Πριν καν πέσουν οι υπογραφές για τη μεταβίβαση των μετοχών Βατσινά προς την πλευρά του Γιάννη Κουράκη και καταγραφεί η διοικητική αλλαγή σκυτάλης στην ΠΑΕ ΟΦΗ, σημειώθηκε η πρώτη διάσταση απόψεων στην “νέα τάξη” πραγμάτων.

Η πρώτη συγκέντρωση της ομάδας που είχε προγραμματιστεί για τις 22 Ιουλίου μετά από συνεννόηση του Νίκου Μαχλά με το τεχνικό επιτελείο, αναβλήθηκε μια μέρα αργότερα έπειτα από παρέμβαση του Γιάννη Κουράκη ο οποίος επικαλέστηκε τη μη ολοκλήρωση της συμφωνίας για την παράταση της έναρξης της προετοιμασίας.

Μικρό το κακό θα μπορούσε να ειπωθεί. Η αναβολή για μια μέρα μιας προετοιμασίας που έχει ήδη καθυστερήσει δεν έχει δα και τόσο καταστρεπτικό αντίκτυπο. Το θέμα όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αυτό.

Ο ΟΦΗ έχει “χορτάσει” τα χρόνια που προηγήθηκαν από “εμφύλιες” διαμάχες. Δεν σηκώνει ακόμα μια. Ένα περισσότερο μάλιστα όταν είναι έτοιμος να περάσει – όπως θέλει να πιστεύει ο κόσμος του – σε ένα διαφορετικό κεφάλαιο της ιστορίας του με κύρια επιδίωξη την αποκήρυξη ενός παρελθόντος στο οποίο οι έριδες έδιναν κι έπαιρναν.

Η μη ύπαρξη συσπείρωσης στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό στο ξεκίνημα μιας νέας προσπάθειας στην οποία πρώτα απʼ όλα οι φίλαθλοι του έχουν επενδύσει τόσα πολλά είναι κάτι που κανένας δε θέλει να σκέφτεται.

Πολύ περισσότερο δε όταν έχει γίνει τόσος πολύς αγώνας προς επίτευξιν του κοινού σκοπού από τους Γιάννη Κουράκη και Νίκο Μαχλά ανεξάρτητα από το ότι οι δυο τους ξεκίνησαν από διαφορετική αφετηρία την προσπάθεια για αλλαγή της σελίδας στην ΠΑΕ.

Η δυσαρέσκεια που εκφράστηκε από το Δήμαρχο Ηρακλείου για τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ελήφθησαν από το Νίκο Μαχλά και τους συνεργάτες του ήταν κάτι που στην παρούσα φάση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Γιατί η συσπείρωση είναι το μεγάλο στοίχημα που καλείται να κερδίσει ο φετινός ΟΦΗ. Στοίχημα μεγαλύτερο κι από το αγωνιστικό.

Αντώνης Σαριδάκης