Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη

Οι ζωές τους ανατράπηκαν δραματικά μέσα σε μία μόνο στιγμή. Έχασαν τα παιδιά τους, αδέλφια ή γονείς σε τροχαία δυστυχήματα. Οι περισσότεροι παλεύουν ακόμα να βρουν το βηματισμό τους. Τα δάκρυα δεν στεγνώνουν στα μάτια τους, όμως στην μνήμη των αγαπημένων τους προσώπων βρήκαν το σθένος να ενώσουν την φωνή τους (ή ακόμα και τον λυγμό τους)  και υπό την αγκαλιά του Πανελλαδικού  Συλλόγου «SOS Τροχαία Εγκλήματα» να προσπαθήσουν να αφυπνίσουν την κοινωνία αλλά και να πιέσουν την Πολιτεία για μία σειρά νομοθετικών αλλαγών ώστε να σταματήσει αυτή η «γενοκτονία» στους δρόμους.

Ο Ηρακλειώτης Μανόλης Σταυρουλάκης εκ των ιδρυτικών μελών του Συλλόγου αποτελεί ουσιαστικά την «ψυχή» αυτής της προσπάθειας που καταβάλλεται τώρα στην Κρήτη. Τον Δεκέμβριο του 2005 έχασε σε τροχαίο στην λεωφόρο Κηφισίας τον 25χρονο γιο του, Γιάννη.

Παρά την συντριβή και το πένθος, ξεκίνησε έναν πολυετή και επώδυνο αγώνα δικαίωσης της μνήμης του παιδιού του και τελικά τα κατάφερε. Ακόμα  όμως και τότε δεν επαναπαύτηκε, βλέποντας να συνεχίζονται τα εγκλήματα της ασφάλτου και δεκάδες οικογένειες να βυθίζονται στο πένθος. Συνοδοιπόρος του σε αυτήν την υπερπροσπάθεια είναι η σύζυγος του, Φιλιώ.

«Σήμερα απευθύνουμε  μία πρόσκληση στους συγγενείς των θυμάτων αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Το θέμα της οδικής ασφάλειας είναι πολιτικό και κοινωνικό. Είναι ένα θέμα το οποίο ούτε η Πολιτεία ούτε η κοινωνία θέλει να το αναδεικνύει… βολευόμαστε να λέμε «έγινε ένα δυστύχημα, ήταν της τύχης μας, ήταν θέλημα Θεού» αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι …Το τροχαίο είναι στα χέρια του ανθρώπου, είναι ανθρώπινα λάθη, είναι κάτι προβλέψιμο το οποίο μπορούμε να το σταματήσουμε ..δεν είναι επιδημία» τόνισε στην διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχωρήθηκε χθες.

Ο πυρήνας που δημιουργείται στην Κρήτη δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει, όπως ειπώθηκε, κανένα άλλο σύλλογο. Αυτό που διεκδικούν είναι να θεσμοθετηθούν επιτέλους αυστηρότεροι νόμοι για τα τροχαία και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις μέθης αλλά και να υπάρξει μέριμνα ως προς την ψυχολογική και νομική στήριξη συγγενών θυμάτων  μετά το τροχαίο.

«Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν τιμωρούνται. Άνθρωποι υπό την επήρεια του αλκοόλ σκοτώνουν και συνεχίζουν κανονικά την ζωή τους χωρίς καμία επίπτωση. Από την άλλη, κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται σε ένα σπίτι μετά από ένα τροχαίο.

Οι επιπτώσεις είναι δραματικές. Διαλύονται οικογένειες, άνθρωποι καταρρακώνονται. Στατιστικά καταγράφεται ένα τεράστιο ποσοστό διαζυγίων, παιδιά εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.

Ο Σύλλογος μας και στην Κρήτη θα προσπαθήσει να παράσχει ψυχολογική στήριξη αλλά και νομική υποστήριξη σε συγγενείς θυμάτων. Για να τελεσιδικήσει μία υπόθεση, μπορεί να περάσουν ακόμα και οχτώ με δέκα χρόνια. Και αυτή είναι μία πολύ ψυχοφθόρα και δαπανηρή διαδικασία για τους συγγενείς».

Ο εκπαιδευτής οδήγησης, Λευτέρης Μιχελάκης, ο οποίος συμμετάσχει στον πυρήνα του συλλόγου στην Κρήτη ανέφερε ότι πήραν  την πρωτοβουλία  αυτή μετά την διαπίστωση ότι η Κρήτη έχει τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων από τροχαίες συγκρούσεις. «Λέμε ότι χρειάζεται ένας άλλος δρόμος για την οδική ασφάλεια για το νησί και ολόκληρη την Ελλάδα. Θα πρέπει να υπάρξει μία άλλη παρέμβαση στον τρόπο που γίνονται οι μετακινήσεις»

Μάλιστα προανήγγειλε ότι τις επόμενες ημέρες θα επιδιώξουν συνάντηση με την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Ηρακλείου αλλά και τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών Ανατολικής Κρήτης.

Από την πλευρά της η κ. Γεωργία Τζαμαλούκα, επιστημονική συνεργάτις του εργαστηρίου ΤΕΙ Κρήτης, στην σχολή επαγγελμάτων υγείας-πρόνοιας, ανέφερε ότι από έρευνες που έχουν διενεργήσει για τα τροχαία προκύπτει η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος οδηγεί όπως ζει.