Της Κατερίνας Μυλωνά

Μία... γεύση από το θερινό φεστιβάλ του δήμου Ηρακλείου δίνει στην «Π» ο καλλιτεχνικός διευθυντής του δήμου, κ. Γιώργος Αντωνάκης, σε συνέντευξή του, με αφορμή το έργο «Η Αυλή των Θαυμάτων» που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του ίδιου στον Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου.

Η πρεμιέρα δόθηκε χθες και οι παραστάσεις συνεχίζονται έως την Παρασκευή 18 Μαΐου (καθημερινά στις 9 το βράδυ).

Μετά από απόφαση του Δ. Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στο Δήμο Ηρακλείου, στις παραστάσεις ζητούνται από τους θεατές αντί εισιτηρίου, τρόφιμα μακράς διαρκείας (όσπρια, ρύζι, μακαρόνια, κουτιά γάλα, κονσέρβες κ.λπ.) προκειμένου να προσφερθούν από το Σύλλογο σε άπορους Ηρακλειώτες.

Ο κ. Αντωνάκης μιλά για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, στη μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένη η παράσταση, αλλά και τα έργα που θα παρουσιάσει με τις θεατρικές ομάδες των φοιτητών και των δημοσιογράφων.

Πόσο επίκαιρο είναι σήμερα το έργο «Η Αυλή των Θαυμάτων»;

«Η «Αυλή των Θαυμάτων» είναι ένα έργο επίκαιρο, διαχρονικό.

Εξήντα χρόνια μετά την συγγραφή του εξακολουθεί να συγκινεί τον θεατή. Το περιβάλλον γνώριμο. Τότε; mια χώρα ρημαγμένη από τον εμφύλιο που προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί.

Σχέδιο Μάρσαλ, φτώχια, ανεργία, μετανάστευση, όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Τώρα; μια χώρα στο χείλος του γκρεμού. Μνημόνια, ανεργία, μετανάστευση, κατάθλιψη, απουσία ονείρου και προοπτικής. Η χώρα όπως και τότε, σε Αντιπαροχή.

Δυστυχώς η κρίση που βιώνει ο τόπος μας κάνει την «Αυλή» κοινό τόπο του Έλληνα που ονειρεύεται ένα μέλλον αβέβαιο, του Έλληνα που νιώθει πρόσφυγας στον τόπο του, του Έλληνα που σχοινοβατεί ανάμεσα σ αυτό που μπορεί και σ αυτό που θέλει».

Αφιερώνετε τις παραστάσεις σας στον Ιάκωβο Καμπανέλλη. Τι πιστεύετε γιʼ αυτόν;

«Αφιερώνουμε τις παραστάσεις μας στην μνήμη του Καμπανέλλη γιατί πιστεύουμε ότι αναβάθμισε το νεοελληνικό θέατρο και του έδωσε ύψος και βάθος. Ήταν ένας ποιητής της ζωής του Έλληνα, ένας σπουδαίος Θεατράνθρωπος, ένας μεγάλος Δάσκαλος του θεάτρου. Δίκαια νομίζω του αποδόθηκε ο τίτλος του Πατριάρχη του Νεοελληνικού Θεάτρου. Είμαι τυχερός που τον γνώρισα στη πρώτη μου επαγγελματική δουλειά το 1974 παίζοντας στο «Μεγάλο μας τσίρκο» με την Καρέζη, τον Καζάκο, τον Παπαγιαννόπουλο, τον Ξυλούρη και τόσους άλλους σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης. Δεν θα ξεχάσω το πάθος με το οποίο υπερασπιζόταν το θέατρο αλλά και τις συμβουλές του στους νέους ηθοποιούς.

Τιμώντας λοιπόν τη μνήμη αυτού του μεγάλου Έλληνα Δημιουργού αφιερώνουμε στη μνήμη του όλες τις παραστάσεις μας».

Τι διαπιστώνετε ότι προσφέρει στους εργαζόμενους του Δήμου Ηρακλείου η ενασχόληση τους με το θέατρο;

«Μια μοναδική εμπειρία που τους βοηθάει να ανακαλύψουν δυνατότητες που ποτέ δεν φαντάζονταν ότι έχουν και παράλληλα να ανακαλύψουν την συλλογική δημιουργία, μέσα από το θέατρο, κάτι πολύ σημαντικό στην εποχή μας».