Η γιαγιά του Ραύκου μίλησε στο prismasport.gr για τη μεγάλη της αγάπη και το πάθος της για το ποδόσφαιρο: «Η αγάπη μου για τη μπάλα ξεκίνησε από τη δεκαετία του ʽ60 όταν ο αδερφός μου Βασίλης Μαρκόπουλος αγωνιζόταν στην ομάδα του ΕΓΟΗ και ήταν μάλιστα από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Με έπαιρνε σε κάθε παιχνίδι και έτσι αγάπησα σιγά σιγά το ποδόσφαιρο. Ο Ραύκος είναι η ξεκούραση μου, είναι κάτι που μου δίνει θάρρος να συνεχίσω να αντιστέκομαι στις δυσκολίες της ζωής. Κάθομαι από το μπαλκόνι και βλέπω τις προπονήσεις. Παλιά έπαιρνα τα ρούχα της ομάδας και τα έπλενα».
Η ίδια δηλώνει ακόμα ότι προσεύχεται για τα αποτελέσματα της ομάδας, την οποία ελπίζει να δει σε μεγαλύτερες κατηγορίες: «Πάντα πριν πάω στο γήπεδο σταματάω στην εκκλησία, ανάβω το κερί μου και κάνω το σταυρό μου. Στη συνέχεια λέω την καθιερωμένη προσευχή μου. “Ευαγγελίστρια μου κάνε να αρχίσει με δύναμη και με όρεξη το παιχνίδι και Άγιε Μύρωνα μου, τρία δώσε τα γκολ του Ραύκου. Εσύ Θεέ μου βάλε το χέρι σου».
Όπως λένε άνθρωποι της ομάδας, η κυρία Στέλλα ξέρει περισσότερη μπάλα από πολλούς άντρες του χωριού, έχει συγκεκριμένη θέση στο γήπεδο για γούρι, δίνει οδηγίες στους παίκτες την ώρα του αγώνα ενώ δεν διστάζει να τα... χώσει και στους διαιτητές!
