαζόνα έμοιαζες αρχαία Ελληνίδα.

Σε περιμένουν οι θεοί του Ολύμπου να σε δούνε
με ένα κλαδί από ελιά τους ήρωες τιμούνε.

Παράδειγμα για τις γενιές θα είσαι που θα ‘ρθούνε
και σαν αστέρι λαμπερό θα φέγγεις όσο ζούνε.

Στην μάνα και πατέρα σου ευχαριστώ θα πούμε
για τις χαράς τα δάκρυα σε κείνους τα χρωστούμε.



Φιλικά
Ζαχαρίας Λιναρδάκης