Μία ομάδα που έχει φιλοδοξίες, όπως ο ΟΦΗ, όταν σημειώνει τρια γκολ στην έδρα της επί ενός αντιπάλου της δυναμικότητας της Κέρκυρας, είναι απαράδεκτο, κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό, να χάνει το παιχνίδι.

Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο μπορεί να καταλήξει κανείς μετά το χθεσινό 3-4 στο Παγκρήτιο, στο μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδι, στο πλαίσιο της 25ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκας. Τι έφταιξε, όμως, ώστε μετά την εκπληκτική εμφάνιση που έκανε ο ΟΦΗ στη Λάρισα, που τον οδήγησε στη νίκη, να είναι μία ομάδα χωρίς αρχή και τέλος χθες στο Παγκρήτιο και να γνωρίσει την πανωλεθρία από μία ομάδα που μέχρι πριν από το χθεσινό ματς δεν είχε γνωρίσει το χρώμα της νίκης μακριά από το γήπεδό της; Κάποιοι είπαν ότι η κακή εμφάνιση και η ήττα οφείλονται στην απουσία του Ντρούλιτς, άλλοι ότι ο διαιτητής ευνόησε κατά τρόπο σκανδαλώδη την Κέρκυρα και τέλος ορισμένοι ότι η άμυνα έμπαζε από παντού. Δεν θα συμφωνήσουμε απόλυτα με όλα αυτά. Όπως είπε και ο Ράινερ Μάουρερ απουσίαζε μεν ο Ντρούλιτς, αλλά η ομάδα σημείωσε τρια τέρματα. Ο διαιτητής Σκουφίτσας (Αθήνας) έσπρωξε πράγματι την Κέρκυρα όσο μπορούσε, αλλά αν ο ΟΦΗ έπαιζε σύμφωνα με τις δυνατότητές του, αυτές που παρουσίασε στο ματς με την Λάρισα, θα μπορούσε να κερδίσει και τον... διαιτητή. Όσον αφορά την άμυνα η... κολόνια αυτή κρατάει πολλά χρόνια ή καλύτερα από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Και δεν είναι μόνο θέμα αμυντικής λειτουργίας, αλλά γενικότερα του τρόπου με τον οποίο αγωνίζεται η ομάδα. Χθες ο ΟΦΗ δεν είχε αγωνιστική πειθαρχία σε όλες του τις γραμμές και όχι μόνο στην αμυντική του γραμμή. Δεν εφάρμοζε, ούτε κατά στοιχειώδη τρόπο, την αλληλοκάλυψη. Δεν μπορούσε να κερδίσει τις μονομαχίες ένας προς ένα. Δεν έπαιξε με μυαλό. Όλοι οι παίκτες ήταν πανικοβλημένοι, ακόμη και όταν ανέτρεψαν το σε βάρος τους σκορ. Γενικά έλειπε η ψυχή, το σθένος, το τσαγανό από τους γηπεδούχους, που έκαναν μία από τις χειρότερες εμφανίσεις τους. Η Κέρκυρα, που είχε αρκετές απουσίες βασικών παικτών της, δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Αν έλεγαν στους παίκτες της πριν τον αγώνα ότι θα έπαιρναν την ισοπαλία θα ήταν όχι απλώς ενθουσιασμένοι, αλλά θα πετούσαν στα σύννεφα. Φαντάζεσθε πως αισθάνονται τώρα που πήραν τη νίκη. Η αλήθεια είναι ότι μόχθησαν για να φθάσουν στο στόχο αυτό. Έπαιξαν με πάθος, πήγαιναν σαν καμικάζι πάνω στη μπάλα, πρόσεξαν την άμυνά τους και έβγαιναν στην κόντρα επίθεση αρκετά επικίνδυνα. Με το καλημέρα ο Τζαβέλας (3ʼ) έκανε το 0-1, αλλά ο ΟΦΗ αντέδρασε και κατάφερε να μπει μπροστά στο σκορ πολύ γρήγορα, με γκολ που πέτυχαν με κεφαλιά ο Ουέλιγκτον (9ʼ) και ο Ισά (20ʼ). Θα περίμενε κανείς να κοντρολάρει το παιχνίδι του ο ΟΦΗ, να οργανωθεί καλύτερα, με σκοπό να διατηρήσει τη νίκη και αν μπορούσε να τη διευρύνει. Τίποτα, όμως, από αυτά δεν έγινε και στο 29ο λεπτό η Κέρκυρα έφερε και πάλι το παιχνίδι στα ίσα (2-2) με τον Μπούρμπο. Με το ξεκίνημα της επανάληψης ο Σφακιανάκης (60ʼ) δεν μπόρεσε να σκοράρει προ κενής εστίας και λίγο αργότερα ο Σκουφίτσας έδωσε το πέναλτι με το οποίο έγινε το 2-3 από τον Γκουέλα (66ʼ). Στο 74ο λεπτό ο Σκούφαλης πήρε τη μπάλα από το κέντρο, κανείς δεν τον έκοψε, και όταν έφθασε λίγο έξω από την περιοχή “κρέμασε” τον Σηφάκη κι έκανε το 2-4. Όλα είχαν πλέον κριθεί και το μόνο που κατάφεραν οι γηπεδούχοι ήταν να μειώσουν (3-4) με τον Σφακιανάκη (84ʼ), σκορ που ήταν και το τελικό, αφού μέχρι το τέλος του αγώνα, συμπεριλαμβανομένης και της 5λεπτης καθυστέρησης, η Κέρκυρα αμυνόταν ασφυκτικά και ο ΟΦΗ δεν μπορούσε να βρει διαδρόμους για να απειλήσει την εστία του Σιντιμπέ. Για τον διαιτητή τα είπαμε. Με τρεις λέξεις: βρήκε και έκανε. Χρέωσε με κίτρινη κάρτα τους Αρβανίτη, Ισά (ήταν η 7η), Ρουμπάκη, Τόσκα, Μπούρμπο και Καγκιούζη.

ΟΦΗ: Σηφάκης, Ουέλιγκτον, Αρβανίτης (75ʼ Κωνσταντινίδης), Πίτσος, Νουαφόρ, Οφορίκουε, Ισά, Ρουμπάκης, Σφακιανάκης, Μονιάκης (54ʼ Τσίπεφ), Σίμιτς.

ΚΕΡΚΥΡΑ: Σιντιμπέ, Σίκοφ, Μοσχογιάννης, Ντα Σίλβα (69ʼ Φούφουλας), Καγκιούζης, Αναστασιάδης, Γκουέλα (83ʼ Φότι), Τζαβέλας, Πετράς (28ʼ Σκούφαλης), Μπούρμποας, Τόσκας.