Η Λότζια εκτιμά ότι η πρόταση, όπως έχει διαμορφωθεί, είναι εφικτή να υλοποιηθεί, από την πλευρά του υπουργείου, αφού αξιολογήθηκαν τέσσερα σημαντικά στοιχεία. Αφενός το γεγονός ότι, τα ευρήματα δεν καλύπτουν όλη την έκταση των αρχαιολογικών ζωνών, αλλά εντοπίζονται σε συγκεκριμένες περιοχές και αφετέρου, ότι ορισμένα τμήματα των ζωνών έχουν σημαντικές συγκεντρώσεις αυθαιρέτων κτισμάτων. Συνεκτιμήθηκε ακόμα ότι στις ζώνες περιλαμβάνονται περιοχές που δεν έχουν προφανή σχέση με τους αρχαιολογικούς χώρους, και τέλος ότι υπάρχουν σημαντικά τμήματα των ζωνών που δεν έχουν καν οπτική επαφή με το Μνημείο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το υφιστάμενο καθεστώς στην περιοχή, που προσδιορίζεται από το Π.Δ. της 6.11.1976 «περί καθορισμού όρων και περιορισμών δομήσεως επί της ευρυτέρας περιοχής Αρχαιολογικού χώρου Κνωσού, καθιερώνει αυστηρούς περιορισμούς δόμησης στην περιοχή της πρώτης και δεύτερης αρχαιολογικής ζώνης εκ των οποίων οι πιο γνωστοί είναι οι εξής: Σε ιδιοκτησία 4 στερεμάτων και πάνω, επιτρέπεται στην Αʼ ζώνη η ανέγερση μόνον αγροτικής αποθήκης 20 μ2 , στην Βʼ ζώνη επιτρέπεται η ανέγερση κατοικίας 80 (ισόγειο)+80 (όροφος) μ2 ενώ δεν ισχύουν οι κατά παρέκκλιση αρτιότητες επί δημοτικών και επαρχιακών δρόμων. Οποιαδήποτε άλλη χρήση απαγορεύεται.