Έτσι λοιπόν μπορεί κάποιες νέες μαμάδες που έχουν σκύλο στο σπίτι να εξακολουθούν να προβληματίζονται για το αν πρέπει να έρχεται σε επαφή το ζώο με το μωρό τους, μία τελευταία έρευνα όμως, που υλοποίησαν επιστήμονες του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Kuopio της Φινλανδίας, έρχεται να τις καθησυχάσει με το αποτέλεσμα της, καθώς υποστηρίζει ότι οι οικόσιτοι σκύλοι προστατεύουν τα μωρά από ορισμένες λοιμώξεις.
Πιο συγκεκριμένα η έρευνα αναφέρει πως τα βρέφη που συμβιώνουν με οικόσιτους σκύλους παθαίνουν σπανιότερα ωτίτιδες και λοιμώξεις του αναπνευστικού σε σύγκριση με εκείνα που ζουν σε σπίτια που δεν έχουν κατοικίδια ζώα.
Η έρευνα μάλιστα δημοσιεύτηκε με όλα τα στοιχεία της στην αμερικανική επιθεώρηση Pediatrics, όπου εξηγεί πώς η επαφή με το σκύλο μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής του.
Όσοι έχετε γάτα στο σπίτι αντί για σκύλο, μπορείτε να χαίρεστε το ίδιο, αφού και οι γάτες παρέχουν ανάλογη προστασία στο ανοσοποιητικό σύστημα των βρεφών, αλλά σε μικρότερο βαθμό συγκριτικά με τους σκύλους. Συνολικά, τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτια με γάτες ή σκύλους είχαν κατά 30% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού, όπως είναι βήχα, ρινίτιδα, καταρροή και πυρετός και σχεδόν 50% μικρότερες πιθανότητες για ωτίτιδα.
Όπως αναφέρεται στην έρευνα του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Kuopio της Φινλανδίας: «Όταν τα παιδιά είχαν επαφή με σκύλο ή με γάτα στο σπίτι ήταν σημαντικά πιο υγιή στη διάρκεια της περιόδου πραγματοποίησης της έρευνας. Εικάζουμε ότι η επαφή με ζώα μπορεί να βοηθήσει στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε πιο συγκροτημένη ανοσοποιητική αντίδραση και μικρότερη διάρκεια των λοιμώξεων».
Στο μεταξύ αποδείχτηκε ότι ακόμη μεγαλύτερη προστασία είχαν τα παιδιά που βρίσκονταν στο σπίτι με τον σκύλο τους για έως και έξι ώρες καθημερινά σε σχέση με τα παιδιά εκείνα που δεν είχαν σκύλο ή που είχαν σκύλο που βρισκόταν μονίμως στον κήπο.
Επιπλέον, η βελτίωση της υγείας τους ήταν σημαντική ακόμη κι όταν απέκλεισαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο φλεγμονής, όπως το να
μην έχουν θηλάσει, το να πηγαίνουν σε βρεφονηπιακό σταθμό ή να έχουν μεγαλώσει από ασθματικούς γονείς ή γονείς που κάπνιζαν πολύ. Ακόμη ένα στοιχείο της έρευνας είναι ότι τα βρέφη που κατοικούσαν με σκύλους χρειάζονταν αισθητά λιγότερα αντιβιοτικά για να αντιμετωπίσουν ορισμένες λοιμώξεις.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη έρευνα του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Kuopio της Φινλανδίας διαφοροποιείται από παλαιότερες σχετικές μελέτες καθώς επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού που είναι ίσως και ο πιο σημαντικός για το ανοσοποιητικό του σύστημα.
