Του π. Ηλία Βολονάκη

Ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, έχοντας υπ’ όψη τον αγώνα που αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί σε κάθε τόπο και κάθε γενεά, δίνει με τρόπο ωραίο, παιδαγωγικό, γεμάτο αγάπη και στοργή πολλές συμβουλές.
Μας παρακινεί να καταπολεμήσουμε την κάθε κακία αλλά και να καλλιεργήσουμε τις αρετές, ώστε να μη λεγόμαστε μονάχα χριστιανοί, αλλά να είμαστε και στην πραγματικότητα χριστιανοί.
Παράδειγμα φέρει τους προφήτες - παράδειγμα καρτερικότητας στις θλίψεις.
Και από τα παραδείγματα ένας είναι ο μέγας και ένδοξος Προφήτης Ηλίας, που αύριο εορτάζουμε τη μνήμη του και για τον οποίο κάνει ιδιαίτερο λόγο.
Πανηγυρίζει, μπορούμε να πούμε, όλη η Ελλάδα χιλιάδες υψώματα και κορφές έχουν εκκλησάκια αφιερωμένα στον ουρανοδρόμο Προφήτη που έφτασε στα ύψη των αρετών κι αγωνίστηκε να κρατήσει ο περιούσιος λαός την πίστη στον αληθινό Θεό, σε μια εποχή που το ιουδαϊκό έθνος διχασμένο κόντευε να γίνει περα για πέρα ειδωλολατρικό με τον ανάξιο, τον ασεβή βασιλέα Αχαάβ και την ειδωλολάτρισσα βασίλισσα Ιεζάβελ.
Από το αμαρτωλό παράδειγμά τους παρασυρονταν σε κάθε είδους αμαρτία. Δεν έδιναν καμμία σημασία στο Νόμο, που είχε δώσει ο ίδιος ο αληθινός Θεός. Εγκατέλειπαν την λατρεία του Αληθινού Θεού. Ιδιαίτερα ο Απόστολος φέρνει τον προφήτη Ηλία σαν παράδειγμα προσευχομένου ανθρώπου. Προσευχόταν με ζήλο, με φλογερή πίστη με επιμονή στο Θεό.
Ο  προφήτης έζησε 900 σχεδόν χρόνια προ Χριστού. Με ηρωισμό αντιστέκεται στον Αχαάβ. Ο Αχαάβ είχε δύναμη, εξουσία, όπλα, στρατό. Ο Ηλίας τίποτε απ’ αυτά. Μοναδικό του όπλο είχε την δυνατή του αγάπη για τον αληθινό Θεό και τον ζήλο του για την λατρεία Του. Και με αυτό το μοναδικό του όπλο εδωσε την μάχη και νίκησε.
Κι όταν η ανάγκη τον κάλεσε, για να συνετιστεί ο λαός, δεν δίστασε. ‘Εκλεισε με την προσευχή τους ουρανούς για να μην βρέξει.
“Προσευχή προσηύξατο του, μη βρέξαι, και ουκ έβρεξεν επί της γης ενιαυτούς τρεις και μήνας εξ” (Ια. Ε’ 17).
Τριάμιση χρόνια γενικής ξηρασίας. Στόχος του η πείνα που θα οδηγούσε τον λαό σε μετάνοια. 
Η πρώτη μάχη είχε κερδηθεί. Προχώρησε τώρα στη δεύτερη. Αυτή έγινε πάνω στο Καρμήλιο όρος - Από τη μια οι τετρακόσιοι πενήντα ιερείς του Βάαλ και από την άλλη ο Ηλίας μόνος.
Συμφώνησαν να προσφέρουν από ένα σφάγιο ως θυσία, οι ιερείς της αισχύνης και ο Προφήτης του Θεού. Δεν θα αναβαν φωτιά. Οποιος με την προσευχή του κατέβαλε φωτιά από τον ουρανό, εκείνος θα ήταν ο νικητής και ο Θεός του ο αληθινός Θεός.
Προσευχήθηκαν με δυνατές φωνές οι ιερείς του Βάαλ, ώρες πολλές, μα δεν τους άκουσε ο Θεός τους. Κι όταν ήρθε η σειρά του Προφήτη, μόλις και πρόλαβε να τελειώσει την σύντομη προσευχή του. Επεσε από τον ουρανό φωτιά και κατέκαψε το σφάγιο, τα ξύλα, τις πέτρες του θυσιαστηρίου. Ο Ηλίας κέρδισε και τη δεύτερη μάχη και να το αποτέλεσμα.
Συγκλονισμένοι όλοι από το θαύμα και μετανοημένοι για την ασέβειά τους, έπεσαν και προσκύνησαν τον αληθινό Θεό και ωμολόγησαν “αληθώς Κύριος ο Θεός, αυτός έστιν ο Θεός” (Γ. Βασ. Ιή). Μετά απ’ αυτό ο Προφήτης ζήτησε να ανοίξουν οι ουρανοί και να βρέξει. Και πραγματικά “εγένετο υετός μέγας”.
Αυτή την στάση επέδειξε ο προφήτης Ηλίας έναντι του προκλητικού Κακού της εποχής του.
Βέβαια, η επιλογή αυτή του στοίχησε. Δοκίμασε πικρίες, υπέστη διωγμούς, κατέφυγε στην έρημο για να γλυτώσει από την μανία της βασίλισσας Ιεζάβελ. Ομως έμεινε ανυποχώρητος και ασυμβίβαστος. Ο Ηλίας είναι παράδειγμα ανθρώπου φλεγομένου από θείο έρωτα και ζήλο μοναδικό για τον Θεό. Γι αυτό και ο Θεός ποτέ δεν τον διέψευσε.
Ο Ηλίας είναι εκείνος που στο Σάρεπτα της Σιδωνίας ανέστησε τον υιό της χήρας
Είναι αυτός που είδε τον Θεό στο όρος Χωρήβ, όσο μπορεί να τον ιδή άνθρωπος
Είναι εκείνος που έσχισε στα δυο τον Ιορδάνη και πέρασε
Είναι εκείνος, που ανελήφθη με πύρινη άμαξα “ως εις ουρανόν” και δεν γνώρισε θάνατο
Είναι εκείνος που στην Μεταμόρφωση του Χριστού στάθηκε δίπλα του, μαζί με τον Μωυσή, στο όρος Θαβώρ
Τελος ο προφήτης Ηλίας είναι εκείνος τον οποίο περιμένουμε να έλθει ως δεύτερος πρόδρομος της παρουσίας Χριστού.
Σήμερα στην συνείδηση του λαού ο προφήτης Ηλίας είναι από τους πιο δημοφιλείς Αγίους. Τιμάται κατά τρόπο ιδιαίτερα πανηγυρικό.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο Ηλίας ήταν άνθρωπος και μάλιστα ομοιοπαθής ημίν όπως λέγει ο Απ. Ιάκωβος.
Εκείνο που τον ανέδειξε υπεράνθρωπο ήταν η βαθειά του αγάπη για τον Θεό και ο ζήλος του για την επικράτηση της αλήθειας, στις καρδιές των συγχρόνων του. Ας τον μιμηθούμε!
Η εποχή μας και η εποχή του Προφήτη Ηλία είναι παράλληλες εποχές με πολλά κοινά σημεία. Μας χρειάζονται οι άνθρωποι του Θεού, ο καθένας μας. Αρκεί να έχουμε αγάπη στον Θεό και ζήλο Θεού.