Του
Γιάννη Μοσχονά*

Ο όρος «Τράπεζα», τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια, δημιουργεί στο υποσυνείδητο του καταχρεωμένου νεοέλληνα, συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας και αβεβαιότητας, αντί της αίσθησης της εμπιστοσύνης και της καλής πίστης, όπως θα άρμοζε στην έννοια που αντιπροσωπεύει!
Χρησιμοποιώντας τον ίδιο τεχνικό όρο το υπουργείο της Παιδείας, συνεπαρμένο ίσως από το άγχος και την αγωνία του να δια-συνδέσει όσο γίνεται γρηγορότερα την δημόσια εκπαίδευση με την ελεύθερη αγορά, εισήγαγε τον νέο θεσμό της «Τράπεζας θεμάτων» για την Α τάξη του Λυκείου, ενισχύοντας έτσι ακόμα περισσότερο τα παραπάνω συναισθήματα.
Σύμφωνα πάντα με τους εμπνευστές του θεσμού, πρόκειται για μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, με θέματα εξετάσεων σε όλα τα βασικά μαθήματα για τις δυο πρώτες τάξεις του Λυκείου, με σκοπό την αντικειμενικότερη αξιολόγηση των επιδόσεων των μαθητών του Λυκείου, σε πανελλαδικό μάλιστα επίπεδο. Για την φετινή σχολική χρονιά η εφαρμογή του θεσμού αφορούσε μόνο την Α τάξη και από του χρόνου και την Β τάξη.
Μέχρι στιγμής δεν διαπιστώνουμε κάτι παράλογο ή μεμπτό, όσον αφορά την ιδέα αλλά και την φιλοσοφία του θεσμού αυτού. Όταν όμως εστιάσουμε την προσοχή μας στην προχειρότητα με την οποία εφαρμόστηκε η συγκεκριμένη εκπαιδευτική διαδικασία, θα κατανοήσουμε και τους λόγους για τους οποίους αναστατώθηκε για ακόμα μία φορά ολόκληρη η Ελληνική κοινωνία, με θύματα τους μαθητές και τους γονείς τους και με εξιλαστήρια θύματα τους εκπαιδευτικούς! Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο υπουργείο νομοθετεί και εφαρμόζει τις πολιτικές του «στο πόδι», αποδεικνύοντας και πάλι ότι, όχι μόνο δεν διαθέτει πραγματικό όραμα για την Παιδεία αυτού του τόπου, αλλά ούτε καν σχέδια για την επόμενη μέρα! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς που μόλις ολοκληρώθηκε, ο προηγούμενος εξωκοινοβουλευτικός (ουσιαστικά) υπουργός της Παιδείας μας, συνεπής στην πάγια αγαπημένη τακτική του να περιφρονεί επιδεικτικά και να απαξιώνει διαρκώς την εκπαιδευτική κοινότητα, ανακοίνωνε την απόφαση του να εφαρμοστεί «πάση θυσία» ο θεσμός της «Τράπεζας θεμάτων» για την Α Λυκείου και «διέταζε» τους εκπαιδευτικούς δια της «δημοκρατικής» μεθόδου του «εντέλλεσθε» να φροντίσουν για την πραγματοποίηση της φιλοδοξίας του! Κανένας όμως δεν ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο και πρώτος από όλους, όπως οικτρά αποδείχθηκε, το ίδιο το υπουργείο!
Τα γνωστά προβλήματα, που αποτελούν πλέον δομικά στοιχεία του εκπαιδευτικού μας συστήματος, μετατρέπουν την φιλοδοξία σε ματαιοδοξία και ενίοτε σε τυχοδιωκτισμό! Μέχρι τα μέσα του σχολικού έτους, καθηγητές βασικών μαθημάτων δεν είχαν τοποθετηθεί σε πάρα πολλά σχολεία σε όλη τη χώρα. Οι περικοπές του προϋπολογισμού ξεκινούσαν πάντα από τους δασκάλους της δημόσιας εκπαίδευσης, «κλείνοντας το μάτι» ταυτόχρονα στους «εργολάβους» της ιδιωτικής κατάρτισης.
Η αναστάτωση και η αβεβαιότητα που δημιούργησε η προαναγγελθείσα εφαρμογή του θεσμού της «τράπεζας θεμάτων», οδήγησε τα παιδιά στα φροντιστήρια και τους γονείς τους σε απόγνωση!
Λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς και μια ανάσα πριν από την έναρξη των τελικών εξετάσεων, αφού διέρρευσε η φήμη ότι την περίφημη «Τράπεζα» την τροφοδοτούσε με θέματα κάποιο μεγάλο ιδιωτικό φροντιστήριο της Αθήνας και τότε ίσως, για την διασκέδαση των εντυπώσεων, το υπουργείο έσπευσε(βραδέως) και ζήτησε την συνδρομή των δημόσιων εκπαιδευτικών λειτουργών, για την τροφοδότηση των θεμάτων της τράπεζας.
Λίγες μόλις ημέρες πριν από την έναρξη των εξετάσεων αποφασίζουν οι υπεύθυνοι του υπουργείου να «ανοίξουν» την «τράπεζα», ώστε να έχουν πρόσβαση στα θέματα όσοι από τους μαθητές διαθέτουν internet. Η συγκεκριμένη κίνηση πυροδοτεί και πάλι την αθρόα προσέλευση των μαθητών της Α Λυκείου στα φροντιστήρια, προκειμένου να βρουν και να λύσουν τα εκατοντάδες θέματα τα οποία διαθέτει η «τράπεζα» για κάθε μάθημα και τα οποία όμως λόγω της μεγάλης προχειρότητας στην επιλογή τους, δεν είναι καν ισοδύναμα μεταξύ τους, ώστε να διασφαλίζεται η ισονομία των εξετάσεων .
Επίσης, το καθένα σχολείο μπορεί να προγραμματίσει την ημερομηνία διεξαγωγής της εξέτασης για κάθε μάθημα κατά το δοκούν και να ενημερώσει για αυτήν το υπουργείο, ώστε να έχει την δυνατότητα στη συνέχεια να κληρώσει από την «Τράπεζα» τα μισά θέματα της εξέτασης κατά την ημερομηνία αυτή.
Η προχειρότητα όμως δίνει χώρο στην εκμετάλλευση και καθ’ επέκταση στην απάτη!
Εκ των υστέρων και σύμφωνα πάντα με συγκεκριμένη καταγγελία της ΟΙΕΛΕ(Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας), μεγάλο και επώνυμο ιδιωτικό σχολείο της πρωτεύουσας, χωρίς να διασφαλίζεται ότι είναι και το μοναδικό, δηλώνοντας πλαστό πρόγραμμα εξετάσεων προς το υπουργείο, κατάφερε και έπαιρνε τα θέματα των εξετάσεων της «Τράπεζας» σε χρόνο προγενέστερο από την ημερομηνία διεξαγωγής τους, με αποτέλεσμα να ενημερώνονται οι «εκλεκτοί» μαθητές του για αυτά και στη συνέχεια να αριστεύουν στις εξετάσεις, εξυμνώντας έτσι και τα πλεονεκτήματα μιας «ιδιαίτερης» ιδιωτικής παιδείας!
Τα αποτελέσματα όμως των εξετάσεων στα πολύπαθα δημόσια σχολεία, αποδομούν από μόνα τους, τόσο τους (αδιευκρίνιστους) στόχους αλλά και εκείνη ακόμα την ιδέα της εφαρμογής κατ’ αυτόν τον τρόπο, της «Τράπεζας θεμάτων»!
Σχεδόν οι μισοί μαθητές της Α Λυκείου σε όλη την Ελλάδα, μένουν μετεξεταστέοι σε βασικά μαθήματα και με τον κηδεμόνα τους να βάζει και πάλι βαθιά το χέρι στην τσέπη, για την θερινή φροντιστηριακή υποστήριξη των παιδιών του, ώστε να μην χάσουν την τάξη.
Ο νέος υπουργός Παιδείας, αφού πρώτα δήλωσε σε όλους τους τόνους ένθερμος υποστηρικτής του θεσμού της «Τράπεζας θεμάτων», αναγνώρισε το κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε και άρχισε να «παίζει» με τις παραμέτρους του συστήματος βαθμολόγησης των επιδόσεων, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μετεξεταστέων. Οι μαθητές όμως που παραπέμπονται, δεν γνωρίζουν τελικά αν θα «σωθούν» από τις δοκιμές του νέου υπουργού, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία τους και τα σχολεία τους έχουν κλείσει.
Για ακόμα μια φορά η Ελλάδα «μεγαλουργεί» και όλοι εμείς, στο ίδιο έργο θεατές, υποκλινόμαστε και πάλι στο… «μεγαλείο» της!
Όσο η Παιδεία του λαού μας το επιτρέπει, όσο η δημόσια εκπαίδευση ιεραρχείται τελευταία στις προτεραιότητες της πολιτείας, όσο όλοι εμείς, επιτρέπουμε να μετατρέπονται τα σχολεία μας σε «φαστφουντάδικα» πρόχειρης, γρήγορης, αλλά κυρίως άχρηστης πνευματικής κατανάλωσης , η επικαιρότητα, δυστυχώς, θα συνεχίσει να καταγράφει και να αναδεικνύει τις αποτυχίες και όχι τις επιτυχίες της Ελληνικής εκπαίδευσης.
Καλές διακοπές ..!

* Ο Γιάννης Μοσχονάς είναι εκπαιδευτικός
[email protected]