Η οικογένεια μας γράφει για τη Λίλα:
“Αποκτήσαμε τον σκύλο μας τον Αύγουστο του 2008 με υιοθεσία που έγινε με μεσολάβηση του κτηνιάτρου κυρίου Γ. Πιπεράκη με την οικογένεια που είχε τα σκυλάκια προς υιοθεσία. Οταν το είδαμε νιώσαμε αμέσως μία έλξη και ότι εκείνη ήταν αυτή που ταιριάζει σε μας, άλλωστε ήταν τόσο όμορφη.!
Την ονομάσαμε Λίλα, η Βαλέρια εμπνεύστηκε από τον χαρακτήρα ενός σίριαλ που είχε παρόμοια παλαβούτσικη, παιχνιδιάρικη συμπεριφορά με την Λίλα ως κουτάβι.
Είναι πολύ έξυπνη, καταλαβαίνει τα πάντα και προσαρμόζεται στις καταστάσεις, είναι υπάκουη χωρίς να έχει γίνει κάποια σωστή εκπαίδευση, είναι πιστή και υπομονετική, είναι γλυκιά και πανέμορφη, δεν γαυγίζει ποτέ χωρίς λόγο. Στα ελάχιστα ελαττώματά της θα μπορούσαμε ίσως να αναφέρουμε την επαιτεία λιχουδιών από οτιδήποτε τρώει η οικογένεια, χρησιμοποιώντας τον συναισθηματικό εκβιασμό του παρακλητικού βλέμματος και μικρούς παραπονιάρικους ήχους οι οποίοι φτάνουν να γίνουν σχεδόν ομιλία: «Ελα μην αργείς , δώσε μου!». Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι ότι μοιάζει να χαμογελά συνέχεια.
Αν ξεπεράσουμε το πρόβλημα με τις τρίχες της που επενδύουν τα υφάσματα των επίπλων κι έτσι υπάρχει πολύ συχνό καθάρισμα και κατά συνέπεια πεντακάθαρα έπιπλα, καθώς και τις ατυχείς στιγμές ούρησης σε λάθος σημεία, ιδιαίτερα στην αρχή της συμβίωσής μας ή όταν κάτι ακατανόητο για μας την ενοχλεί, δεν είχαμε πρόβλημα με καταστροφές, έχει κίνηση και χάρη μπαλαρίνας.
Της αρέσει να παίζει κυνηγητό με μας και κυρίως με τη Βαλέρια και τον Γιάννη, να παίζει με μπαλάκια και με όποιο πλαστικό μπουκάλι βρει, μασώντας το ταυτόχρονα.
Με τα άλλα ζώα είναι μία κυρία, κυρία κοινωνική και παιχνιδιάρα, και με τις γάτες επίσης. Ίσως οι γάτες παρεξηγούν την παιχνιδιάρικη διάθεσή της, αλλά με γάτες συγγενών ξέρει έως πού να φτάσει για να μην παρεξηγηθεί και τις φοβίσει, δείχνει ανωτερότητα!
Προτιμήσεις στο φαγητό;
Της αρέσουν τα πάντα αρκεί να το τρώμε εμείς και να το μοιραζόμαστε, διαφορετικά δεν επιδεικνύει πολυφαγία ή πολύ μεγάλη όρεξη και πείνα.
Γενικά είναι ένα ήσυχο σκυλί όμως όταν κάποιος πλησιάζει απειλητικά, με άσχημες διαθέσεις με φωνές ή με χειρονομίες την Βαλέρια, που είναι η κυρίως «μαμά» της, και τον Γιάννη, τότε γαυγίζει και προσπαθεί να επέμβει.
Της αρέσουν τα χάδια και τα φιλιά γενικώς ανθρώπων που έχει καταλάβει ότι την αγαπούν και ιδιαιτέρως της Βαλέριας και φυσικά η βόλτα η εκτόνωση με παιχνίδι.
Η Λίλα μας κάνει να γελάμε διαρκώς, όταν κουνά πέρα δώθε τα ξανθά αυτιά της με χάρη, όταν χορεύει στα δύο πόδια για να πιάσει κάτι, ακόμα και όταν κοιμάται με γκριμάτσες και ήχους.
Το σκυλί μας, μας άλλαξε τη ζωή με πολλούς τρόπους:
Η οικογένεια απέκτησε ένα ακόμη μέλος οπότε όλα αλλάζουν απʼ όλες τις απόψεις: συναισθημάτων, (περισσότερα συναισθήματα, περισσότερη αγάπη να δώσεις και να πάρεις) συντροφικότητας, ποσότητας, ( δημιουργία χώρου για το επιπλέον μέλος, σκέψη για επιπλέον τροφή), ευθύνης (περισσότερη ευθύνη για όλους, και για τα παιδιά πράγμα που συμβάλλει θετικά στην προσωπικότητά τους που τώρα διαμορφώνεται)
Δεν θα αλλάζαμε την Λίλα γιατί όλα αυτά που μπορεί να ισχύουν για όλα τα κατοικίδια την κάνουν για μας μοναδική άλλωστε, εκτός από το καναρίνι μας, η Λίλα είναι το πρώτο μας κατοικίδιο και εκείνη μας χάρισε πρώτη την μοναδική αυτή εμπειρία.
