Στις παρυφές των Ιμαλαΐων βρίσκεται η λίμνη Λουγκού, συνδέοντας βορειοδυτικά την επαρχία Γιουνάν με το Σιτσουάν. Η φυσική ομορφιά του τοπίου καθηλώνει τους τουρίστες με τα ψηλά, καταπράσινα δέντρα και τα γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά της λίμνης.

Κατά μήκος της ακτής ζει η φυλή Μοσούο, μια εθνοτική μειονότητα 40.000 ατόμων, η οποία λέγεται πως αποτελεί μία από τις τελευταίες μητριαρχικές κοινωνίες. Για πολλά χρόνια οι κάτοικοι ζούσαν απομονωμένοι από τον έξω κόσμο, μιας και υπήρχε μόνο ένας δύσβατος δρόμος. Ο ηλεκτρισμός κατά τη διάρκεια της ημέρας έφτασε εκεί πριν από μόλις 10 χρόνια.

Το πρόσφατο κύμα των τουριστών φαίνεται πως έχει φέρει τεράστιες αλλαγές στη ζωή των Μοσούο. Το 2012, 1,5 εκατ. τουρίστες επισκέφθηκαν την περιοχή, περίπου 3 φορές περισσότεροι από πέρυσι. Οι υποδομές βελτιώθηκαν, προσφέροντας ευκολότερη πρόσβαση σε όσους ενδιαφέρονται να επισκεφτούν αυτό το ξεχωριστό μέρος.

Οι γυναίκες της φυλής εκτός από αφεντικά του σπιτιού διακρίνονται από έναν ασυνήθιστο, για τους Δυτικούς, βαθμό σεξουαλικής απελευθέρωσης. Τα δύο φύλα δεν χρειάζεται να παντρευτούν ή να διατηρούν μονογαμικές σχέσεις.

Ολα λειτουργούν με τα λεγόμενα «νυχτοπερπατήματα», όπου ο άντρας επισκέπτεται όποια γυναίκα επιθυμεί τη νύχτα και το πρωί γυρίζει στο σπίτι της μητέρας του.

«Σε αυτή την δίχως ταμπού κοινωνία, τα παιδιά μεγαλώνουν κανονικά, ενώ δεν υπάρχουν διαζύγια ούτε εξώγαμα», υποστηρίζει η Έιλεν Γουόλς, ανθρωπολόγος στο πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ.

Σήμερα, χάρη στην τουριστική ανάπτυξη, τα επίπεδα της φτώχειας στην περιοχή έχουν μειωθεί, βελτιώνοντας τη ζωή των κατοίκων.