Ο Γεώργιος ο Β’ ήταν βασιλιάς της Ελλάδος από το 1922 -1924 και από το 1935-1947. Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Α΄ και της Σοφίας. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και σπουδασε στη συνέχεια στην γερμανική στρατιωτική ακαδημία. Στο μεσοδιάστημα και μέχρι τη δολοφονία του παππού του ήταν υπασπιστής του. Μετά το Διχασμό εγκαταλείπει την Ελλάδα το 1917 και στην εξορία παντρεύεται την Ελισάβετ της Ρουμανίας. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1920 και ακολουθεί τον πατέρα του στην μικρασιατική εκστρατεία. Μετά την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου Α΄, ορκίζεται βασιλιάς (27-9-1922).Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του γίνεται η δίκη των Έξι. Προσπάθησε να αντιταχθεί στην επαναστατική επιτροπή, που ασκούσε ουσιαστικά την εξουσία μετά το κίνημα Πλαστήρα -Γονατά -Φωκά, με αποτέλεσμα να αναγκασθει να φύγει με "άδεια" στο εξωτερικό ενώ αντιβασιλέας ορκίζεται ο Π.Κουντουριώτης. Με ψήφισμα της Δ' Συντακτικής Συνέλευσης η βασιλική δυναστεία κηρύσσεται έκπτωτη στις 25-3-1924 και η απόφαση αυτή επικυρώνεται με δημοψήφισμα.

Η νέα Ελληνική Δημοκρατία πέρασε από διαδοχικές κρίσεις. Το Μάρτιο του 1935 έγινε μια σοβαρή αλλά ανεπιτυχής εξέγερση υπό το Βενιζέλο και το Στρατηγό Πλαστήρα. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός Στρατηγός Κονδύλης (ο οποίος ήταν ένθερμος αντιμοναρχικός) δήλωσε ότι πίστευε πως πρέπει να αποκατασταθεί η συνταγματική μοναρχία, καθώς θεωρούσε ότι αυτή θα επέφερε την ομαλότητα και τον σεβασμό στο κράτος. Ο Κονδύλης έγινε Πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 1935, και στις 3 Νοεμβρίου του ίδιου έτους διεξήχθη δημοψήφισμα σχετικά με την επαναφορά της μοναρχίας. Υπέρ της αποκατάστασης της μοναρχίας ψήφισαν 1.491.992, και κατά μόλις 32.454. Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄ και ο Διάδοχος Παύλος επέστρεψαν στην Ελλάδα στις 25 Νοεμβρίου του 1935 εν μέσω γενικού ενθουσιασμού.

Κατά τους πρώτους εννέα μήνες της βασιλείας του, ο Γεώργιος Β΄ προσπάθησε να αλλάξει τα πράγματα. Απομάκρυνε το Στρατηγό Κονδύλη όταν εκείνος εναντιώθηκε στη γενική αμνηστία που παραχώρησε ο βασιλεύς στους υπηκόους του - η οποία, μαζί με την άφιξη των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, ενδυνάμωσε το χώρο της άκρας Αριστεράς. Τοποθέτησε το Στρατηγό Μεταξά στη θέση του Πρωθυπουργού. Στις 4 Αυγούστου του 1936, ο Γεώργιος Β΄ εξουσιοδότησε το Μεταξά να εγκαθιδρύσει προσωρινή δικτατορία, εν΄ όψει της επικείμενης γενικής απεργίας που είχε κηρύξει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Στις 17 Νοεμβρίου του 1936, τα λείψανα του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄, της συζύγου του Βασιλίσσης Σοφίας και της μητέρας του Βασιλίσσης Όλγας μεταφέρθηκαν από τη Φλωρεντία στην Ελλάδα. Ακολούθησε δημόσια κηδεία στην Αθήνα και επανενταφιασμός στην οικογενειακή κατοικία του Τατοΐου.

Ο ίδιος διατήρησε τους στενούς δεσμούς του με το Βασιλικό Οίκο της Βρετανίας. Ο Διάδοχος Παύλος επρόκειτο να παντρευτεί την Πριγκίπισσα Φρειδερίκη του Ανοβέρου, Δούκισσα του Μπρούνσβικ-Λύνεμπουργκ, η οποία ήταν 34η στη σειρά της διαδοχής του Βρετανικού θρόνου, πράγμα που κατέστησε αναγκαία την επίσημη συγκατάθεσή - η οποία και δόθηκε - του Βασιλέα Γεωργίου ΣΤ΄ της Μεγάλης Βρετανίας για την τέλεση του γάμου. Ο βασιλικός γάμος ωστόσο επέφερε πολύ μεγαλύτερα οφέλη από άποψη προπαγάνδας για τους αγγλόφιλους στην Ελλάδα παρά για τη Γερμανία.

Ο Στρατηγός Μεταξάς πέθανε στις 29 Ιανουαρίου του 1941, και ο Γεώργιος ανέθεσε την πρωθυπουργία στον τραπεζίτη Αλέξανδρο Κορυζή. Οι Βρετανοί υποστήριξαν τον Ελληνικό αγώνα κατά της Ιταλίας στέλνοντας ένα μικρό εκστρατευτικό σώμα, αλλά στις 6 Απριλίου του 1941 οι Γερμανοί ήρθαν προς ενίσχυση της Ιταλίας. Η Θεσσαλονίκη έπεσε στις δυνάμεις του Άξονα.

Καθώς η κατάσταση χειροτέρευε, πολλά μέλη της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας αναχώρησαν από την Αθήνα για την Κρήτη στις 22 Απριλίου με ένα Βρετανικό υδροπλάνο τύπου Σάντερλαντ. Ο Γεώργιος αναχώρησε για την Κρήτη την ημέρα της ονομαστικής εορτής του, στις 23 Απριλίου.

Αλλά το Μάιο ο συμμαχικός Διοικητής Στρατηγός Φράυμπεργκ αποφάσισε την εγκατάλειψη του νησιού. Ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ και η συνοδεία του ακολούθησαν μιαν εξαντλητική πορεία προς τη νότια ακτή της Κρήτης, περνώντας με μουλάρια μέσα απο βαθιές χαράδρες. Το Βρετανικό αντιτορπιλικό Ντίκοϋ τους μετέφερε στην Αίγυπτο, όπου ζούσε μεγάλη Ελληνική κοινότητα. Στο Βασιλέα Γεώργιο Β΄ απονεμήθηκε το Βρετανικό Μετάλλιο Εξόχου Υπηρεσίας (DSO) για τη γενναιότητα που επέδειξε κάτω από τα εχθρικά πυρά.

Η οικογένεια μετακόμισε από την Αίγυπτο στη Νότια Αφρική, απ' όπου αρκετά σύντομα ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ και ο Διάδοχος Παύλος αναχώρησαν για το Λονδίνο. Εκεί ίδρυσαν τα γραφεία της εξόριστης κυβέρνησης.

Το αντιστασιακό κίνημα κατά των Γερμανών στην Ελλάδα αμφισβήτησε και την ελληνική μοναρχία . Στη Βρετανία ο Ουίνστων Τσώρτσιλ υποστήριζε τον Βασιλέα Γεώργιο Β. Το Μάιο του 1944, καθώς η πλάστιγγα είχε γείρει κατά των Γερμανών, ο Γεώργιος Β΄ προσέφερε την υποστήριξή του στις προσπάθειες του Γεωργίου Παπανδρέου να δημιουργήσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας σε μια ειδική διάσκεψη στο Λίβανο. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στον πρώτο εμφύλιο.

Λίγο μετά την ετήσια παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1947 ο Γεώργιος πέθανε από αιφνίδια ανακοπή καρδιάς την 1η Απριλίου του 1947 στα 57 του χρόνια.