Eπιμέλεια: Άννα Κωνσταντουλάκη

Ο κτηνίατρος Μανώλης Αντωνάκης με το σκύλο του τον Τζακ.

Φωτό Κώστας Μεταξάκης


Την ιδανική σχέση που έχει με τον σκύλο του τον Τζακ μας περιγράφει ο κτηνίατρος Μανώλης Αντωνάκης εξηγώντας γιατί δεν προτίμησε να αποκτήσει ένα ζώο ράτσας.

Ο σκύλος του τον συνοδεύει καθημερινά στη διαδρομή του στον λιμενοβραχίονα και είναι ο μόνιμος “βοηθός” του στο ιατρείο.

Αυτή είναι η ιστορία του:

“Λόγω της ιδιότητας μου είχα παρά πολλές ευκαιρίες να έχω ένα ζώο "ράτσας". Ομως επειδή πάντα θεωρούσα ότι όταν αποφασίζεις να υιοθετήσεις ένα ζωο στην ουσία προσθέτεις ένα νέο μέλος στην οικογένειά σου το κριτήριό μου ήταν ο χαρακτήρας του ζώου και όχι η εξωτερική του εμφάνιση. Ο Τζακ κατάφερε αυτό ακριβώς, να με κερδίσει με τον χαρακτήρα του και να γίνει απαραίτητος στην καθημερινότητά μου αλλά και όλων των μελών της οικογενειας μου.

Στην πραγματικότητα αυτός με επέλεξε αφού άρχισε να με ακολουθεί στην καθημερινή πρωινή μου διαδρομή στο λιμενοβραχίονα συνοδεύοντάς με μέχρι την επιστροφή στο ιατρείο μου. Η προσοχή που του έδειξα μιλώντας του και χαιδεύοντάς τον προφανώς γιʼ αυτόν ήταν ανεκτίμητη αφού αυτό πρωτίστως λείπει στα αδέποτα ζώα και πολύ λιγότερο η τροφή που με κάποιο τρόπο την εξασφαλίζουν. Πράγματι αδιαφορούσε για το φαγητό που του έδινα και παρέμενε στο χαλί της εξώπορτας έτοιμος να με ακολουθήσει. Οταν αποφάσισα να τον κρατήσω είχα πεισθεί από την όλη συμπεριφορά του ότι ήταν ένα αξιαγάπητο ζώο, πολύ ήρεμο και έτοιμο να ενσωματωθεί στην οικογένειά μας χωρίς μεγάλο διάστημα προσαρμογής.

Εκτοτε ο Τζακ αποτελεί στην ουσία το πέμπτο μέλος της οικογένειας μας αφού εκτός από το ότι είναι η μόνιμη παρέα μου στην καθημερινή διαδρομή μου στον λιμενοβραχίονα , παραμένει μαζί μου στο ιατρείο υποδεχόμενος με κουνήματα ουράς και άλλες εκδηλώσεις χαράς τα άλλα ζώα και με ακολουθεί όπου και αν πάω. Στο σπίτι επιστρέφει μαζί μου παρακολουθώντας μας και εκεί διακριτικά συμμετέχοντας στις οικογενειακές μας στιγμές με τον τρόπο του.

Απαιτητικός γίνεται μόνο για να αποσπάσει χάδια και να εξασφαλίσει την αγάπη που δικαιωματικά του ανήκει. Στο φαγητό του είναι ολιγαρκής και εκλεκτικός. Πολλές φορές παρά τις συμβουλές που δίνω στους πελάτες μου να μη δίνουν από το φαγητό τους στα ζώα, μπαίνω στον πειρασμό να του δώσω λίγη μυζήθρα αφού είναι η αγαπημένη του λιχουδιά. Με τα άλλα ζώα είναι φιλικός και πολύ εκδηλωτικός ίσως επειδή έχει εξοικειωθεί με την παρουσία τους αφού είναι ο “βοηθός" μου στο ιατρείο. Ουδέποτε χρειάστηκε να τον μαλώσω για ζημιά ή αταξία. Αντιπαθεί μόνο τα ποδήλατα επειδή ένας μικρός ποδηλάτης τον κτύπησε ελαφρά πάνω στο πεζοδρόμιο και ίσως είναι το μόνο που με προβληματίζει στην πρωινή πεζοπορία μας αφού ο λιμενοβραχίονας είναι αγαπημένη διαδρομή και των ποδηλατών.

Πολλές φορές που η καθημερινότητα με φορτίζει με άγχη, η ήρεμη παρουσία του επαναφέρει και τη δική μου ηρεμία και μου δίνει κουράγιο. Εύχομαι ολοι οι άλλοι φιλόζωοι να έχουν την ίδια ιδανική σχέση που έχω με τον Τζακ”.