Της Λίλιαν Δαφερμάκη

Με γεωμετρική πρόοδο αυξάνονται οι αιτήσεις στην Πολεοδομία Ηρακλείου συμπολιτών μας που διεκδικούν αποζημιώσεις ύψους 2,5-3 εκ. ευρώ τα οποία αντιστοιχούν στην αποζημίωση των ιδιοκτησιών τους οι οποίες ρυμοτομούνται προκειμένου να εφαρμοστεί το σχέδιο πόλης.

Η τρομακτική πίεση που ασκεί στα νοικοκυριά η οικονομική κρίση έχει στρέψει εκατοντάδες συμπολίτες μας να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις τους από το δήμο ο οποίος από την πλευρά του έχει εμφανή δυσκολία αποπληρωμής με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στην εξόφληση των δικαιούχων...

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι αναγκάζονται να καταφύγουν σε ένδικα μέσα προκειμένου να καταφέρουν να διασφαλίσουν δικαστικές αποφάσεις που να τους δικαιώνουν στην διεκδίκηση των χρημάτων τους, ώστε να ισχυροποιήσουν την πίεση τους προς το Δήμο Ηρακλείου, για να τους εξοφλήσει.

Ισχυρότατες πιέσεις ασκούνται όμως στη Λότζια και απο εκατοντάδες άλλους συμπολίτες μας οι οποίοι «πνίγονται» κυριολεκτικά στα χρέη από τα χαράτσια, τις έκτακτες εισφορές και την υπέρμετρη φορολόγηση και διεκδικούν από το δημοτικό ταμείο την αποζημίωση που τους οφείλεται από την εφαρμογή του σχεδίου πόλης.

‘Οπως περιγράφει ο αντιδήμαρχος πολεοδομικών Μ.Βασιλάκης, τα αιτήματα για την αποζημίωση των συμπολιτών μας άρχισαν να κατατίθενται από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση.

Σταδιακά ο ρυθμός διεκδίκησης των αποζημιώσεων άρχισε να κλιμακώνεται, αντίστοιχα με το βαθμό των οικονομικών πιέσεων που δέχεται η τοπική κοινωνία, που όπως όλα δείχνουν είναι αφόρητη. Ειδικότερα αιτήσεις κατατίθενται από συμπολίτες μας τόσο από το παλιό σχέδιο πόλης όπου έχουν συνταχθεί οι πράξεις αναλογισμού, όσο και από τις επεκτάσεις του σχεδίου πόλης όπου υπάρχουν υπερρυμοτομήσεις.

Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο, στον προυπολογισμό του Δήμου Ηρακλείου, υπάρχουν κάποια δεσμευμένα κονδύλια, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν επαρκούν για να καλύψουν το σύνολο των αιτημάτων που έχουν κατατεθεί τα οποία αναγκαστικά μπαίνουν σε λίστα προτεραιότητας.

Για παράδειγμα όσοι έχουν δικαστικές αποφάσεις ή σε όσους το ρυμοτομούμενο τους μπαίνει σε κοινή χρήση αναγκαστικά προηγούνται.

Ωστόσο στην οικονομική αδυναμία του δήμου να εξοφλήσει τους δικαιούχους προστίθεται και η μεγάλη γραφειοκρατία που υπάρχει στην έγκριση των αποζημιώσεων, με αποτέλεσμα να καθυστερεί ακόμα περισσότερο η εξόφηση των δικαιούχων.

Όπως προκύπτει, για να μπορέσει κάποιος πολίτης να αποζημιωθεί θα πρέπει να έχει στα χέρια του, είτε μια δικαστική απόφαση που θα ορίζει την τιμή μονάδος βάσει της οποίας θα γίνει η απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας του, ή το πόρισμα της εκτιμητικής επιτροπής που θα ορίζει το ύψος της αποζημίωσης. Στο επόμενο βήμα το αίτημα του δικαιούχου θα πρέπει να εξεταστεί από την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και όταν αυτό εγκριθεί θα πρέπει να εξεταστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Αφού το Σώμα δώσει το «πράσινο φως» για την πληρωμή των χρημάτων, ο δικαιούχος θα πρέπει να περιμένει να συνεδριάσει και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής προκειμένου να εγκρίνει με τη σειρά της τη διάθεση της πίστωσης και στη συνέχεια το σχετικό ένταλμα να κοπεί από το δημοτικό ταμείο.

Εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι η κάθε επιτροπή που θα πρέπει να εξετάσει τα αιτήματα αυτά δεν συγκαλείται συχνά, και ούτε εντάσσει στην ημερήσια διάταξη κάθε φορά τέτοιες διεκδικήσεις, μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς πόσο γρήγορα στοιβάζονται τα αιτήματα των δικαιούχων που ζητούν τις αποζημιώσεις τους.

Η δαιδαλώδης αυτή διαδικασία είναι θεσπισμένη από τον «Καλλικράτη» που θεωρητικά δημιουργήθηκε για να πατάξει τις παθογένειες της αυτοδιοίκησης του παρελθόντος και να διευκολύνει την εξυπηρέτηση του πολίτη. Ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται στην πράξη είναι ότι οι διαδικασίες απλοποιούνται μόνο όταν ο πολίτης πρέπει να πληρώσει και περιπλέκονται θεαματικά όταν πρέπει να αποζημιωθεί...