Η Θεώνη, η Μαρίνα, η Σοφία και η Όλγα
προσπαθούνε να δουλεύουν στο Νεφρό με τάξη όλα.
Και η Βαγγελιώ που είναι σ’ όλες η προϊσταμένη
πάντα οδηγίες δίνει όμως βγαίνει κερδισμένη.
Η μικρή η Κατερίνα μα συγχρόνως κι η μεγάλη,
η Στελιώ κι η Αμαλία, η Ελένη και η άλλη.
Ο Αλέκος με τον Σπύρο έχομε και Μενεγάκη
προσπαθούνε και δουλεύουν κι όλοι έχουνε μεράκι.
Είναι και η Κατερίνα πως την λεν, Σαβοϊδάκη,
η Αντιγόνη κι η Χρυσούλα κι η Μαρία Σταυρουλάκη.
Μένει μόνο η Μαρία αυτή η Καρακωσταντάκη
πρώτη τον Νεφρό ανοίγει το ‘χει λέει σαν μεράκι.
Όλες είναι μετρημένες και φροντίζουν τη δουλειά
κι όλα γίνονται σωστά σταθερά με σιγουριά.
Όλους τους ευχαριστώ για το έργο που προσφέρουν
γιατί παρά τις ελλείψεις πάντοτε τα καταφέρνουν.
Και ο Γιάννης με το Σήφη είναι ηλεκτρονικοί
κι έχουν τη Μονάδα πάντα σ’ ετοιμότητα σωστή.
Και ο Αποστόλης όμως είναι ο διευθυντής
με τους άλλους νεφρολόγους τσ’ ασθενείς καθοδηγεί.
Αν και έχουμε ελλείψεις το φιλότιμο προέχει
κι έτσι η Μονάδα πάντα βρίσκεται στην πρώτη θέση.
Μικρές ήλθατε όλες σας και είχατε μανία
για να υπηρετήσετε όλες σας την υγεία.
Όλες σας εφροντίζατε τσ’ αρρώστους με αγάπη
και οι δουλειές που κάνατε είχανε μπει σε τάξη.
Δεν εβαρυγκομούσατε, είχατε προθυμία,
εκάνατε λειτούργημα, προσφέρατε υγεία.
Πάντοτε όλες σας μαζί η κάθε μια σας χώρια,
πάντοτε χαμογελαστές κι όχι με στενοχώρια.
Στσ’ αρρώστους επροσφέρατε αυτό που ‘χαν ανάγκη,
κι ευχαρίστηση άφηνε, στο πρόσωπο σημάδι.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, χρωστώ σε κάθε μία,
μ’ αυτό που μας προσφέρατε με τόση επιτυχία.
Πάντα με το χαμόγελο σ’ όλους δίνατε θάρρος
και είχατε ευχαρίστηση, κι όχι ποτέ σας βάρος.
Η πίεση μας έπεφτε λέγατε μη φοβάστε,
μας βάνατε υπέρτονα όλες σας καλά να ‘στε.
Το έργο όπου κάνατε έγραψε ιστορία,
γιατί υπηρετήσατε με ζήλο την υγεία.
Η προσφορά σας γενικώς είχε επιτυχία
αρρώστους βοηθήσατε χαρίζατε υγεία.
Οφείλω μέσα απ’ την καρδιά να σας ευχαριστήσω,
γιατί ήρθε η ώρα μου κι εγώ θα μετοικήσω.
Απ’ την καρδιά μου όλες σας θα σας ευχαριστήσω
και αν καμιά επίκρανα συγνώμη θα ζητήσω.

Γιάννης Ζωάκης