Tο τοπικό ποδόσφαιρο ξαναμπήκε στη ζωή μας από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο με την έναρξη των πρωταθλημάτων της Α1 και της Α2 κατηγορίας της ΕΠΣΗ.

Η επιστροφή στα γήπεδα εντός και εκτός της πόλης του Ηρακλείου (μην ξεχνάμε ότι τα 9 από τα 16 σωματεία βρίσκονται «εκτός τειχών»), τα πρώτα δείγματα εικόνας των ομάδων και τα πρώτα αποτελέσματα, έβαλαν ξανά σε λειτουργία τους «παλμούς» του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου που αποτελεί τον προπομπό για αυτό που πρόκειται να συμβεί στο μέλλον. Είτε καλό είναι αυτό είτε άσχημο.

Στην κορυφαία τοπική κατηγορία, οι υπάρχουσες εκτιμήσεις για το δείκτη ανταγωνιστικότητας των ομάδων από τον οποίο εξαρτάται και η ποιότητα του πρωταθλήματος, δεν προκύπτουν βέβαια από τα αποτελέσματα της πρεμιέρας. Το πραγματικό αγωνιστικό πρόσωπο θα καθυστερήσει άλλωστε να εμφανιστεί όπως είναι λογικό να συμβαίνει σε κάθε Ερασιτεχνική διοργάνωση, στην οποία προτάσσεται το γόητρο και η τρέλα για τη μπάλα, και η πίεση για την επιτυχία δεν είναι τόσο έντονη.

Οι τοποθετήσεις που αρχικά μπορούν να γίνουν έρχονται ως επιστέγασμα των διοικητικών και αγωνιστικών αλλαγών που συντελέστηκαν στη διάρκεια του προηγούμενου τριμήνου. Στην Α1 μπορεί να μην είχαμε …συγχωνεύσεις όπως στο περιφερειακό πρωτάθλημα, και η έναρξη της διοργάνωσης να μην κατέγραψε απώλειες, όμως αυτό δεν μεταφράστηκε σε «εξασθένηση» της δυναμικής της. Τουναντίον η φετινή Α1 δείχνει ένας ενισχυμένος ανταγωνιστικά «βιότοπος», από τον οποίο απουσιάζουν τα εύκολα θύματα. Αρκετοί ποδοσφαιριστές που πέρυσι αγωνίζονταν στο περιφερειακό, χωρίς να βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία, βρήκαν καταφύγιο στα γήπεδα του τοπικού δίνοντας πολύ έντονο χρώμα στο θερινό μεταγραφικό παζάρι. Οι ομάδες που πέρυσι βρίσκονταν από τη μέση και ...κάτω της κατάταξης ενισχύθηκαν σημαντικά, ενώ το ίδιο έπραξαν και αυτές που ανέβηκαν από την Α2. Σε ότι έχει να κάνει με τα σωματεία που πρωταγωνίστησαν, φρόντισαν να «εμπλουτίσουν» περισσότερο το ρόστερ τους για να κυνηγήσουν με καλύτερες προϋποθέσεις την πρώτη θέση που φέτος δε φαίνεται να είναι απλή υπόθεση. Τουλάχιστον όχι τόσο απλή όσο να εξασφαλίζει την άνεση της βαθμολογικής απόστασης των 7 πόντων του πρώτου από το δεύτερο, οπότε και έχουμε απευθείας ανάδειξη πρωταθλητή. Τα πλέι – οφ για την ανάδειξη του πρωταθλητή δυο χρόνια μετά τη θέσπιση του μέτρου από την ΕΠΣΗ, φέτος φαίνεται να αποτελούν πολύ πιθανό ενδεχόμενο στην «κούρσα» για την πρωτιά. Η «επέλαση» προς τον τίτλο όπως έκαναν πέρυσι οι Ασίτες και πρόπερσι ο Ρούβας «σκοντάφτει». Όχι γιατί δεν υπάρχει ομάδα που να πληρεί τους όρους για απόλυτα πρωταγωνιστική παρουσία, αλλά επειδή οι υποψήφιοι για να το κάνουν αυτό είναι αρκετοί. Η επαλήθευση ή η διάψευση αυτής της εκτίμησης θα διαπιστωθεί σε περίπου 8 μήνες.

Αντώνης Σαριδάκης