«Στις πρώιμες παραλιακές περιοχές η βλάστηση της ελιάς βρίσκεται στο φούσκωμα των ανθοφόρων οργάνων και κατά τόπους στο στάδιο της διαφοροποίησης της στεφάνης (κρόκιασμα). Στις μεσοπρώιμες και στις όψιμες περιοχές η βλάστηση βρίσκεται στο στάδιο του σχηματισμού των ταξιανθιών.
ΑΚΑΡΕΑ : (ERIOPHYIDAE) Τα ακάρεα μετακινούνται από την κάτω επιφάνεια των φύλλων (θέσεις διαχείμασης) προς τη νεαρή βλάστηση και προσβάλλουν τα νεαρά φύλλα, τις ταξιανθίες και αργότερα τους νεαρούς καρπούς.
Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται αυξημένη ένταση προσβολών από Eriophyidae, ιδιαίτερα στα φύλλα.
Αποτελεσματική αντιμετώπιση επιτυγχάνεται με δύο επεμβάσεις σε χρόνο που αυστηρά προσδιορίζεται από το βλαστικό στάδιο της ελιάς:
Ο πρώτος ψεκασμός πρέπει να γίνει πριν την άνθηση, στο κρόκιασμα ή όταν στη νεαρή βλάστηση έχουν σχηματισθεί τα πρώτα 3–4 ζεύγη φύλλων και ο δεύτερος αμέσως μετά την πτώση των πετάλων.
Μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας έχουν τα νεαρά δέντρα, τα φυτώρια και τα αυστηρά κλαδεμένα δέντρα.
ΠΥΡΗΝΟΤΡΗΤΗΣ: Οι προνύμφες της φυλλοφάγου (διαχειμάζουσας) γενιάς συμπληρώνουν την ανάπτυξη τους τρεφόμενες με τις ταξιανθίες και την ακραία τρυφερή βλάστηση.
Κατά κανόνα σε κανονική ή πλούσια ανθοφορία οι ζημιές είναι περιορισμένες. Σε περιπτώσεις όμως μικρής ανθοφορίας, πυκνοί πληθυσμοί του εντόμου (πολυάριθμες στοές στο παλαιό φύλλωμα) μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στην παραγωγή. Σε τέτοιες περιπτώσεις δικαιολογείται μια επέμβαση αυτή την περίοδο, κατά προτίμηση με σκευάσματα του Βάκιλλου Θουριγκιένσις.
ΚΑΛΟΚΟΡΙΣ: Οι προνύμφες και τα τέλεια του εντόμου τρέφονται με τις ταξιανθίες της ελιάς, απομυζούν το μίσχο, προκαλώντας την πτώση τους. Εάν υπάρχουν ζιζάνια στους ελαιώνες το έντομο προτιμά να διατρέφεται σε αυτά.
Συνιστάται η καταστροφή του χλοοτάπητα στους ελαιώνες να γίνεται αργά την Άνοιξη για να επιβραδυνθεί η μετακίνηση του εντόμου στα ελαιόδεντρα. Πρώιμη καταστροφή θα συντελέσει στην μαζική μετακίνηση του εντόμου στις ταξιανθίες της ελιάς.
ΞΥΛΟΦΑΓΑ ΕΝΤΟΜΑ: Κάθε μέτρο που διατηρεί τα δέντρα ζωηρά (λίπανση, άρδευση) και αφαιρεί έγκαιρα τους ασθενείς, καχεκτικούς και ξερούς κλάδους περιορίζει τις ζημιές από τα ξυλοφάγα έντομα.
Για τη σωστή αντιμετώπιση τους επιβάλλεται τα υπολείμματα του κλαδέματος να καίγονται το αργότερο έως τις αρχές Απριλίου.
ΚΥΚΛΟΚΟΝΙΟ: Είναι
ασθένεια που ευνοείται σε υγρές περιοχές. Ευαίσθητες ποικιλίες είναι η θρουμπολιά και η τσουνάτη.
Όταν η νέα βλάστηση αποκτήσει μήκος 2-5 εκατοστά συνιστάται ένας προληπτικός ψεκασμός με χαλκούχα μυκητοκτόνα, εφόσον σημειωθούν ανοιξιάτικες βροχές ή έντονες δροσιές».
