Ο Άντονυ Μπήβορ καταγράφει ουσιαστικά από την σκοπιά των Εγγλέζων τα όσα έγιναν στη Βιάννο και την στάση του Μπαντουβά.

Αφηγείται την προσπάθεια του Ιταλού στρατηγού Carta να προσεγγίσει τους συμμάχους και τις προσπάθειες των τελευταίων να τον φυγαδεύσουν.

“Στο μεταξύ έγινε κάτι που απέλπισε όλους τους Βρετανούς αξιωματικούς στο νησί· ο Μπαντουβάς, αντίθετα με τις οδηγίες, είχε επιτρέψει στους άντρες του να επιτεθούν σε Γερμανούς στρατιώτες στην περιοχή της Βιάννου. Μία ομάδα τους είχε αρχίσει την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου σκοτώνοντας δύο στρατιώτες που μάζευαν πατάτες στην Κάτω Σύμη. Τα πτώματα τυλιγμένα σε σακιά, ρίχτηκαν σε μία τρύπα, όμως ένας Κρητικός “Γκεσταπίτης” έτρεξε να ειδοποιήσει την πλησιέστερη φρουρά.

Πιστεύοντας ακόμη ότι μία συμμαχική εισβολή κατευθύνονταν προς αυτή την πλευρά της ακτής, ο Μπαντουβάς, όλο και πιο βιαστικός, έστειλε αγγελιοφόρους προς τα βόρεια, καλώντας σε γενική κινητοποίηση όλο το νομό Ηρακλείου. Ο απερίσκεπτος συνταγματάρχης Μπετεινάκης βιάστηκε να τον ενισχύσει. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ο Dunbabin ήταν να στείλει οργισμένες ακυρωτικές εντολές.

Δύο μέρες μετά την επίθεση στην Κάτω Σύμη μία δύναμη σχεδόν 2000 αντρών έφτασε στην περιοχή. Οι άντρες του Μπαντουβά δεν είχαν και πολλές πιθανότητες. Σκότωσαν περίπου είκοσι στρατιώτες (σύμφωνα με υπολογισμούς των Γερμανών) και μετά διαλύθηκαν. Μία αναφορά από αξιόπιστη πηγή λέει ότι πήραν και δεκατρείς Γερμανούς αιχμαλώτους. Ντόπιοι πολίτες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν ένας αρχιμανδρίτης και ο δήμαρχος του Καλαμίου, παρακίνησαν τον Μπαντουβά να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους. Ακούγοντας τα ίδια και από την ομάδα του, συμφώνησε, όμως η δουλειά έπρεπε να γίνει κρυφά, μια που κάποιοι άλλοι ήθελαν να τους εκτελέσουν. Οι στρατιώτες απελευθερώθηκαν το βράδυ της 19ης Σεπτεμβρίου, όμως το πρωί της επομένης έπεσαν πάνω σε μία άλλη ομάδα από άντρες του Μπαντουβά που τους σκότωσαν.

Οι γερμανικές στρατιωτικές Αρχές, που βρισκόταν ήδη σε κατάσταση παράνοιας λόγω της αποσκίρτησης της Ιταλίας και της πιθανότητας να συμπαραταχθούν τα στρατεύματα του Carta με την αντίσταση, αντέδρασαν με δολοφονική αποφασιστικότητα.

Ο στρατηγός Muller έδωσε διαταγές για την άμεση καταστροφή έξι χωριών στην περιοχή της Βιάννου και εκτελέστηκαν πεντακόσιοι περίπου πολίτες”.