Της Κατερίνας Μυλωνά

Αγαπά τη φωτογραφία δρόμου, τον συναρπάζουν οι ανθρώπινες μορφές, η φωτογραφία για εκείνον είναι τρόπος έκφρασης και όχι ένα επάγγελμα. «Όταν φωτογραφίζω δεν σκέπτομαι αν οι φωτογραφίες μου θα μπορούσαν να είναι εμπορικά επιτυχημένες», λέει, σε συνέντευξή του στην «Π», ο Ηρακλειώτης φωτογράφος, Λουκάς Βασιλικός. «Φωτογραφίζοντας τους ανθρώπους στον δρόμο, κατά κάποιο τρόπο φωτογραφίζω την ιστορία του τόπου, στον οποίο βρίσκομαι κάθε φορά», περιγράφει.

Ο Λουκάς Βασιλικός θα βρίσκεται στο Ηράκλειο την ερχόμενη Πέμπτη 27 Μαΐου για να παρουσιάσει το φωτογραφικό του έργο. Είναι προσκεκλημένος της Φωτογραφικής Ομάδας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η εκδήλωση θα γίνει στις 8 το βράδυ στη δημοτική αίθουσα Ανδρόγεω ενώ την παρουσίαση θα κάνει ο Ζαχαρίας Κατσακός, φιλόλογος, κριτικός λογοτεχνίας και επίσης φωτογράφος.

Η συνέντευξη του Λουκά Βασιλικού στην «Π» έχει ως εξής:

Γιατί σας συναρπάζει τόσο η φωτογραφία δρόμου;

«Στην φωτογραφία δρόμου, ο φωτογράφος πρέπει να είναι συνεχώς σε εγρήγορση. Κάθε σκηνή είναι μοναδική και δεν μπορεί να επαναληφθεί. Η σύνθεση του κάδρου, το πώς, δηλαδή, θα απομονώσεις ένα κομμάτι της πραγματικότητας, είναι μια διαδικασία που απαιτεί εκπαιδευμένη ματιά, ετοιμότητα και ταχύτητα.»

Ένας φωτογράφος βλέπει πράγματα, κινήσεις, βλέμματα που οι άλλοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν;

«Έχω την αίσθηση ότι ο φωτογράφος με το πέρασμα του χρόνου, «μαθαίνει» να βλέπει τον κόσμο μέσα από έναν φακό. Ακόμα και όταν δεν φωτογραφίζει, βλέπει παντού φωτογραφίες. Το φως, οι τρεις διαστάσεις, οι θέσεις των ανθρώπων ή των αντικειμένων στον χώρο είναι στοιχεία, τα οποία ο φωτογράφος βλέπει με διαφορετικό τρόπο.»

Στο Ηράκλειο τι μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για σας;

«Οι άνθρωποι. Σε οποιαδήποτε πόλη, οι άνθρωποι είναι μοναδικοί, κουβαλάνε κάτι από την ιστορία του τόπου τους. Φωτογραφίζοντας τους ανθρώπους στον δρόμο, κατά κάποιο τρόπο φωτογραφίζω την ιστορία του τόπου στον οποίο βρίσκομαι κάθε φορά.»

Σε ποια μέρη θα θέλατε να ταξιδέψετε και να τα αποτυπώσετε στο φακό σας;

«Θα ήθελα να ταξιδέψω στην Νέα Υόρκη, θεωρώ ότι η πολυπολιτισμικότητα αυτής της πόλης και τα πολλά πρόσωπα της, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν φωτογράφο δρόμου.»

Θα μιλήσετε σε φοιτητές που αγαπούν τη φωτογραφία. Τι τους συμβουλεύετε; «Να μελετήσουν πολύ τους μεγάλους κλασικούς φωτογράφους, όλοι μας πρέπει να έχουμε κάποια σημεία αναφοράς. Και μετά, να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν την δική τους ταυτότητα. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της συνεχούς δουλειάς, φωτογραφίζοντας συνεχώς βελτιωνόμαστε, μαθαίνουμε από τα λάθη μας.»

Πώς μπορεί σήμερα ένας επαγγελματίας φωτογράφος να στηρίξει τη δουλειά του;

«Δεν είμαι επαγγελματίας, και δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό… Για να δημιουργηθεί επαγγελματική σχέση και υπόσταση, πρέπει να υπάρχει και ο πελάτης, και στη χώρα μας η σχέση μεταξύ φωτογράφου-πωλητή και πελάτη, είναι στο επίπεδο της αναμνηστικής (γάμοι, βαπτίσεις κλπ.) ή της εφαρομοσμένης φωτογραφίας. Για μένα η φωτογραφία είναι ένας τρόπος έκφρασης, όταν φωτογραφίζω δεν σκέπτομαι αν οι φωτογραφίες μου θα μπορούσαν να είναι εμπορικά επιτυχημένες».