Παραλία, κανείς;

ΠΑΡΤΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ROUGH NIGHT

Σκην.: Λουσία Ανιέλο

Πρωτ.: Σκάρλετ Γιοχάνσον, Τζίλιαν Μπελ, Κέιτ Μακίνον, Ζόι Κράβιτς, Ιλάνα Γκλέιζερ

Πέντε γυναίκες ταξιδεύουν στο Μαϊάμι, για το bachelorette party πριν τον γάμο της μιας απ’ αυτές. Η διασκέδαση ξεκινάει, αλλά η άφιξη του στρίπερ που έχουν ζητήσει, θα είναι μόνο το πρώτο από τα απρόοπτα που τους περιμένουν.

Κωμωδία γυναικείας κραιπάλης, που αποτελεί διασταύρωση των «Τρελό γουικέντ στου Μπέρνι» («Weekend at Bernie’s», Τεντ Κότσεφ, 1989) και «The Hangover» (Τοντ Φίλιπς, 2009). Δυστυχώ όμως, παρά τις φημισμένες καταβολές της, παραμένει μία από τις χειρότερες προσθήκες στη συγκεκριμένη κατηγορία, καθώς το πρόσφορο σενάριο αθετεί όλες τις υποσχέσεις που δίνει στο ξεκίνημά του, καταλήγοντας συνεχώς πιο ανόητο και σπαταλώντας το ταλέντο των τριών αστειότερων πρωταγωνιστριών του, Γιοχάνσον, Μπελ και Μακίνον.

ΟΔΗΓΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ

ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

C’EST QUOI CETTE FAMILLE?!

Σκην.: Γκαμπριέλ Ζουλιέν- Λαφεριέρ

Πρωτ.: Ζουλί Γκαγιέ, Τιερί Νοβίκ, Ζουλί Ντεπαρντιέ

Τα εφτά ανήλικα ετεροθαλή αδέρφια μιας εκτεταμένης οικογένειας, επαναστατούν ενάντια στους γονείς τους κι αποφασίζουν να εγκατασταθούν μόνα τους σ’ ένα διαμέρισμα, ώστε να τους αναγκάσουν να μετακινούνται εκείνοι για να τους επισκεφτούν, αντί να συμβαίνει το αντίστροφο.

Οικογενειακή κωμωδία που πάσχει από τα ίδια προβλήματα με την παραπάνω ταινία της σημερινής στήλης.

Αδυνατεί δηλαδή ν’ αξιοποιήσει τόσο το σενάριό της, όσο και το ταλαντούχο –παιδικό- καστ του, θίγοντας βιαστικά κι επιφανειακά τα τόσο καίρια ζητήματα στις σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών. Ωστόσο, παρά την άνευρη και χωρίς έμπνευση σκηνοθεσία ενός απλοϊκού σεναρίου, η ταινία αποπνέει ένα γενικότερο αίσθημα τρυφερότητας και καταφέρνει ν’ αναδείξει τη διεκδικητική πλευρά της παιδικότητας, που καμιά φορά είναι πιο ώριμη από την ασθμαίνουσα υπευθυνότητα των ενηλίκων.