Επιμέλεια Αννα Κωνσταντουλάκη

Η οικονομολόγος - σύμβουλος εταιρικής επικοινωνίας Μάγδα Κατόπη δεν είχε μεγαλώσει με ζώα και πριν ένα χρόνο ανακάλυψαν μαζί με την κόρη της την Ελιάνα έναν νέο τρόπο ζωής χάρη στη Μίρκα και τον Μαξ.

“Είναι αστείο αλλά τα σκυλιά μου, περισσότερο από τα παιδιά μου, με έβαλαν σε πρόγραμμα” σημειώνει η Μάγδα που μας γράφει την ιστορία τους:

“Πριν ένα χρόνο (και κάτι) κάναμε το μεγάλο βήμα. Η Ελιάνα ήθελε πολλά χρόνια (από μωρό σχεδόν) ένα σκυλάκι. Δεν βοηθούσαν οι επαγγελματικές συνθήκες, το αμελούσαμε κιόλας, όταν όμως ο αδερφός της, ο Ηλίας μας, τελείωσε τις σπουδές του και έμεινε μόνιμα πια Αθήνα, το κενό ήταν όντως μεγάλο για εκείνη. Ο γάτος μας επίσης μας άφησε μια μέρα ξαφνικά (ήταν κεραμιδόγατος αλλά αρκετά χρόνια στο σπίτι μας – Ηλίας και αυτός), η εντατική ενασχόληση της με το άλογο, με την προπόνηση αλλά και η σχολική ζωή και υποχρεώσεις της δεν αναπλήρωναν το «θέλω» της και κάπως έτσι το θέλω σκυλάκι- θέλω σκυλάκι έγινε έχω σκυλάκι (την Μίρκα- ένα θηλυκό γερμανικό ποιμενικό που το αποκτήσαμε όταν ήταν 4 μηνών).

Ακολούθησε ο Μαξ (Μαξούλης για εμάς), ένα ημίαιμο που το βρήκε (κουταβάκι ημερών) δίπλα σε έναν κάδο σκουπιδιών (φυσικά τον έφερε σπίτι για μια αρχική περίθαλψη –αλλά ως γνωστόν ουδέν μονιμότερον του προσωρινού) και ο Λέο (ένα ημίαιμο κατάλευκο μαλλιαρό κουταβάκι) που υιοθέτησα εγώ μετά από λίγο. Τώρα ζει στην Αθήνα με την οικογένειά μου εκεί.

Η ονοματοδοσία των σκυλιών μας ήταν μία συλλογική απόφαση οικογένειας και φίλων μας μετά από brainstorming και καφέ.

Η Μίρκα είναι κλασικό θηλυκό, όμορφη, έξυπνη, παιχνιδιάρα, ισχυρή και άγρια όταν χρειαστεί. Ο Μαξούλης είναι ήσυχος, ακόμα φοβητσιάρης και παιχνιδιάρης.

Στη Μίρκα αρέσει να παίζει με μπαλάκια και σκοινάκια για σκύλους. Του Μαξ του αρέσει να παίζει μαζί με τη Μίρκα. Την ακολουθεί πιστά σε όλα.

Η Μίρκα δεν πολυσυμπαθεί τις γάτες. Για τον Μαξ κάθε επαφή με νέους τετράποδους φίλους είναι εμπειρία ζωής.

Τρώνε και οι δύο μόνο ξηρά τροφή. Παραδόξως, αγαπημένη γεύση το ψάρι. Λατρεύουν τις λιχουδιές.

Γενικά είναι ήρεμα ζώα αλλά τους προκαλούν εκνευρισμό οι γάτες που εμφανίζονται ξαφνικά στις γωνιές την ώρα της βόλτας αλλά και οι περίεργοι θόρυβοι γύρω από το κτήμα.

Εγώ θυμώνω μαζί τους όταν κάνουν καταστροφές στον κήπο, η κόρη μου ποτέ. Γελάμε πολύ μαζί τους όταν παίζουμε και μας αρέσει η εικόνα τους όταν είναι ξαπλωμένοι και οι δύο στο δωμάτιο της Ελιάνας ακούγοντας με προσοχή κλασική μουσική.

Είναι αστείο αλλά σε πρόγραμμα μπήκα μόνο με τα σκυλιά μου. Ακόμα και ως μητέρα ήμουν πιο χαλαρή στο φαγητό ή τη βόλτα.

Τώρα διπλοσκέφτομαι την απόσταση, την ώρα, τις διακοπές, το πού, γενικά την καθημερινότητα. Δεν είχα μεγαλώσει με ζώα, γενικά είτε με τα σκυλιά μας είτε με την κόρη μου και τα άλογα, ανακαλύπτω έναν άλλο τρόπο ζωής. Aυτό που λέμε «Γηράσκω δ’ αιεί πολλά διδασκόμενος» Η Ελιάνα βέβαια πρεσβεύει (στην πράξη) το… “Δεν είναι χόμπυ, είναι τρόπος ζωής...”