Κατατέθηκε το πόρισμα της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης σχετικά με την «απαράδεκτη» καθυστέρηση της κινητοποίησης του μηχανισμού έρευνας – διάσωσης αλλά και της ενημέρωσης της πολιτικής ηγεσίας, στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες στο πόρισμα αναφέρεται ότι προκύπτουν ευθύνες σε στέλεχη που είχαν υπηρεσία στο Ραντάρ του Χορτιάτη, διότι λόγω της αδικαιολόγητα εσφαλμένης εκτίμησή τους ότι το ελικόπτερο είχε προσγειωθεί, χάθηκε πολύτιμος χρόνος με αποτέλεσμα ο μηχανισμός έρευνας και διάσωσης να μην κινητοποιηθεί έγκαιρα.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ευθύνες προκύπτουν και για ορισμένα στελέχη του 4ου ΤΕΑΣ διότι δεν αντέδρασαν άμεσα και σύμφωνα με τις πάγιες διαταγές που ισχύουν, όταν ενημερώθηκαν ότι το ελικόπτερο είχε χαθεί από τα ραντάρ και δεν μπορούσε να εντοπισθεί.

Σε ό,τι αφορά τον φάκελο για την προμήθεια των ελικοπτέρων NH-90, πηγές από τους κύκλους του Πενταγώνου αναφέρουν ότι υπάρχουν αρκετά «ύποπτα» σημεία που πρέπει να διευκρινιστούν

Συγκεκριμένα η προμήθεια υπεγράφη στις 23 Αυγούστου 2003 από τον τότε υπουργό Άμυνας Γ. Παπαντωνίου, και υπάρχουν αρκετές ενδείξεις για υπερκοστολόγηση. Και αυτό προκύπτει από το κόστος ανά μονάδα των ελληνικών NH-90 σε σχέση με άλλες χώρες έχουν προμηθευτεί τον ίδιο τύπο ελικοπτέρου.

Σύμφωνα με την αρχική απόφαση του ΚΥΣΕΑ θα έπρεπε να αγοραστούν 32 μονάδες με δικαίωμα προαίρεσης για άλλες 10.

Από τα συνολικά 42 NH-90 που θα προμηθευόταν οι Ένοπλες Δυνάμεις στην περίπτωση που ασκούταν το δικαίωμα της προαίρεσης, τα 32 θα ήταν μεταφορικά, τα τέσσερα με ειδική διαμόρφωση για υγειονομικές αποστολές και έξι με διαμόρφωση για ειδικές αποστολές.

Το συνολικό ποσό για την προαναφερθείσα αγορά ήταν ύψους 659 εκατομμυρίων ευρώ. Εκείνο όμως που δημιουργεί ερωτηματικά, είναι το γεγονός ότι αν και τελικά δεσμεύτηκε στο ακέραιο το προαναφερθέν ποσό, τελικά υπεγράφη συμφωνία μόνο για 20 ελικόπτερα, εκ των οποίων 16 μεταφορικά και 4 για ειδικές αποστολές.

Η τιμή ανά μονάδα είναι 32,5 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η Πορτογαλία και η Γερμανία την ίδια περίοδο είχαν προμηθευτή ΝΗ-90 με την ίδια διαμόρφωση στην τιμή των 22 εκατομμυρίων ευρώ.

Το κόστος της αγοράς αυξήθηκε από τον κινητήρα που επελέγη για τα ελληνικά NH-90 o οποίος είναι κατά 3 εκατομμύρια δολάρια από τον κινητήρα που αξιοποιούν τα δεκάδες ΝΗ-90 σε άλλες αεροπορίες χωρίς να παρουσιάσουν κανένα πρόβλημα. Το ερώτημα όμως είναι γιατί επελέγη ένας τόσο ακριβός κινητήρας ενώ υπήρχε φθηνότερος και αξιόπιστος;