Του υποστράτηγου ε.α. Κ. Χ. Κωνσταντινίδη

Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να τονισθούν τα Ολυμπιακά Ιδεώδη, διότι μέχρι τώρα-λόγω του κλίματος της Τρομοκρατίας, Τρομολαγνίας και Τρομουστερίας που επεκράτησε , δεν ακούσθηκαν. Καμιά θρησκευτική εορτή και κανένα μεγάλο ιερό δεν υπήρχε στην Ελλάδα που να μην συνδυάζει τη λατρεία με την διοργάνωση αγώνων.

Μάλιστα από αρχαιοτάτων χρόνων οι αγωνιστικοί χώροι βρίσκονταν στα προαύλια των ναών. Απ’ όλους όμως τους αγώνες ο σπουδαιότερος και λαμπρότερος ήτο αυτός της Ολυμπίας. Ο Πίνδαρος τραγουδά στην 1η Ολυμπιακή Ωδή «όπως το νερό είναι το πολυτιμότερο από τα στοιχεία ….και όπως τέλος ο ήλιος φωτοβολεί περισσότερο από κάθε άλλο άστρο , έτσι και η Ολυμπία λάμπει και σκιάζει κάθε άλλον αγώνα»

Ο Τελειοσ ανθρωποσ

Το ιερό της Ολυμπίας είχε σαν κύρια αποστολή την καλλιέργεια του αγωνιστικού πνεύματος και του άθλου στη ζωή, ενώ οι Δελφοί και τα Μυστήρια των άνοιγαν στον άνθρωπο το δρόμο για την πραγμάτωση μιάς ανώτερης ζωής με το «Γνώθι σ’ εαυτόν» και «Μηδέν Άγαν». Όταν βρεθούμε στην Αρχαία Ολυμπία αισθανόμαστε δέος και σεβασμό. Δέος για το πανάρχαιο του θεσμού των Ολυμπιακών Αγώνων που χάνεται στα βάθη της προϊστορίας, και σεβασμό διότι σήμερα είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε τα Ολυμπιακά ιδεώδη. (Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανάγονται στο 45.000 χρόνια Π.Ε περίπου και όχι στο 776 π. Χ, που είναι η ημερομηνία επανίδρυσης των). Το Ολυμπιακό ιδεώδες είναι η πραγμάτωση του "τέλειου ανθρώπου"- του λεγομένου "καλού κ’ αγαθού". Του σωματικά εύρωστου και υγιούς , του πνευματικά ανεπτυγμένου και του ψυχικά καλλιεργημένου και πλήρως ισορροπημένου ανθρώπου. Μέσα από την αρμονική ανάπτυξη αυτών των τριών σκοπών οι αρχαίοι Έλληνες επεδίωκαν να φτιάξουν τον ιδανικό πολίτη και το κατόρθωσαν. Έκτοτε καμία θρησκεία ή φιλοσοφία δεν κατόρθωσε ούτε καν να προσεγγίσει τα πρότυπα των αρχαίων Ελλήνων.

Αθλητισμοσ-

Παιδεια και Μουσικη

Οι στυλοβάτες λοιπόν της εν γένει καλλιέργειας των νέων στην αρχαιότητα περιελάμβαναν τον Αθλητισμό, την Παιδεία (Γράμματα) και την Μουσική. Ο Αθλητισμός ήτο πάνδημος και δεν εννοείτο νέος να απέχει απ’ αυτόν εκτός κι’ αν ήτο ανάπηρος , προβληματικός ή ασθενικός. Αποκορύφωμα δε των αθλητικών εκδηλώσεων ήσαν οι διάφοροι τοπικοί ή περιφερειακοί αγώνες με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι Ολυμπιακοί αγώνες εξέφραζαν μια ολόκληρη ιδεολογία και στάση ζωής, και τούτο καταφαίνεται από το γεγονός ότι παρά τις χιλιάδες χρόνια ζωής τους-εντός των οποίων υπέστησαν αλλαγές- κανένας δεν μπόρεσε να τους αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Βέβαια ο θεσμός- όπως όλοι οι θεσμοί- πέρασε κατά καιρούς κρίση παρακμής και διακοπή, οι οποίες οφείλονται στην γενικότερη παρακμή των κοινωνιών λόγω σκοταδιστικών ιδεολογιών ή πολεμικών συγκρούσεων μεγάλης εκτάσεως.

Ευαγγελοσ Ζαππασ:

Ο Οραματιστησ των Αγωνων

Το Ολυμπιακό Πνεύμα εξύμνησαν τόσο οι αρχαίοι φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτων, Αριστοτέλης κλπ όσο και οι μεταγενέστεροι διανοούμενοι, εκ των οποίων ο κυριότερος είναι ο πρωτεργάτης της αναβιώσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, βαρώνος Pierre de Coubertin. Την ιδέα αναβίωσης των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων είχαν βέβαια διατυπώσει στο παρελθόν- και πριν από τον Pierre de Coubertin -αρκετοί φωτισμένοι Έλληνες . Όμως ο σοβαρότερος ενσαρκωτής των αγώνων θεωρείται ο εθνικός μας ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας , όστις εδώρησε μεγάλο ποσόν για την αναβίωση των. Ο σκοπός του απέτυχε διότι το «Φαναριώτικο Πνεύμα» στην χώρα μας και ο έλεγχος της από το σκοταδιστικό ιερατείο έγιναν αιτία να εκφυλισθεί ο θεσμός και οι Αγώνες να καταλήξουν σε Εκθεσιακό Κέντρο εγχωρίων προϊόντων. Επομένως θεωρούμε μεγίστη παράλειψη του ΑΘΗΝΑ 2004 να αγνοήσει το όνομα του μεγάλου μας ευεργέτου Ευαγγέλου Ζάππα κατά την εναρκτήρια γιορτή των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το Ελληνικο

αστυ Λικνο των Αγωνων

Ο κατ’ εξοχήν ιδρυτής, θεμελιωτής, φορέας και εκφραστής των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων είναι ο κόσμος των αρχαίων Ελληνικών πόλεων. Το καθοριστικό γεγονός για την παγκοσμιοποίηση αλλά και για την παρακμή των αγώνων υπήρξε η εξάπλωση του με το IMPERIOUM ROMANUM που έφερε την κατάλυση της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κόσμου. Η επιβολή του Χριστιανισμού σηματοδότησε την πλήρη εξουθένωση των Ελλήνων και των Ολυμπιακών Αγώνων . Η κατάλυση των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε με βίαιο τρόπο από το ανατολικό εξουσιαστικό δόγμα, που επικράτησε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία-όπως συμβαίνει σήμερον με το Εβραιομασσονικό δόγμα στις ΗΠΑ - και είχε σαν αποτέλεσμα την έλευση του Μεσαίωνος. Είναι δηλαδή μιά επαναστατική πράξη σαν αυτή που έκανε ο Μάο στην Κίνα, με την κατάργηση της προηγούμενης ιστορίας της Κίνας, ή και σαν τις πρόσφατες ενέργειες των ισλαμιστών Ταλεμπάν να εξαφανίσουν κάθε τι που δεν αναφέρεται στο Ισλάμ σαν την μοναδική θρησκεία του Αλλάχ. Ωστόσο η Ελληνική σπίθα της ελευθερίας σ’ όλη την μακραίωνα δουλεία και παρά την χριστιανική αλλοτρίωση του Ελληνισμού διατηρήθηκε άσβεστη μέσα στα αρχαία γράμματα , τους θρύλους και τις παραδόσεις της φυλής μας και προετοίμασε το έδαφος για την Αναγέννηση της Ευρώπης και για την εκδήλωση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Στην Ψυχη του Λαου μασ

η Ολυμπιακη Ιδεα

Στο υποσυνείδητο της φυλής μας μαζί με τις λοιπές παρακαταθήκες εφυλλάσσετο και η Ολυμπιακή Ιδέα . Αυτή γινόταν πράξη στις γειτονιές και στις αλάνες από τα σκλαβωμένα Ελληνόπουλα και τους Κλέφτες και Αρματωλούς στην ελεύθερη Ελληνική ύπαιθρο. Δυστυχώς ποτέ κανείς δεν έκανε μία βαθιά έρευνα για την συμπεριφορά των Ελλήνων -τους οποίους το Ρωμαϊκό οικουμενικό κράτος μετονόμασε σε Ρωμιούς. Ο,τι έχει ως τώρα γραφεί ενέχει την σκοπιμότητα και την προκατάληψη της Ρωμιοσύνης. Μας λένε δηλαδή ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήσαν ένας ιστορικός λαός που εξέλειπε με την πτώση του Ελληνισμού και έδωσε την θέση του στον Χριστιανό Ρωμιό, δύο επίθετα που τον αποξενώνουν από τις ρίζες του και την ιστορική του κληρονομιά. Αυτή η μετονομασία συνιστά πολιτιστική γενοκτονία σε βάρος ενός ιστορικού λαού που αναλώθηκε υπέρ της ανθρωπότητος. Πρόκειται για πραγματική "συνωμοσία" που δεν έχει άλλο προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία και δυστυχώς συνεχίζεται ως τις μέρες μας . (Είναι γνωστό το δόγμα του αρχισφαγέα του Κυπριακού Ελληνισμού - ηθικού υπευθύνου για την εισβολή του Τουρκικού Αττίλα στην Κύπρο - ο οποίος είπε ότι : "πρέπει να πλήξουν τον Ελληνισμό στις ρίζες του…" Οι πραγματικές του ρίζες είναι το Ελληνικό δημοκρατικό και ανθρωπιστικό πνεύμα και οι θεσμοί , όπως η Δημοκρατία , οι Ολυμπιακοί Αγώνες κ. α. Αυτά λοιπόν κατεδαφίζονται στις μέρες μας χωρίς καν να αντιδρούμε, διότι τα θεωρούμε μονόδρομο. Ακριβώς αυτό εννοούσε, ότι πρέπει να εκλείψει ό,τι θυμίζει την Ελλάδα. Να σημειωθεί ότι οι ομόκεντροι κύκλοι των Ολυμπιακών αγώνων, ενώνουν τους λαούς, ενώ το δόγμα του εξουσιασμού είναι το "διαίρει και βασίλευε").

Νους-Ψυχή και Σώμα

Στόχος τους είναι να πλήξουν το τριώνυμο: Νου, Ψυχή και Σώμα. Όταν η παγκόσμια εξουσία μπορέσει να ελέγξει αυτά τα τρία τότε η επικράτηση της είναι αδιαφιλονίκητη και εξησφαλισμένη. Η Ανατολή επηρεάσθηκε από τον εξουσιαστικό δεσποτισμό και τις Εβραιογενείς μονοθεϊστικές θρησκείες και έχασε τον ορθολογισμό, διατηρώντας μόνον το συναίσθημα. Γι’αυτό παραμένει ακόμη σκλαβωμένη στους αποικιοκράτες δυνάστες της και στις θρησκευτικές και σκοταδιστικές της ηγεσίες και τις θεοκρατικές της προκαταλήψεις . Οι θρησκείες αυτές μαζί με την ψυχή εφυλάκισαν και το σώμα του ανθρώπου και ιδιαιτέρως το σώμα της γυναίκας. (Όσοι είδαν στην εναρκτήρια τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων τις γυναίκες των Ισλαμικών κρατών θα έχουν πεισθεί ότι η γυναίκα εκεί είναι σκλάβα των θεοκρατικών προκαταλήψεων ).

Η Δύση εξ άλλου ακολούθησε τον δρόμο του υλιστικού ωφελιμισμού και ξέχασε τον ανθρωπισμό, γι’ αυτό πορεύεται σε επικίνδυνες ατραπούς. Κανείς τους δεν σεβάσθηκε το σωστό "Μέτρο", την ισορροπία και αρμονία των αρχαίων Ελλήνων . Τούτο καταφαίνεται από την εμπορευματοποίηση και υλιστική απομάκρυνση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων από το Ολυμπιακό Ιδεώδες . Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για αναβίωση, αλλά για κακή αντιγραφή, και για δημιουργία ενός κακέκτυπου θεσμού, όπως κακέκτυπα, άμετρα και άξεστα ήσαν τα Ρωμαϊκά αγάλματα και οι Ρωμαϊκοί Ολυμπιακοί Αγώνες σε σχέση με τους Ελληνικούς Αγώνες τους οποίους αντέγραψαν.

Το Κερδοφορο

Ολυμπιακο Ιδεωδεσ

Τα Ελληνικά Ιδεώδη απουσιάζουν παντελώς από τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες και η Ολυμπία παραμένει ακόμη βουβή. Ο Ήλιος της Ολυμπίας αρνείται να δώσει το πραγματικό του Φως , το Φως του Απόλλωνα, το Φως της Αλήθειας, το Φως της Ειρήνης και της Εκεχειρίας, όσο καιρό θα εμπορευματοποιούν οι πολυεθνικές , ακόμη και τον θεσμό της Ολυμπιακής Φλόγας με τα καραβάνια των διαφημιστικών οχημάτων που προηγούνται αυτής. Σήμερον χορηγός των Ολυμπιακών αγώνων είναι η διεθνής πλουτοκρατία , της οποίας το μοναδικό κίνητρο είναι το κέρδος των πολυεθνικών , οι οποίες εκμεταλλεύονται την κολοσσιαία αγορά των αγώνων. Πέραν όμως από τις πολυεθνικές εταιρείες, υπεύθυνες για την παρακμή των Ολυμπιακών ιδεωδών είναι και οι κυβερνήσεις που εγκαθίδρυσαν ανατολικού τύπου κρατικό πρωταθλητισμό με ακαταμάχητα κίνητρα ( πρίμ ολυμπιονικών , ένταξη στις ένοπλες δυνάμεις ή τα σώματα ασφαλείας, συντάξεις) και πολλές άλλες παροχές για την κατάκτηση χρυσών ή άλλων μεταλλίων. Και ενώ γνωρίζουν ότι τα αθλητικά ρεκόρ που ζητούν μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη χρήση απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων, αυτές το ανέχονται και μετά την αποκάλυψη των σκανδάλων παριστάνουν τον Πόντιο Πιλάτο. Απ' την άποψη αυτή, το κράτος μπορεί να κατηγορηθεί ως μέγας ηθικός αυτουργός της φαρμακοδιέγερσης και κατ' επέκτασιν ως κύριος υπεύθυνος για την αμαύρωση της μεγάλης Ολυμπιακής γιορτής της Αθήνας, για την οποία δαπανήθηκαν περίπου 10 δισ. ευρώ.

Προσαρμογη των Αγωνων σε νεεσ Βασεισ

Όσο θα ρίχνουν το σκοτάδι οι Μαμμωνάς , Μολώχ και Γιαχβέ , ο υπερήφανος Ζευς θα βρίσκεται μακρυά από τις κίβδηλες περιφερόμενες Ολυμπιάδες, -δίκην περιπλανώμενου θιάσου-για να πλουτίζουν οι πολυεθνικές. Είναι δε ευτύχημα που δεν εμόλυναν το ιερόν χώρο της Ολυμπίας, όπου μελλοντικά θα αναβιώσουν οι πραγματικοί Ολυμπιακοί Αγώνες –έστω και με διαφορετικό όνομα-με βάση τα Ελληνικά Ιδεώδη . Στο αρχικό τους στάδιο στους αγώνες αυτούς θα πρέπει να συμμετέχουν μόνον οι απανταχού Έλληνες , κι ‘αυτό όχι για λόγους ρατσιστικούς ή εθνικιστικούς, αλλά για να στεριωθεί ο θεσμός επί υγιών βάσεων . Μετά την θεμελίωση του θεσμού, να συμπεριλάβει προοδευτικά κάθε λαό που θα πληροί τα κριτήρια, δηλαδή θα συμμετέχει της ημετέρας παιδείας , των ημετέρων ιδεωδών και θα σέβεται την Ολυμπιακή Εκεχειρία. Να σέβεται δηλαδή τις αξίες και τις αρχές του Ολυμπισμού , να σέβεται τον άνθρωπο και να γίνει φορεύς αυτών των ιδεών. Οι αγώνες αυτοί να είναι στεφανίτες και να προωθούν το «εύ αγωνίζεσθε». Επομένως οι σημερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες πρέπει να θεωρούνται σαν μια παρένθεση που θα περάσει και θα δώσει μελλοντικά τη θέση της στην επανίδρυση των με βάση τις λησμονημένες αξίες, αλλά και τις νέες που θα προκύψουν από τις ανάγκες της εποχής μας. Έτσι θα γίνει ο θεσμός χρήσιμος και ενεργητικός και θ’ αντλήσει κύρος μεταξύ της διεθνούς κοινότητος. Οι Ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι μία υπόθεση μόνον του Ελληνικού Κόσμου –αυτών δηλαδή που έχουν κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα, κοινό πολιτισμό, κοινά ήθη και έθιμα κλπ -όπως ήτο στο παρελθόν . Σήμερα στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας υπάρχουν πολλοί λαοί, τάσεις , αποκλίσεις, , διαμάχες, διασπάσεις , ανταγωνισμοί, συμφέροντα , προπαγάνδα, θέαμα, προβολή, πολιτική και προ παντός εκτεταμένες επιχειρήσεις (μπίζνες) που πρέπει όλα μαζί να συνδυασθούν αρμονικά για να επιτύχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα, χωρίς να χάσουμε την ουσία που είναι διαχρονικά το "εύ αγωνίζεσθε» με βραβεία τον κότινο της νίκης, όπως γινόταν στους προϊστορικούς και κλασσικούς χρόνους. Το ντοπάρισμα των αθλητών δεν συμβιβάζεται με το Ολυμπιακό ιδεώδες και πρέπει να ξερριζωθεί οριστικά. Δυστυχώς οι όροι του πρωταθλητισμού διαμορφώνονται διεθνώς και ότι αν κάποιος δεν τους αποδεχθεί, τότε απλούστατα δεν γίνεται πρωταθλητής. Δεν έχουν θέση και τα έκτροπα στα γήπεδα μεταξύ των φιλάθλων, ή ανάμειξη της πολιτικής στον αθλητισμό, και η εχθρότητα μεταξύ κρατών, ομάδων και των φιλάθλων στον Ολυμπιακό και στον αθλητικό στίβο. Ο Γερμανός προπονητής Οτο Ρεχάγκελ έκανε πράξη το Ολυμπιακό Ιδεώδες με την φράση «διασκεδάστε τον αγώνα» Οι Αθλητικοί Αγώνες πρέπει να είναι μια μεγάλη γιορτή , η οποία να προωθεί-εκτός από το αθλητικό ιδεώδες - την Φιλία, Συνεργασία και Ειρήνη στον κόσμο.

Να επανελθουν οι Αγωνεσ

στο Λικνο τουσ

Διαθέτουμε άθικτο τον ιερό χώρο της Ολυμπίας και δεν πρέπει να τον παραδώσουμε στην σημερινή περιοδεύουσα "εμποροπανήγυρη" της ΔΟΕ. Επίσης σήμερα διαθέτουμε και την τεχνογνωσία , όπως το αποδείξαμε τις ημέρες αυτές, να οργανώσουμε ένα δικό μας νέο θεσμό. Η επανίδρυση και επαναπατρισμός των αγώνων στην αρχική τους προϊστορική κοιτίδα, την Ολυμπία(η Αθλητική Ολυμπιάδα ) και στους Δελφούς( η Πυθιάδα ) θα πρέπει να γίνει με την κατάλληλη Παιδεία μέσω των Ευρωπαϊκών θεσμών. Προηγουμένως θα πρέπει να γίνουν μόνιμες περικαλλείς αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις με οικολογική και καλλιτεχνική ευαισθησία προς αναβάθμιση του ευρύτερου χώρου της Ολυμπίας και των Δελφών ώστε να επανεύρουν την αρχαία καλλιτεχνική και πολιτιστική των αίγλη και μεγαλείο. Οι νέες μόνιμες Ολυμπιακές και Πυθιακές εγκαταστάσεις στην Ολυμπία και στους Δελφούς θα πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να μην θιγεί το ιερό τοπίο της Ολυμπίας και των Δελφών. [Πριν απ’ όλα όμως επιβάλλεται να υπάρχει Ελληνικό Έθνος το οποίον να παραμείνει θεματοφύλακας αυτών των αξιών. Και το λέγω αυτό διότι αν δεν υπάρξει δημογραφική αναστροφή, σε μερικές δεκαετίες θα είμαστε είδος μουσειακό.]

Η Ολυμπια τοποσ Παγκοσμιασ

Συναντησησ

Αν στο παρελθόν οι αγώνες ήσαν μιά κορυφαία έκφραση των αρχαίων Ελληνικών πόλεων και αποτελούσαν μίμηση, δημιουργία, αναπαράσταση, δραματουργία, ένα ειρηνικό « συναγωνισμό» , αλλά παράλληλα και ένα πολιτικό , κοινωνικό και οικονομικό γεγονός ικανό να καταγραφεί στην ιστορική κρίση, σήμερον χάρις στα τεχνολογικά μέσα, την ευρηματικότητα και τον πλούτο των ιδεών θα πρέπει να καταστεί εκτός από το υπερθέαμα, και το μεγαλύτερο παγκόσμιο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός . Στην Ολυμπία και στους Δελφούς θα πρέπει να συγκεντρώνονται οι κορυφαίοι πολιτικοί και πνευματικοί άνθρωποι όλης της Οικουμένης, οι καλλιτέχνες της παγκόσμιας κουλτούρας και τα εξυπνότερα νιάτα που θα επιλέγονται με διαγωνισμό για να συζητούν τα προβλήματα και να επεξεργάζονται σχέδια για την μελλοντική πορεία του κόσμου. Με την ευκαιρία των αγώνων θα πρέπει να λαμβάνουν χώρα συζητήσεις πάνω στα κρίσιμα προβλήματα του πλανήτη μας από όλους αυτούς τους φορείς της πολιτικής, της σοφίας, της επιστήμης -τεχνολογίας , της τέχνης, της οικονομίας, των κινημάτων, αλλά και της νέας γενιάς, κ.ο.κ Έτσι μόνον οι αγώνες θα αποκτήσουν τη θέση τους στην παγκόσμια πολύπλοκη και πολυεπίπεδη κοινωνία μας. Δυστυχώς τέτοια φόρουμ χαράς, ελπίδας , αισιοδοξίας και γιορτής δεν υπάρχουν σήμερα , παρά μόνον μυστικές στοές (τύπου Μπίλντερμπεργκ) κλαδικές συνελεύσεις (τύπου Νταβός), άτυπες συναντήσεις των 8 ισχυρών της Γης(χωρίς την Κίνα, Ινδία και τον Τρίτο Κόσμο) κ. α , οι οποίες δεν συμβάλουν στην συνένωση των λαών αλλά αντιθέτως στην διάσπαση τους.

Οι Ολυμπιακοι

Αγωνεσ θελουν Δημοκρατια

Στην πλανητική, διαστημική και βιονική εποχή μας, στην εποχή της τεχνολογικής επανάστασης, της πυρηνικής ενέργειας και της μοριακής βιολογίας η επίκληση του παρελθόντος για υλική αντιμετώπιση παρόντων αναγκών και συμφερόντων συνιστά αμετροπέπεια. Αντίθετα, συνιστά ανάγκη η επίκληση των διαχρονικών αξιών του παρελθόντος που σήμερα έχουν οπισθοχωρήσει και με την αναβίωση τους μπορούν να βοηθήσουν τον τεχνολογικό άνθρωπο να βρει τον σωστό δρόμο προς την απόλυτη ελευθερία, την αυτονομία, την αυτογνωσία, το "εύ ζειν" , το ξεπέρασμα των ιδεολογικών φανατισμών , της συμβατικότητας, της διαίρεσης του κόσμου και των συγκρούσεων. Αυτό θα ήτο και χρήσιμο και ζητούμενο σήμερον. Κι’ αυτό ενυπάρχει συσσωρευμένο στο αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα και στο Ολυμπιακό Ιδεώδες. Αυτό έγινε πασιφανές με το ταξίδι της Φλόγας ανά τον κόσμο, που ένωσε τους λαούς, ανεξαρτήτως οποιονδήποτε διαφορών . Το πρώτο δίλημμα που πρέπει να βάλουμε εμείς οι Έλληνες στους εαυτούς μας είναι αυτό που έθεσε και ο μεγάλος φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης στην ομιλία του στην Τήνο το 1994: " Η με τον "Επιτάφιο" του Περικλέους (θα είμαστε) ή με την θεοκρατία του Βυζαντίου". Μέση λύση δεν υπάρχει, κι’ αν υπάρχει είναι νόθος. Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι γνήσια τέκνα της Δημοκρατίας. Τώρα όμως που η δημοκρατία μας νοσεί και οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν πέσει κι’ αυτοί σε παρακμή.

Αρχές του Ολυμπιακού Πνεύματος

1.Τέλειος Ανθρωπος. Πρόκειται για το άτομο με εναρμονισμένη την σωματική, την πνευματική και την ψυχική δύναμη και υγεία.

2.Ευγενής Αμιλλα. Αυτή αποβλέπει στην ανάπτυξη του συναγωνιστικού-και όχι το ανταγωνιστικού- πνεύματος , όπως συμβαίνει συχνά σήμερον. Η βάση της ευγενούς αμίλλης είναι η συνεργασία για να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα.

3. Συμμετοχή και Αγών. Αυτή αποβλέπει στην καθολική άθληση των νέων και στην προσπάθεια , και όχι στην νίκη.

4. Συναδέλφωση και Συνεργασία των Λαών. Οι αγώνες αποβλέπουν στην ισότιμη συμμετοχή των αθλητών απο όλες τις χώρες του κόσμου, αδιακρίτως φυλής, χρώματος , θρησκείας , κοινωνικοπολιτικής και οικονομικής προελεύσεως. Με αυτόν τον τρόπο οι αρχαίοι πρόγονοι μας με την ευκαιρία των διαφόρων αγώνων (Ισθμια, Πύθια, Νέμεα ,Ολύμπια) συναντώντο τακτικότατα ακόμη και με τους εχθρούς τους για να λύσουν ειρηνικά τις πολιτικές και οικονομικές τους διαφορές . (Στην Αθήνα αποκλείσαμε τον δικτάτορα Φιντέλ Κάστρο από τους Αγώνες διότι έτσι αρέσει στους Αμερικανούς, αλλά προσκαλέσαμε τον σφαγέα του Παλαιστινιακού λαού Αριέλ Σαρόν, αλλα και τον σφαγέα της Κύπρου Χ. Κίσσιγκερ. Επίσης προσκαλέσαμε τον Τζόρτζ Μπους ο οποίος δεν σεβασθήκε το θεσμό της Εκεχειρίας και συνεχίζει αυτές τις ημέρες τη Γενοκτονία και το αιματοκύλισμα του λαού του Ιράκ).

5. Πάνδημος (Ερασιτεχνικός) Αθλητισμός. Αυτός απέβλεπε στην καθολική , όπως είπαμε άθληση όλων των νέων και προς τον σκοπόν αυτόν είχαν παντού παλαίστρες , γυμναστήρια και στίβους για την εύκολη πρόσβαση των αθλουμένων νέων. Ο Αθλητισμός των Ελλήνων ήτο ερασιτεχνικός και όχι επαγγελματικός, όπως συνηθίζεται σήμερον.

6.Ηθική Διαπαιδαγώγηση των Νέων. Τα ίδια τα Ολυμπιακά Ιδεώδη αναβιβάζουν το αγωνιστικό φρόνημα και τις ηθικές αξίες και κάνουν τους νέους ενάρετους.

7.Κοινωνικοποίηση των Νέων. Μέσα στους αγωνιστικούς χώρους εγένετο η κοινωνικοποίηση των νέων και απαλλαγή τους απο τον εγωισμό, την μονωτική τάση, την μελαγχολία και άλλες ψυχοσωματικές διαταραχές της εφηβικής ηλικίας, έτσι ώστε να μεταπέσουν ομαλώς απο την κρίσιμη εφηβική ηλικία στην τοιαύτην του ανδρός.

8. Συμβολή στην Προάσπιση της Ελευθερίας. Ο νέος μέσω του αθλητισμού εσκληραγωγείτο στο σώμα και στην ψυχή, έτσι ώστε να προετοιμασθεί για την στράτευση του και την προστασία της πατρίδος του όταν θα εγένετο άνδρας. "Το Ελεύθερον το Εύψυχον" φανερώνει ότι η Ελευθερία απαιτεί θυσίες απο τους πολίτες, οι οποίες θυσίες πρέπει να περιλαμβάνουν και τις σωματικές δοκιμασίες του πολίτου-όταν γίνεται οπλίτης- αλλά και την καρτερικότητα των νέων στην πείνα, την δίψα, την κόπωση και την εν γένει αυτοσυγκέντρωση τους σε κάποιον ανώτερο σκοπό. Η ένταξη στρατιωτικών αγωνισμάτων- χωρίς να αποβλέπει στην στρατικοποίηση των νέων- απέβλεπε στην εξάσκηση τούτων , ώστε να καταστούν εν καιρώ πολέμου άριστοι οπλίτες.

9. Αυτοπειθαρχία και Συνέπεια. Ο αθλητισμός θέλει ενσυνείδητη πειθαρχία και συνέπεια και πολύ περισσότερες θυσίες ο πρωταθλητισμός. Απαιτεί να ζεις μια ζωή με εγκράτεια και μέτρο, να κάνεις σωστή διατροφή και να ασκείσαι καθημερινώς.

10. Αξιοκρατία. Ο αθλητής είναι αυτός και ο εαυτός του στο στίβο και δεν αναμένει από κανέναν βοήθεια , ούτε αποβλέπει στην εξαπάτηση των ελλανοδικών και των συναθλητών του. Τούτο όμως απαιτεί αξιοκρατία- η οποία επιτυγχάνεται δια της σκληρής εργασίας-και δημιουργία ακέραιων χαρακτήρων και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.

11. Η Πολιτική έξω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες .Ο θεσμός της Εκεχειρίας σημαίνει ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορούν και πρέπει να συναντώνται ακόμη και οι εχθροί, αρκεί να σέβονται την Εκεχειρία. Τούτο θα συμβάλει στην εξομάλυνση των κρίσεων και στο σταμάτημα των εχθροπραξιών.

12. Συνένωση του Απανταχού Ελληνισμού .

Οι Ολυμπιακοί αγώνες μολονότι σφυρηλάτησαν την εθνική συνείδηση του Ελληνικού Κόσμου, δεν προώθησαν την πολιτική συνένωση του Ελληνισμού . Επομένως είναι ανάγκη να τεθεί επί τάπητος από τους νεωτέρους το θέμα της πολιτικής συνενώσεως του απανταχού Ελληνισμού μέσα από την αναβίωση εσωτερικών Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία ή σε άλλο Ιερό (Ισθμια, Πύθια, Νέμεα κ.α) με συμμετοχή αρχικά του απανταχού Ελληνισμού και βραδύτερον των κρατών ή οργανώσεων που μετέχουν της Ελληνικής Παιδείας.

Το οραμα τησ Ελλαδοσ

Όραμα του γράφοντος είναι η Ελλάς κάποτε να βρει τη θέση που τις αξίζει σαν Ιερός και περικαλλής τόπος προσκυνήματος των πολιτισμένων ανθρώπων, όπου θα έρχονται για

-να διδαχθούν στα ανοιχτά πανεπιστήμια Φιλοσοφία, Ειρηνική Συνύπαρξη, Ανθρωπισμό και Τέχνη,

-να ζήσουν τον θρύλο της πανάρχαιας Ιστορίας και Προϊστορίας της, -να απολαύσουν τις ομορφιές και τον τρόπο ζωής της στις πόλεις , στις θάλασσες και στα βουνά της,

-να γιατρεφθούν από σωματικές και ψυχικές ασθένειες,

-να φορτίσουν και ξεφορτίσουν τους πνευματικούς τους συσσωρευτές στα επιστημονικά συνέδρια,

-να απολαύσουν το καθαρό οικολογικό της περιβάλλον και τις βιολογικές και νόστιμες τροφές της ,

-να παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς και Πυθικούς Αγώνες και άλλους θεσμούς και γιορτές .

-να ζήσουν το ωραιότερο όνειρο της ζωής τους.

Όταν ο Πολιτισμός μας γίνει το κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν και η χώρα μας γίνει το πολιτιστικό επίκεντρο του κόσμου δεν θα χρειάζεται και πολύ στρατό, διότι θα την φυλάνε όλοι οι άνθρωποι στην διεθνή κοινότητα. Τέτοια πρέπει και μπορεί να γίνει κάποτε η Ελλάς!! [Από το υπό έκδοσιν βιβλίο «ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΟΝ,του Κ. Χ. Κωνσταντινίδη»).