Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και για τον ΟΦΗ ίσχυσε το ίδιο φέτος αλλά από την ανάποδη. Τα τραγικά λάθη που έγιναν στην διάρκεια της προετοιμασίας (ερχομός Σίρζιτς που έμεινε 15 μέρες και η μεγάλη καθυστέρηση στην εύρεση νέου προπονητή) στοίχισαν ακριβά στην ομάδα, που όχι μόνο δεν μπόρεσε να πρωταγωνιστήσει αλλά περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου τερματίζοντας πέμπτη στην επιστροφή της μετά από έξι χρόνια στη Γʼ Εθνική.

Κι αν η κορυφή ήταν κλεισμένη λόγω ΑΓΟΡ, σίγουρα η συνολική παρουσία της ομάδας με τα πολλά σκαμπανεβάσματα δεν ήταν αυτή που της αρμόζει.

Ο Ηρακλής Σφακιανάκης που έπεσε στα βαθειά από την πέμπτη αγωνιστική αντικαθιστώντας τον ανεπαρκή Γιώργο Κετσελίδη στην τεχνική ηγεσία, προσπάθησε να βάλει τα πράγματα σε μία τάξη όμως τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα (η στράτευση του Πετροδημόπουλου, ο τραυματισμός του Στεφανάκη, οι σπουδές του Κατσικά κ.α.) σε συνδυασμό με την έλλειψη ισχυρού κινήτρου, οδήγησαν την ομάδα αρκετά χαμηλά.

Καταστροφικός ήταν ο Δεκέμβριος με τις τέσσερις σερί ήττες που έσβησαν κάθε ελπίδα για ένα καλύτερο πλασάρισμα.

Το μοναδικό κέρδος της χρονιάς για τον ΟΦΗ ήταν οι εμφανίσεις στον δεύτερο γύρο του νεαρού Πετράκη που μαζί με τον Μαυρόπουλο ήταν οι ευχάριστες εκπλήξεις της ομάδας.

Από την παλιά φρουρά ο Δελατόλας σήκωσε με επιτυχία το βάρος ενώ θετική συνεισφορά είχε και ο Κουμιανάκης στην πρώτη του χρονιά στον ΟΦΗ.