Επρεπε να περάσουν 18 μήνες και 13 παιχνίδια για να ξορκίσουν το κακό οι “κιτρινόμαυροι” και τι σύμπτωση το πέτυχαν με το ίδιο σκορ (2-1) απέναντι σε μια ομάδα που φορούσε κόκκινα αλλά δεν ήταν ο Ολυμπιακός. Ο Εργοτέλης πετυχαίνοντας χθες την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα της Superleague απέναντι στον Πανιώνιο εκτός του ότι επανήλθε στις επιτυχίες στην Αʼ Εθνική, πήρε και μια μικρή ρεβανς για το “2 στα 2” του Πανιωνίου στις μεταξύ τους αναμετρήσεις την πρώτη χρονιά της ομάδας του Ηρακλείου στην Αʼ Εθνική. Εσπασαν ρεκόρ, λοιπόν, χθες στο Παγκρήτιο αλλά ευτυχώς όχι και οι καρδιές των φιλάθλων του Εργοτέλη καθώς η νίκη ήλθε ίσως πιο εύκολα απʼ ότι αναμενόταν και διατηρήθηκε το αήττητο. Τι κι αν το ημίχρονο πέρασε με το ανούσιο 0-0. Οι γηπεδούχοι ήταν το απόλυτο αφεντικό μέσα στο γήπεδο και στο βʼ ημίχρονο μπήκαν αποφασισμένοι να κερδίσουν το ματς μην αφήνοντας στον Πανιώνιο κανένα περιθώριο να τους αμφισβητήσει. Αν κάποιος δεν γνώριζε θα πίστευε ότι η ομάδα με τα “κιτρινόμαυρα” είναι η έμπειρη, η εξοικειωμένη με την Αʼ Εθνική και η άλλη με τα κυανέρυθρα είναι αυτή που ανέβηκε φέτος στην μεγάλη κατηγορία.
Κοιλιάρας... λάτιν
Τόσοι και τόσοι Λατινοαμερικάνοι έπαιζαν χθες στον αγωνιστικό χώρο του Παγκρητίου, αλλά όλοι μαζί δεν έκαναν ένα... Κοιλιάρα. Ο νεαρός παίκτης ξεδίπλωσε χθες στο τερέν όλα του τα χαρίσματα, έβγαλε από το ρεπερτόριο του όλη την τεχνική και την άπλωσε στον καμβά προσφέροντας θέαμα και ουσία στον κόσμο που τον αποθέωσε. Αν και μικρός ακόμα σε ηλικία και σε δέμας ο Κοιλιάρας πήρε την ομάδα στις πλάτες του και την οδήγησε με μαεστρία στη νίκη. Ηταν ένας... λάτιν Κοιλιάρας αλλά επειδή συνήθως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, πολύ κοντά του σε απόδοση στάθηκε κι άλλοι “κιτρινόμαυροι”. Και πρώτος-πρώτος ο Ολεγκ Γιάντσουκ, το ουκρανικό μίνγκ που “απογειώθηκε” στον αέρα και σκόραρε στο 58ʼ ανοίγοντας το δρόμο για το τρίποντο. Ο πρώην παίκτης της Αντερλεχτ έκανε χθες μεγάλο παιχνίδι συμμετέχοντας σε όλες τις ευκαιρίες αναπληρώνοντας και το κενό του Κακλαμάνου που ήταν στο γήπεδο αλλά μόνο...σωματικά.
Στο κέντρο ο Κοιλιάρας στην επίθεση ο Γιάντσουκ ε, δεν έπρεπε να υπάρχει και ο παίκτης εγγύηση στην άμυνα; Αυτός ήταν ο Κορδονούρης που πολλές φορές λειτούργησε ως από μηχανής θεός αποτρέποντας τους κινδύνους για την εστία του Πόζα.
Παρεμπιπτόντως ο Ούγγρος δεν χρειάστηκε να επέμβει αλλά στις καθυστερήσεις αναγκάστηκε να μαζέψει για πρώτη και για τελευταία φορά-ευτυχώς-τη μπάλα από τα δίχτυα του.
Ο Εργοτέλης ωστόσο δεν ήταν μόνο τρεις παίκτες. Ηταν γενικότερα ΟΜΑΔΑ κυρίως στο βʼ ημίχρονο.
Ηταν ο ακούραστος Χατζί (αυτός ο παίκτης έπαιζε δύο συνεχόμενα ματς τις προηγούμενες μέρες με την Εθνική Αλβανίας;) ο τρεχαλατζής Τάσιτς, ο βελτιωμένος Σταυρακάκης ο απροσπέλαστος Ζαπρόπουλος.
Και ο Πανιώνιος; Σίγουρα όχι ο Πανιώνιος του ... Μπέου.
Ο πρώην ιδιοκτήτης του “Νέου” μπορεί να ήταν στο Παγκρήτιο χθες αλλά οι παίκτες του Λίνεν δεν ... ήταν. Εφυγε από τη διοίκηση ο πρώην ισχυρός άνδρας των “κυανόλευκων” και μαζί χάθηκε και η ποδοσφαιρική “μαγκιά” αυτής της ομάδας. Λίγος ο Πανιώνιος χωρίς παίκτες με προσωπικότητα, μάλλον είναι χειρότερος από πέρυσι.
Εργοτέλης: Πόζα, Χατζί, Τάσιτς, Ζαπρόπουλος, Κορδονούρης, Σταυρακάκης, Μελισσάς (60ʼ Μπουέλε), Κοιλιάρας (89ʼ Μπάρτσικ), Κακλαμάνος (74ʼ Νατσέφσκι), Τζούνιορ, Γιάντσουκ.
Πανιώνιος: Κένιγκ, Κουτσόπουλος, Πλέτς, Ενσαλίβο, Μανιάκης, Φερναντέζ (52ʼ Μαγκντί), Μάκος, Τσικισβίλι, Ζωγραφάκης, Ζιζέλ (70ʼ Αροβίδης), Μπρέσκα.
